mǎ téng hán suì zhī bài, fán chóu zhuī zhì chén cāng. suì yǔ chóu yuē: tiān dì fǎn fù, wèi kě zhī yě. běn suǒ zhēng zhě fēi sī yuàn, wáng jiā shì ěr. yǔ zú xià zhōu lǐ rén, jīn suī xiǎo wéi, yào dāng dà tóng, yù xiāng yǔ shàn yǔ yǐ bié. xiè hòu wàn yī bù rú yì, hòu kě fù xiāng jiàn hū! jù xì qí qián jiē mǎ, jiāo bì gòng yǔ, liáng jiǔ ér bié. xiōng zi lì suí chóu, lì hái gào, hán fán jiāo mǎ yǔ, bù zhī suǒ dào, yì ài shén mì. yǐ shì yí chóu yǔ hán suì sī hé ér yǒu yì xīn. chóu yù jiāng bīng dōng chū guān cóng, suǒ yì bīng. yīn qǐng chóu huì yì, biàn yú zuò shā chóu.
馬騰、韓遂之敗，樊稠追至陳倉。遂語稠曰：「天地反覆，未可知也。本所爭者非私怨，王家事耳。與足下州里人，今雖小違，要當大同，欲相與善語以別。邂逅萬一不如意，後可復相見乎！」俱郤騎前接馬，交臂共語，良久而別。兄子利隨稠，利還告，韓、樊交馬語，不知所道，意愛甚密。以是疑稠與韓遂私和而有異心。稠欲將兵東出關從，索益兵。因請稠會議，便於坐殺稠。