chǔ lǎo lái zǐ zhī qī yě. lái zi táo shì, gēng yú měng shān zhī yáng. jiā qiáng péng shì, mù chuáng shī xí, yī yūn shí shū, kěn shān bō zhǒng. rén huò yán zhī chǔ wáng yuē:" lǎo lái, xián shì yě." wáng yù pìn yǐ bì bó, kǒng bù lái, chǔ wáng jià zhì lǎo lái zhī mén, lǎo lái fāng zhī běn, wáng yuē:" guǎ rén yú lòu, dú shǒu zōng miào, yuàn xiān shēng xìng lín zhī." lǎo lái zǐ yuē:" pū shān yě zhī rén, bù zú shǒu zhèng." wáng fù yuē:" shǒu guó zhī gū, yuàn biàn xiān shēng zhī zhì." lǎo lái zǐ yuē:" nuò." wáng qù, qí qī dài běn lái xié xīn qiáo ér lái, yuē:" hé chē jī zhī zhòng yě?" lǎo lái zǐ yuē:" chǔ wáng yù shǐ wú shǒu guó zhī zhèng." qī yuē:" xǔ zhī hū?" yuē:" rán." qī yuē:" qiè wén zhī: kě shí yǐ jiǔ ròu zhě, kě suí yǐ biān chuí. kě shòu yǐ guān lù zhě, kě suí yǐ fū yuè. jīn xiān shēng shí rén jiǔ ròu, shòu rén guān lù, wéi rén suǒ zhì yě. néng miǎn yú huàn hū! qiè bù néng wéi rén suǒ zhì, tóu qí běn lái ér qù." lǎo lái zǐ yuē:" zi hái, wú wèi zi gèng lǜ." suì xíng bù gù, zhì jiāng nán ér zhǐ, yuē:" niǎo shòu zhī jiě máo, kě jī ér yī zhī. jù qí yí lì, zú yǐ shí yě." lǎo lái zǐ nǎi suí qí qī ér jū zhī. mín cóng ér jiā zhě yī nián chéng luò, sān nián chéng jù. jūn zǐ wèi lǎo lái qī guǒ yú cóng shàn. shī yuē:" héng mén zhī xià, kě yǐ qī chí, mì zhī yáng yáng, kě yǐ liáo jī." cǐ zhī wèi yě.
楚老莱子之妻也。莱子逃世，耕于蒙山之阳。葭墙蓬室，木床蓍席，衣缊食菽，垦山播种。人或言之楚王曰：“老莱，贤士也。”王欲聘以璧帛，恐不来，楚王驾至老莱之门，老莱方织畚，王曰：“寡人愚陋，独守宗庙，愿先生幸临之。”老莱子曰：“仆山野之人，不足守政。”王复曰：“守国之孤，愿变先生之志。”老莱子曰：“诺。”王去，其妻戴畚莱挟薪樵而来，曰：“何车迹之众也？”老莱子曰：“楚王欲使吾守国之政。”妻曰：“许之乎？”曰：“然。”妻曰：“妾闻之：可食以酒肉者，可随以鞭捶。可授以官禄者，可随以鈇钺。今先生食人酒肉，授人官禄，为人所制也。能免于患乎！妾不能为人所制，投其畚莱而去。”老莱子曰：“子还，吾为子更虑。”遂行不顾，至江南而止，曰：“鸟兽之解毛，可绩而衣之。据其遗粒，足以食也。”老莱子乃随其妻而居之。民从而家者一年成落，三年成聚。君子谓老莱妻果于从善。诗曰：“衡门之下，可以栖迟，泌之洋洋，可以疗饥。”此之谓也。

sòng yuē: lǎo lái yǔ qī, táo shì shān yáng, péng hāo wèi shì, guǎn jiā wèi gài, chǔ wáng pìn zhī, lǎo lái jiāng xíng, qī yuē shì luàn, nǎi suì táo wáng.
颂曰：老莱与妻，逃世山阳，蓬蒿为室，莞葭为盖，楚王聘之，老莱将行，妻曰世乱，乃遂逃亡。