strong zhòng yāo dào jù huì cáng zhēn wù shén shù shì mó fǎ shèng jīn fēng strong
眾妖道聚會藏珍塢 神術士魔法勝金風

huà shuō chì fā líng guān shào huá fēng tóng zhuī hún shì zhě dèng lián fāng shén shù shì hán qí, lái dào cáng zhēn wù. qún zéi yī kàn, xīn zhōng xǐ yuè, shuō: zhè kě huó gāi! zhòng rén xíng lǐ jì bì, shào huá fēng shuō: zhòng wèi, zhè jiù shì wǒ bài dì dèng lián fāng, tā nǎi shì wàn huā shān shèng jiào táng bā mó zǔ shī yé tiān mó tiān hé diào sǒu yáng míng yuǎn de tú dì. zhè wèi hán qí, tā nǎi shì rén mó guì lín qiáo fū wáng jiǔ fēng de tú dì. yào ná jì diān sēng, yì rú fǎn zhǎng, bù fèi chuī huī zhī lì. shén shù shì hán qí shuō: shào dà gē, wǒ gào sù nǐ, wǒ dé le wǒ shī fù yī gēn zǐ mǔ yīn hún tāo, jiù shì dà lù jīn xiān, xī fāng luó hàn, dōu néng kǔn shàng. zhè gè zǐ mǔ yīn hún tāo, kě yǔ zhòng bù tóng, jīng guò jǐ gè jiǎ zǐ, bié rén yǒu yě bù zhēn. zhèng shuō zhe huà, yǒu rén jìn lái huí bǐng:
話說赤發靈官邵華風同追魂侍者鄧連芳、神術士韓祺，來到藏珍塢。群賊一看，心中喜悅，說：「這可活該！」眾人行禮既畢，邵華風說：「眾位，這就是我拜弟鄧連芳，他乃是萬花山聖教堂八魔祖師爺天魔天河釣叟楊明遠的徒弟。這位韓祺，他乃是人魔桂林樵夫王九峰的徒弟。要拿濟顛僧，易如反掌，不費吹灰之力。」神術士韓祺說：「邵大哥，我告訴你，我得了我師父一根子母陰魂絛，就是大路金仙，西方羅漢，都能捆上。這個子母陰魂絛，可與眾不同，經過幾個甲子，別人有也不真。」正說着話，有人進來回稟：

wài miàn lái le yī gè hé shàng, dǔ zhe shān mén dà mà, diǎn míng jiào shào zǔ shī yé chū qù. shào huá fēng yī tīng, shuō: dìng shì jì diān lái le. shǒu xià rén shuō: shì yī gè dà méi hēi liǎn hé shàng. shào huá fēng shuō: dài wǒ chū qù kàn kàn. huà yán wèi liǎo, páng biān yǒu xún shān xiān zhǎng lǐ wén tōng shuō: dào shī yé qiě màn, liàng lái cǐ wú zhī xiǎo bèi, hé bì nǐ lǎo rén jiā qián wǎng? yǒu shì dì zǐ fú qí láo, gē jī yān yòng niú dāo, dài wǒ chū qù, bǎ tā ná lái, bù fèi chuī huī zhī lì. shào huá fēng shuō: nǐ xū yào xiǎo xīn liú shén. nà lǐ wén tōng shuō: liào yě wú fáng. shuō bà dà yáo dà bǎi, lái dào shān mén yǐ wài. cáng zhēn wù zhè zuò shān, shì zuò běi chōng nán, shān kǒu lǐ miào qián tóu shì yī piàn kōng kuān píng tǎn zhī dì, kě yǐ zuò zhàn chǎng, cāo bīng yǎn zhèn dōu xíng, shén wèi kuān kuò. lǐ wén tōng chū lái yī kàn, duì miàn zhàn dìng yī sēng yī dào, zhèng shì jīn fēng hé shàng wù yuán tóng mǎ dào xuán. lǐ wén tōng yī kàn, shuō: yuán lái shì jīn fēng hé shàng, nǐ lái cǐ hé gān? jīn fēng hé shàng shuō dào: wǒ fèng wǒ shī fù zhī mìng, qián lái ná nǐ men zhè huǒ yāo rén. lǐ wén tōng shuō: nǐ shī fù shì shuí?
