chǔ kǎo lǐ hòu zhě, zhào rén lǐ yuán zhī nǚ dì, chǔ kǎo liè wáng zhī hòu yě. chū, kǎo liè wáng wú zi, chūn shēn jūn huàn zhī, lǐ yuán wèi chūn shēn jūn shè rén, nǎi qǔ qí nǚ dì yǔ chūn shēn jūn, zhī yǒu shēn, yuán nǚ dì chéng jiān wèi chūn shēn jūn yuē:" chǔ wáng zhī guì xìng jūn, suī xiōng dì bù rú, jīn jūn xiāng chǔ sān shí yú nián, ér wáng wú zi, jí bǎi suì hòu, jiāng lì xiōng dì, jí chǔ gèng lì jūn hòu, bǐ yì gè guì qí suǒ qīn, yòu ān dé zhǎng yǒu chǒng hū? fēi tú rán yě, jūn yòng shì jiǔ, duō shī lǐ yú wáng xiōng dì. wáng xiōng dì chéng lì, huò qiě jí shēn, hé yǐ bǎo xiāng yìn jiāng dōng zhī fēng hū! jīn qiè zhī yǒu shēn yǐ, ér rén mò zhī, qiè zhī xìng jūn wèi jiǔ, chéng yǐ jūn zhī zhòng ér jìn qiè yú chǔ wáng, chǔ wáng bì qiè, qiè lài tiān yǒu zǐ nán, zé shì jūn zhī zǐ wèi wáng yě, chǔ guó jǐn kě dé, shú yǔ shēn lín bù cè zhī zuì hū!" chūn shēn jūn dà rán zhī, nǎi chū yuán nǚ dì jǐn shě zhī, yán zhī kǎo liè wáng, kǎo liè wáng zhào ér xìng zhī, suì shēng zǐ dào, lì wèi tài zǐ, yuán nǚ dì wèi hòu, ér lǐ yuán guì yòng shì, yǎng shì yù shā chūn shēn jūn yǐ miè kǒu. jí kǎo liè wáng sǐ, yuán nǎi shā chūn shēn jūn, miè qí jiā, dào lì, shì wèi yōu wáng. hòu yǒu kǎo liè wáng yí fù zǐ yóu lì, shì wèi āi wáng. kǎo liè wáng dì gōng zǐ fù chú zhī tú wén zhī yōu wáng fēi kǎo liè wáng zǐ, yí āi wáng, nǎi xí shā āi wáng jí tài hòu, jǐn miè lǐ yuán zhī jiā, ér lì fù chú wèi wáng. wǔ nián, ér qín miè zhī. shī yún:" dào yán kǒng gān, luàn shì yòng tán." cǐ zhī wèi yě.
楚考李后者，赵人李园之女弟，楚考烈王之后也。初，考烈王无子，春申君患之，李园为春申君舍人，乃取其女弟与春申君，知有身，园女弟承间谓春申君曰：“楚王之贵幸君，虽兄弟不如，今君相楚三十余年，而王无子，即百岁后，将立兄弟，即楚更立君后，彼亦各贵其所亲，又安得长有宠乎？非徒然也，君用事久，多失礼于王兄弟。王兄弟诚立，祸且及身，何以保相印江东之封乎！今妾知有身矣，而人莫知，妾之幸君未久，诚以君之重而进妾于楚王，楚王必妾，妾赖天有子男，则是君之子为王也，楚国尽可得，孰与身临不测之罪乎！”春申君大然之，乃出园女弟谨舍之，言之考烈王，考烈王召而幸之，遂生子悼，立为太子，园女弟为后，而李园贵用事，养士欲杀春申君以灭口。及考烈王死，园乃杀春申君，灭其家，悼立，是为幽王。后有考烈王遗腹子犹立，是为哀王。考烈王弟公子负刍之徒闻知幽王非考烈王子，疑哀王，乃袭杀哀王及太后，尽灭李园之家，而立负刍为王。五年，而秦灭之。诗云：“盗言孔甘，乱是用餤。”此之谓也。

sòng yuē: lǐ yuán nǚ dì, fā jī chūn shēn, kǎo liè wú zi, guǒ dé nà shēn, zhī zhòng ér rù, suì dé wèi sì, jì lì pàn běn, zōng zú miè shì.
颂曰：李园女弟，发迹春申，考烈无子，果得纳身，知重而入，遂得为嗣，既立畔本，宗族灭弒。