chàng hòu zhě, hán dān zhī chàng, zhào dào xiāng wáng zhī hòu yě. qián rì ér luàn yī zōng zhī zú. jì guǎ, dào xiāng wáng yǐ qí měi ér qǔ zhī. lǐ mù jiàn yuē:" bù kě. nǚ zhī bù zhèng, guó jiā suǒ yǐ fù ér bù ān yě. cǐ nǚ luàn yī zōng, dài wáng bù wèi hū?" wáng yuē:" luàn yǔ bù luàn, zài guǎ rén wéi zhèng." suì qǔ zhī. chū, dào xiāng wáng hòu shēng zǐ jiā wèi tài zǐ. chàng hòu jì rù wèi jī, shēng zǐ qiān. chàng hòu jì bì xìng yú wáng, yīn zèn hòu jí tài zǐ yú wáng, shǐ rén fàn tài zǐ ér xiàn zhī yú zuì, wáng suì fèi jiā ér lì qiān, chù hòu ér lì chàng jī wèi hòu. jí dào xiāng wáng hōng, qiān lì, shì wèi yōu mǐn wáng. chàng hòu yín yì bù zhèng, tōng yú chūn píng jūn, duō shòu qín lù, ér shǐ wáng zhū qí liáng jiàng wǔ ān jūn lǐ mù. qí hòu qín bīng jìng rù, mò néng jù qiān, suì jiàn lǔ yú qín, zhào wáng. dài fū yuàn chàng hòu zhī zèn tài zǐ jí shā lǐ mù, nǎi shā chàng hòu ér miè qí jiā, gòng lì jiā yú dài, qī nián, bù néng shèng qín, zhào suì miè wèi jùn. shī yún:" rén ér wú lǐ, bù sǐ hú qí?" cǐ zhī wèi yě.
倡后者，邯郸之倡，赵悼襄王之后也。前日而乱一宗之族。既寡，悼襄王以其美而取之。李牧谏曰：“不可。女之不正，国家所以覆而不安也。此女乱一宗，大王不畏乎？”王曰：“乱与不乱，在寡人为政。”遂娶之。初，悼襄王后生子嘉为太子。倡后既入为姬，生子迁。倡后既嬖幸于王，阴谮后及太子于王，使人犯太子而陷之于罪，王遂废嘉而立迁，黜后而立倡姬为后。及悼襄王薨，迁立，是为幽闵王。倡后淫佚不正，通于春平君，多受秦赂，而使王诛其良将武安君李牧。其后秦兵径入，莫能距迁，遂见虏于秦，赵亡。大夫怨倡后之谮太子及杀李牧，乃杀倡后而灭其家，共立嘉于代，七年，不能胜秦，赵遂灭为郡。诗云：“人而无礼，不死胡俟？”此之谓也。

sòng yuē: zhào dào chàng hòu, tān dāo wú zú, huī fèi hòu shì, zhí zhà bù què, yín luàn chūn píng, qióng yì suǒ yù, shòu lù wáng zhào, shēn sǐ miè guó.
颂曰：赵悼倡后，贪叨无足，隳废后适，执诈不悫，淫乱春平，穷意所欲，受赂亡赵，身死灭国。