「外面來了一個和尚，堵着山門大罵，點名叫邵祖師爺出去。」邵華風一聽，說：「定是濟顛來了。」手下人說：「是一個大眉黑臉和尚。」邵華風說：「待我出去看看。」話言未了，旁邊有巡山仙長李文通說：「道師爺且慢，諒來此無知小輩，何必你老人家前往？有事弟子服其勞，割雞焉用牛刀，待我出去，把他拿來，不費吹灰之力。」邵華風說：「你須要小心留神。」那李文通說：「料也無妨。」說罷大搖大擺，來到山門以外。藏珍塢這座山，是坐北沖南，山口裡廟前頭是一片空寬平坦之地，可以做戰場，操兵演陣都行，甚為寬闊。李文通出來一看，對面站定一僧一道，正是金風和尚悟緣同馬道玄。李文通一看，說：「原來是金風和尚，你來此何干？」金風和尚說道：「我奉我師父之命，前來拿你們這伙妖人。」李文通說：「你師父是誰？」

jīn fēng hé shàng shuō: nǐ yào wèn, shì jì gōng zhǎng lǎo. lǐ wén tōng tàn le yī shēng, shuō: nǐ zěn me yě lái hú nào suí le jì diān hé shàng? yī wǒ shuō nǐ chèn cǐ huí qù, xiū yào qián lái duō guǎn xián shì. wǒ shān rén yǐ cí bēi wèi mén, shàn niàn wèi běn, cún yī fēn hào shēng zhī dé, bù rěn shāng hài nǐ de xìng mìng. nǐ yào bù tīng wǒ de liáng yán xiāng quàn, kě bié shuō wǒ jiāng nǐ ná zhù, huǐ zhī wǎn yǐ. jīn fēng hé shàng hā hā dà xiào, shuō: hǎo niè zhàng! liàng ěr yǒu duō dà néng wèi, yě gǎn shuō cǐ lǎng lǎng kuáng yán dà huà, wǒ hé shàng jiāng nǐ jié guǒ le xìng mìng, shā è rén jí shì shàn niàn. lǎo dào yī tīng, qì wǎng shàng zhuàng, shēn shǒu lā chū bǎo jiàn, wǎng dōng nán shàng xùn wèi fēng yī zhàn, yòng bǎo jiàn jiù dì yī huà, kǒu zhōng niàn niàn yǒu cí, lì kè kuáng fēng dà zuò, zǒu shí fēi shā, zhēn bēn jīn fēng hé shàng dǎ qù.
金風和尚說：「你要問，是濟公長老。」李文通嘆了一聲，說：「你怎麼也來胡鬧隨了濟顛和尚？依我說你趁此回去，休要前來多管閒事。我山人以慈悲為門，善念為本，存一分好生之德，不忍傷害你的性命。你要不聽我的良言相勸，可別說我將你拿住，悔之晚矣。」金風和尚哈哈大笑，說：「好孽障！諒爾有多大能為，也敢說此朗朗狂言大話，我和尚將你結果了性命，殺惡人即是善念。」老道一聽，氣往上撞，伸手拉出寶劍，往東南上巽為風一站，用寶劍就地一畫，口中念念有詞，立刻狂風大作，走石飛沙，真奔金風和尚打去。

jīn fēng hé shàng wù yuán hā hā yī xiào, shēn shǒu yóu dōu náng tāo chū yī zōng bǎo bèi, míng yuē bì fēng zhū, wǎng kōng zhōng yī shuāi, lì kè fēng dìng chén xī. lǐ wén tōng yī kàn, dà chī yī jīng, jīn fēng hé shàng bǎ bì fēng zhū shōu huí qù, yòu yóu dōu náng tāo chū yī kē zhū zi, qí hóng shì huǒ, kǒu zhōng niàn niàn yǒu cí, zhào dìng lǐ wén tōng dǎ lái. zhǐ tīng gū la yī shēng xiǎng, yī dào huǒ guāng, jìng jiāng lǐ wén tōng shāo le gè pí jiāo ròu làn. zhè yī kē zhū zi, míng yuē léi huǒ zhū. jīn fēng hé shàng pī le lǎo dào, jiāng bǎo bèi shōu huí qù, zǎo yǒu rén bào jìn cáng zhēn wù, shuō: huí bǐng zǔ shī yé, kě liǎo bù dé le, fāng cái lǐ dào yé chū qù yī wèn hé shàng, tā shuō jiào jīn fēng hé shàng. lǐ dào yé yī shī zhǎn fǎ shù, kuáng fēng dà zuò, zǒu shí fēi shā, nà hé shàng tāo chū yī zōng bǎo bèi shuāi qù, jiù fēng dìng chén xī. hé shàng yòu ná chū yī kē zhū zi, qí hóng shì huǒ, yī dào guāng gū la yī xiǎng, jìng bǎ lǐ dào yé shāo le gè pí jiāo ròu làn. shào huá fēng yī tīng, qì dé wā wā ya guài jiào rú léi.
