cáo dài fū xī fù jī zhī qī yě. jìn gōng zǐ zhòng ěr wáng, guò cáo, gōng gōng bù lǐ yān. wén qí pián xié, jìn qí shě, cì qí jiāng yù, shè wēi bó ér guān zhī. fù jī zhī qī yán yú fū yuē:" wú guān jìn gōng zǐ, qí cóng zhě sān rén jiē guó xiāng yě. yǐ cǐ sān rén zhě, jiē shàn lù lì yǐ fǔ rén, bì děi jìn guó. ruò dé fǎn guó, bì bà zhū hóu ér tǎo wú lǐ, cáo bì wéi shǒu. ruò cáo yǒu nán, zi bì bù miǎn, zi hú bù zǎo zì èr yān? qiě wú wén zhī:' bù zhī qí zi zhě, shì qí fù bù zhī qí jūn zhě, shì qí suǒ shǐ.' jīn qí cóng zhě jiē qīng xiàng zhī pū yě, zé qí jūn bì bà wáng zhī zhǔ yě. ruò jiā lǐ yān, bì néng bào shī yǐ. ruò yǒu zuì yān, bì néng tǎo guò. zi bù zǎo tú, huò zhì bù jiǔ yǐ. fù jī nǎi yí zhī hú, jiā bì qí shàng, gōng zǐ shòu fǎn bì. jí gōng zǐ fǎn guó, fá cáo, nǎi biǎo fù jī zhī lǘ, lìng bīng shì wú gǎn rù. shì mín zhī fú lǎo xié ruò ér fù qí lǘ zhě, mén wài chéng shì. jūn zǐ wèi xī shì zhī qī néng yuǎn shí. shī yún:" jì míng qiě zhé, yǐ bǎo qí shēn." cǐ zhī wèi yě.
曹大夫僖负羁之妻也。晋公子重耳亡，过曹，恭公不礼焉。闻其骈胁，近其舍，伺其将浴，设微薄而观之。负羁之妻言于夫曰：“吾观晋公子，其从者三人皆国相也。以此三人者，皆善戮力以辅人，必得晋国。若得反国，必霸诸侯而讨无礼，曹必为首。若曹有难，子必不免，子胡不早自贰焉？且吾闻之：‘不知其子者，视其父；不知其君者，视其所使。’今其从者皆卿相之仆也，则其君必霸王之主也。若加礼焉，必能报施矣。若有罪焉，必能讨过。子不早图，祸至不久矣。负羁乃遗之壶，加璧其上，公子受反璧。及公子反国，伐曹，乃表负羁之闾，令兵士无敢入。士民之扶老携弱而赴其闾者，门外成市。君子谓僖氏之妻能远识。诗云：“既明且哲，以保其身。”此之谓也。

sòng yuē: xī shì zhī qī, jué zhì kǒng bái, jiàn jìn gōng zǐ, zhī qí xìng zuò, shǐ fū kuì, qiě yǐ zì tuō, wén fá cáo guó, zú dú jiàn shì.
颂曰：僖氏之妻，厥智孔白，见晋公子，知其兴作，使夫馈，且以自托，文伐曹国，卒独见释。