móu jiāng zhě, qí hóu zhī nǚ, lǔ xuān gōng zhī fū rén, chéng gōng mǔ yě. cōng huì ér xíng luàn, gù shì yuē móu. chū, chéng gōng yòu, móu jiāng tōng yú shū sūn xuān bó, míng qiáo rú. qiáo rú yǔ móu jiāng móu qù jì mèng ér shàn lǔ guó. jìn chǔ zhàn yú yān líng, gōng chū zuǒ jìn. jiāng xíng, jiāng gào gōng bì zhú jì mèng, shì bèi jūn yě, gōng cí yǐ jìn nán, qǐng fǎn tīng mìng. yòu huò jìn dài fū, shǐ zhí jì sūn xíng fù ér zhǐ zhī, xǔ shā zhòng sūn miè, yǐ lǔ shì jìn wèi nèi chén. lǔ rén bù shùn qiáo rú, míng ér zhú zhī, qiáo rú bēn qí, lǔ suì bìn móu jiāng yú dōng gōng. shǐ wǎng, móu jiāng shǐ shì zhī, yù gěn zhī liù. shǐ yuē:" shì wèi gěn zhī suí. suí qí chū yě, jūn bì sù chū." jiāng yuē:" wáng. shì yú zhōu yì yuē' suí, yuán hēng lì zhēn, jiù.' yuán, shàn zhī zhǎng yě hēng, jiā zhī huì yě lì, yì zhī hé yě zhēn, shì zhī gàn yě. zhōng gù bù kě wū yě, shì yǐ suī suí jiù. jīn wǒ fù rén ér yǔ yú luàn, gù zài xià wèi, ér yǒu bù rén, bù kě wèi yuán bù jìng guó jiā, bù kě wèi hēng zuò ér hài shēn, bù kě wèi lì qì wèi ér fàng, bù kě wèi zhēn. yǒu sì dé zhě, suí ér wú jiù, wǒ jiē wú zhī, qǐ suí yě zāi! wǒ zé qǔ è, néng wú jiù hū! bì sǐ yú cǐ, bù dé chū yǐ." zú hōng yú dōng gōng. jūn zǐ yuē:" xī zāi móu jiāng! suī yǒu cōng huì zhī zhì, zhōng bù dé yǎn qí yín luàn zhī zuì." shī yuē:" shì zhī dān xī, yóu kě shuō yě, nǚ zhī dān xī, bù kě shuō yě." cǐ zhī wèi yě.
缪姜者，齐侯之女，鲁宣公之夫人，成公母也。聪慧而行乱，故谥曰缪。初，成公幼，缪姜通于叔孙宣伯，名乔如。乔如与缪姜谋去季孟而擅鲁国。晋楚战于鄢陵，公出佐晋。将行，姜告公必逐季孟，是背君也，公辞以晋难，请反听命。又货晋大夫，使执季孙行父而止之，许杀仲孙蔑，以鲁士晋为内臣。鲁人不顺乔如，明而逐之，乔如奔齐，鲁遂摈缪姜于东宫。始往，缪姜使筮之，遇艮之六。史曰：“是谓艮之随。随其出也，君必速出。”姜曰：“亡。是于周易曰‘随，元亨利贞，●咎。’元，善之长也；亨，嘉之会也；利，义之和也；贞，事之干也。终故不可诬也，是以虽随●咎。今我妇人而与于乱，固在下位，而有不仁，不可谓元；不靖国家，不可谓亨；作而害身，不可谓利；弃位而放，不可谓贞。有四德者，随而无咎，我皆无之，岂随也哉！我则取恶，能无咎乎！必死于此，不得出矣。”卒薨于东宫。君子曰：“惜哉缪姜！虽有聪慧之质，终不得掩其淫乱之罪。”诗曰：“士之耽兮，犹可说也，女之耽兮，不可说也。”此之谓也。

sòng yuē: móu jiāng yín yì, xuān bó shì zǔ, móu zhú jì mèng, yù shǐ zhuān lǔ, jì fèi jiàn bìn, xīn yì cuī xià, hòu suī shàn yán, zhōng bù néng bǔ.
颂曰：缪姜淫泆，宣伯是阻，谋逐季孟，欲使专鲁，既废见摈，心意摧下，后虽善言，终不能补。