金風和尚悟緣哈哈一笑，伸手由兜囊掏出一宗寶貝，名曰「避風珠」，往空中一摔，立刻風定塵息。李文通一看，大吃一驚，金風和尚把避風珠收回去，又由兜囊掏出一顆珠子，其紅似火，口中念念有詞，照定李文通打來。只聽「呱啦」一聲響，一道火光，竟將李文通燒了個皮焦肉爛。這一顆珠子，名曰「雷火珠」。金風和尚劈了老道，將寶貝收回去，早有人報進藏珍塢，說：「回稟祖師爺，可了不得了，方才李道爺出去一問和尚，他說叫金風和尚。李道爺一施展法術，狂風大作，走石飛沙，那和尚掏出一宗寶貝摔去，就風定塵息。和尚又拿出一顆珠子，其紅似火，一道光『呱啦』一響，竟把李道爺燒了個皮焦肉爛。」邵華風一聽，氣得哇哇呀怪叫如雷。

páng biān yǒu rén yī shēng hǎn rǎng, shuō: shī fù bù bì dòng nù, dài wǒ qù gěi lǐ dà gē bào chóu, bǎ hé shàng ná lái. shào huá fēng yī kàn shuō huà zhè rén, shì tā èr tú dì jiào miào dào zhēn rén wú fǎ xìng. zhè gè lǎo dào gēn qián zhě qī xīng guān de wú fǎ tōng shì shī xiōng dì, zài shào huá fēng shǒu xià rèn yì hú wèi, yě huì guài shù yāo xié, lì kè lā bǎo jiàn lái dào shān mén yǐ wài. jiàn jīn fēng hé shàng zhèng rán pò kǒu dà mà, wú fǎ xìng shuō: hǎo hé shàng, zhēn nǎi dà dǎn! nǐ kě zhī dào nǐ jiā zǔ shī yé de lì hài? jīn fēng hé shàng shuō: nǐ shì hé rén? wú fǎ xìng shuō: nǐ yào wèn, wǒ gào sù nǐ, nǐ jiā zǔ shī yé xìng wú míng fǎ xìng, rén chēng miào dào zhēn rén. jīn tiān nǐ jì shì fēi é tóu huǒ, zì sòng qí sǐ, fàng zhe tiān táng yǒu lù nǐ bù zǒu, dì yù wú mén zì zhǎo xún, xiū yuàn wǒ shān rén jiāng nǐ jié guǒ le xìng mìng. shuō zhe huà yóu dōu náng lǐ tāo chū yī gēn kǔn xiān shéng, jì zài kōng zhōng, kǒu zhōng niàn niàn yǒu cí, shuō shēng chì lìng! shuā la la yī dào jīn guāng, zhí bèn jīn fēng hé shàng. hé shàng yī zhāng zuǐ, bǔ pēn chū yī kǒu hēi qì, zhè shì jiǔ qiān duō nián de nèi dān, lì kè kǔn xiān shéng zhuì luò yú dì. hé shàng suí zhe yī dǒu shǒu, jiāng tā léi huǒ zhū dǎ chū lái, zhǐ tīng gū la yī shēng xiǎng, jiāng wú fǎ xìng shāo sǐ, zhè xiǎo zi yī bèi zi méi zuò hǎo shì, jīn tiān zāo le è bào, yòu yǒu rén bào jìn miào qù. shào huá fēng yī tīng tú dì sǐ le, qì dé sān shī shén bào tiào, wǔ líng háo qì téng kōng, shuō: hǎo hǎo hǎo, wǒ shān rén chū qù, gēn tā yī sǐ xiāng pīn.
