yú shì chén fān zi yì yǔ shù shì píng yuán xiāng kǎi huì yú fēn zuò, kǎi yuē: tiān jiāo bù lì huàn zhě, huáng mén cháng shì zhēn zú miè yǐ. yì xǐ. fēn yuē: ruò rán zhě, fēn yuàn qū chú. yú shì yǔ yōu děng jié móu. líng dì yù běi xún hé jiān jiù zhái, fēn děng móu yīn cǐ zuò nán, shàng shū yán hēi shān zéi gōng jié jùn xiàn, qiú dé qǐ bīng. huì běi fāng yǒu chì qì, dōng xī jìng tiān, tài shǐ shàng yán dāng yǒu yīn móu, bù yí běi xíng. dì nǎi zhǐ. chì fēn bà bīng, é ér zhēng zhī, fēn jù zì shā.
於是陳蕃子逸與術士平原襄楷會於芬坐，楷曰：「天交不利宦者，黃門、常侍真族滅矣。」逸喜。芬曰：「若然者，芬願驅除。」於是與攸等結謀。靈帝欲北巡河間舊宅，芬等謀因此作難，上書言黑山賊攻劫郡縣，求得起兵。會北方有赤氣，東西竟天，太史上言「當有陰謀，不宜北行」。帝乃止。敕芬罷兵，俄而徵之，芬懼自殺。