旁邊有人一聲喊嚷，說：「師父不必動怒，待我去給李大哥報仇，把和尚拿來。」邵華風一看說話這人，是他二徒弟叫妙道真人吳法興。這個老道跟前者七星觀的吳法通是師兄弟，在邵華風手下任意胡為，也會怪術妖邪，立刻拉寶劍來到山門以外。見金風和尚正然破口大罵，吳法興說：「好和尚，真乃大膽！你可知道你家祖師爺的利害？」金風和尚說：「你是何人？」吳法興說：「你要問，我告訴你，你家祖師爺姓吳名法興，人稱妙道真人。今天你既是飛蛾投火，自送其死，放着天堂有路你不走，地獄無門自找尋，休怨我山人將你結果了性命。」說着話由兜囊里掏出一根捆仙繩，祭在空中，口中念念有詞，說聲「敕令！」刷啦啦一道金光，直奔金風和尚。和尚一張嘴，卟噴出一口黑氣，這是九千多年的內丹，立刻捆仙繩墜落於地。和尚隨着一抖手，將他雷火珠打出來，只聽呱啦一聲響，將吳法興燒死，這小子一輩子沒做好事，今天遭了惡報，又有人報進廟去。邵華風一聽徒弟死了，氣得三屍神暴跳，五靈豪氣騰空，說：「好好好，我山人出去，跟他一死相拼。」

páng biān shén shù shì hán qí shuō: shào dà gē bù yòng nǐ qù, nǐ qiáo qiáo wǒ de bǎo bèi, nǐ wǒ yī tóng qián wǎng.
旁邊神術士韓祺說：「邵大哥不用你去，你瞧瞧我的寶貝，你我一同前往。」

dà zhòng suí hòu lái dào wài miàn yī kàn, shào huá fēng shuō: jīn fēng hé shàng nǐ gǎn shāng wǒ tú dì? wǒ shān rén yān néng gēn nǐ shàn bà gān xiū! zhè biān mǎ dào xuán yī kàn, shuō: shào huá fēng nǐ shì wǒ de tú dì, nǐ bù kě rèn yì hú wèi. yǐ rán chū le jiā, jiù yīng rán chén hūn sān kòu shǒu, zǎo wǎn yī lú xiāng. shì fèng sān qīng jiào zhǔ, jué bù gāi jié jiāo lǜ lín rén, zài chén shì shā nán lǔ nǚ, jù zhòng pàn fǎn guó jiā. dà sòng guó zì dìng dǐng yǐ lái, jūn wáng yǒu dào jiā jiā lè, tiān dì wú sī chù chù tóng, huáng shàng jiā hóng fú qí tiān, xié bù néng qīn zhèng, nǐ xiū yào zhí mí bù wù. yǐ rán chū le jiā, jiù yīng gāi xiū fú zuò shàn, le yī shēn zhī niè yuān, bù xiū jīn shēng xiū lái shì.
大眾隨後來到外面一看，邵華風說：「金風和尚你敢傷我徒弟？我山人焉能跟你善罷甘休！」這邊馬道玄一看，說：「邵華風你是我的徒弟，你不可任意胡為。已然出了家，就應然晨昏三叩首，早晚一爐香。侍奉三清教主，決不該結交綠林人，在塵世殺男擄女，聚眾叛反國家。大宋國自定鼎以來，君王有道家家樂，天地無私處處同，皇上家洪福齊天，邪不能侵正，你休要執迷不悟。已然出了家，就應該修福做善，了一身之孽冤，不修今生修來世。

nǐ yào bù tīng, zì jǐ qiáng bào kàng héng, tiān zuò niè yóu kě wéi, zì zuò niè bù kě huó, huò zuì yú tiān, wú suǒ dǎo yě. shào huá fēng bù dàn bù tīng, fǎn bǎ yǎn yī dèng, shuō: mǎ dào xuán nǐ xiū yào duō guǎn xián shì, mǎn kǒu hú shuō, gēn wǒ jiáo shé gǔ chún. wǒ yào bù niàn nǐ wǒ shì shī tú, jīn tiān lián nǐ yī qí ná zhù, jié guǒ nǐ xìng mìng, nǐ chèn cǐ kuài zǒu. mǎ dào xuán kǒu niàn: wú liàng fú! shàn zāi, shàn zāi! shào huá fēng zhēn nǎi wú fù wú jūn. rén shēng shì shàng, xū zhī dào sān gāng sì dà wǔ cháng. sān gāng zhě, jūn wèi chén gāng, fù wèi zi gāng, fū wèi qī gāng sì dà zhě, nǎi tiān dì qīn shī, shòu dà dì fù zài zhī ēn, shòu guó jiā shuǐ tǔ zhī ēn, shòu fù mǔ shēng yù yǎng yù zhī ēn, shòu shī fù chuán shòu jiào xùn zhī ēn wǔ cháng nǎi rén yì lǐ zhì xìn. wèi rén zǐ bù xiào, wèi chén dìng rán bù zhōng, jiāo yǒu bì rán bù xìn. shī tú qíng rú fù zǐ, nǐ jiù gǎn jiào wǒ de míng zì, gēn wǒ fǎn mù? bà le, bà le! shào huá fēng shuō: nǐ rèn píng yǒu sū qín zhāng yí lù jiǎ xiāo hé zhī kǒu, shuō dé tiān huā luàn zhuì, dì shēng jīn lián, hǎi kū shí làn, yě nán dù shān rén tiě shí zhī xīn. wǒ gēn jì diān hé shàng chóu shēn shì hǎi, tā wú gù qī fù zhǎo, nào dé wǒ shàng tiān wú lù, rù dì wú mén, wǒ yān néng gēn tā gān xiū shàn bà? mǎ dào xuán nǐ yào duō shuō, wǒ xiān ná nǐ. jīn fēng hé shàng yī tīng, qì wǎng shàng zhuàng, shuō: shào huá fēng nǐ guò lái, sǎ jiā gēn nǐ fēn gè qiáng cún ruò sǐ, zhēn zài jiǎ wáng. shào huá fēng shàng wèi dá yán.
你要不聽，自己強暴抗橫，天作孽猶可違，自作孽不可活，獲罪於天，無所禱也。」邵華風不但不聽，反把眼一瞪，說：「馬道玄你休要多管閒事，滿口胡說，跟我嚼舌鼓唇。我要不念你我是師徒，今天連你一齊拿住，結果你性命，你趁此快走。」馬道玄口念：「無量佛！善哉，善哉！邵華風真乃無父無君。人生世上，須知道三綱四大五常。三綱者，君為臣綱，父為子綱，夫為妻綱；四大者，乃天地親師，受大地覆載之恩，受國家水土之恩，受父母生育養育之恩，受師父傳授教訓之恩；五常乃仁、義、禮、智、信。為人子不孝，為臣定然不忠，交友必然不信。師徒情如父子，你就敢叫我的名字，跟我反目？罷了，罷了！」邵華風說：「你任憑有蘇秦、張儀、陸賈、蕭何①之口，說得天花亂墜，地生金蓮，海枯石爛，也難渡山人鐵石之心。我跟濟顛和尚仇深似海，他無故欺負找，鬧得我上天無路，入地無門，我焉能跟他干休善罷？馬道玄你要多說，我先拿你。」金風和尚一聽，氣往上撞，說：「邵華風你過來，洒家跟你分個強存弱死，真在假亡。」邵華風尚未答言。

nà shù shì hán qí zǎo ná dìng le zhǔ yì. wǒ gěi tā gè xiān xià shǒu wèi qiáng, hòu xià shǒu de zāo yāng. lì kè bà zi mǔ yīn hún tāo yī dǒu, zhào dìng jīn fēng hé shàng pāo lái, kǒu zhōng niàn niàn yǒu tóng, shuō shēng chì lìng! jīn fēng hé shàng yī kàn, zhǐ jiàn zǐ mǔ yīn hún tāo bēn tā lái le, zhēn shì xiá guāng wàn dào, ruì qì qiān tiáo, rú tóng tài shān yì bān. jīn fēng hé shàng jiù zhī dào bù hǎo, niàn hù shēn yě lái bù jí le, màn shuō jīn fēng hé shàng zhè diǎn lái lì, jiù shì dà lù jīn xiān yě néng kǔn dé shàng, kǔn shàng néng bǎ bái qì huà méi le, xī fāng de luó hàn yào bèi zhè zǐ mǔ yīn hún tāo kǔn shàng, néng bǎ jīn guāng kǔn qù, wù lùn shén me yāo cāi kǔn shàng, jiù dé xiàn yuán xíng. zhè yuán běn shì bā mó de bǎo bèi, bā mó měi rén yǒu yī gēn, shén shù shì hán qí shì tōu tā shī fù de, jīn tiān wù yuán yī kàn, dǎ suàn yào pǎo, bèi jīn guāng zhào zhù, yān néng pǎo de le? jiù tīng shān bēng dì liè yī shēng xiǎng, jīn fēng hé shàng xiàn le yuán xíng, zhòng lǎo dào yī kàn, yuán lái shì yī gè tuó lóng. shén shù shì hán qí shuō: nǐ děng kě céng kàn jiàn le, màn shuō shì tā, jiù shì xī fāng de luó hàn yě táo bù liǎo. zhòng lǎo dào yī kàn, gǔ zhǎng dà xiào shuō: hái shì nǐ lǎo rén jiā shén tōng guǎng dà, fǎ shù wú biān. yuán lái jì diān hé shàng tú dì, jiù shì zhè gè. shén shù shì hán qí shuō: shào dà gē, wǒ yǐ rán ná zhù, rèn píng nǐ fā luò bà, nǐ yuàn yì zěn me bàn, huò shā huò guǎ huò shāo?
那術士韓祺早拿定了主意。「我給他個先下手為強，後下手的遭殃。」立刻把子母陰魂絛一抖，照定金風和尚拋來，口中念念有同，說聲「敕令」！金風和尚一看，只見子母陰魂絛奔他來了，真是霞光萬道，瑞氣千條，如同泰山一般。金風和尚就知道不好，念護身也來不及了，慢說金風和尚這點來歷，就是大路金仙也能捆得上，捆上能把白氣化沒了，西方的羅漢要被這子母陰魂絛捆上，能把金光捆去，勿論什麼妖猜捆上，就得現原形。這原本是八魔的寶貝，八魔每人有一根，神術士韓祺是偷他師父的，今天悟緣一看，打算要跑，被金光罩住，焉能跑的了？就聽山崩地裂一聲響，金風和尚現了原形，眾老道一看，原來是一個駝龍。神術士韓祺說：「你等可曾看見了，慢說是他，就是西方的羅漢也逃不了。」眾老道一看，鼓掌大笑說：「還是你老人家神通廣大，法術無邊。原來濟顛和尚徒弟，就是這個。」神術士韓祺說：「邵大哥，我已然拿住，任憑你發落罷，你願意怎麼辦，或殺或剮或燒？」

shào huá fēng shuō: tā bǎ wǒ tú dì yòng huǒ shāo le, wǒ yě bǎ tā shāo sǐ, fāng chū wǒ xiōng zhōng zhī è qì. dà gài bǎ tā zhì sǐ, jì diān hé shàng yě jiù kuài lái le. hán qí hā hā yī xiào, shuō: jì diān bù lái biàn bà, tā yào lái le, jiào nǐ děng kàn zhe wǒ lüè shī xiǎo shù, jiù bǎ tā ná zhù. zhèng shuō zhe huà, zhǐ tīng shān pō yī shēng hǎn rǎng: hǎo, dèng lián fāng hán qí, dǎn gǎn hài rén! dài wǒ lái. dà zhòng zhēng yǎn yī kàn, fēi yě sì lái le yī rén. tóu dài fěn líng duàn wǔ shēng gōng zǐ jīn, xiù tuán huā fēn wǔ cǎi, shēn chuān fěn líng duàn sè jiàn xiù páo, zhōu shēn zǒu jīn xiàn, qiā jīn biān, yāo xì é huáng sī dài, huáng chèn shān, báo dǐ xuē zi, shǎn pī yī jiàn fěn líng duàn yīng xióng dà chǎng, shàng xiù sān lán fù guì huā, bèi yī kǒu bǎo jiàn, shǒu ná yíng shuā, miàn rú bái yù, méi shì chūn shān, mù rú qiū shuǐ, zhǔn tóu duān zhèng, chún shì tú zhū. zhòng rén yī kàn, dà chī yī jīng. bù zhī lái zhě shì shuí, qiě kàn xià huí fēn jiě.
邵華風說：「他把我徒弟用火燒了，我也把他燒死，方出我胸中之惡氣。大概把他置死，濟顛和尚也就快來了。」韓祺哈哈一笑，說：「濟顛不來便罷，他要來了，叫你等看着我略施小術，就把他拿住。」正說着話，只聽山坡一聲喊嚷：「好，鄧連芳、韓祺，膽敢害人！待我來。」大眾睜眼一看，飛也似來了一人。頭帶粉綾緞武生公子巾，繡團花分五彩，身穿粉綾緞色箭袖袍，周身走金線，掐金邊，腰系鵝黃絲帶，黃襯衫，薄底靴子，閃披一件粉綾緞英雄大氅，上繡三藍富貴花，背一口寶劍，手拿螢刷，面如白玉，眉似春山，目如秋水，準頭端正，唇似塗朱。眾人一看，大吃一驚。不知來者是誰，且看下回分解。