zhào fú xī mǔ zhě, zhào zhī zhōng mù zǎi fú xī zhī mǔ yě. fú xī yǐ zhōng mù pàn. zhào zhī fǎ, yǐ chéng pàn zhě, shēn sǐ jiā shōu. fú xī zhī mǔ jiāng lùn, zì yán yuē:" wǒ sǐ bù dàng." shì zhǎng wèn qí gù, mǔ yuē:" wèi wǒ tōng yú zhǔ jūn, nǎi yán bù tōng, zé lǎo fù sǐ ér yǐ." shì zhǎng wèi zhī yán yú xiāng zi, xiāng zi chū, wèn qí gù, mǔ yuē:" bù dé jiàn zhǔ jūn zé bù yán." yú shì xiāng zi jiàn ér wèn zhī yuē:" bù dàng sǐ hé yě?" mǔ yuē:" qiè zhī dāng sǐ yì hé yě?" xiāng zǐ yuē:" ér zi fǎn." mǔ yuē:" zi fǎn, mǔ hé wéi dāng sǐ?" xiāng zǐ yuē:" mǔ bù néng jiào zǐ, gù shǐ zhì yú fǎn, mǔ hé wéi bù dàng sǐ yě?" mǔ yuē:" xū, yǐ zhǔ jūn shā qiè wèi yǒu shuō yě, nǎi yǐ mǔ wú jiào xié! qiè zhī zhí jǐn jiǔ yǐ, cǐ nǎi zài yú zhǔ jūn. qiè wén zi shǎo ér màn zhě, mǔ zhī zuì yě. zhǎng ér bù néng shǐ zhě, fù zhī zuì yě. jīn qiè zhī zǐ shǎo ér bù màn, zhǎng yòu néng shǐ, qiè hé fù zāi! qiè wén zhī, zi shǎo zé wèi zi, zhǎng zé wèi yǒu, fū sǐ cóng zǐ, qiè néng wéi jūn zhǎng zǐ, jūn zì zé yǐ wéi chén, qiè zhī zǐ yǔ zài lùn zhōng, cǐ jūn zhī chén, fēi qiè zhī zǐ. jūn yǒu bào chén, qiè wú bào zi, shì yǐ yán qiè wú zuì yě. xiāng zǐ yuē:" shàn, fū fú xī zhī fǎn, guǎ rén zhī zuì yě." suì shì zhī. jūn zǐ yuē:" fú xī zhī mǔ, yī yán ér fā xiāng zi zhī yì, shǐ xíng bù qiān nù zhī dé, yǐ miǎn qí shēn." shī yún:" jì jiàn jūn zǐ, wǒ xīn xiě xī." cǐ zhī wèi yě.
赵佛肸母者，赵之中牟宰佛肸之母也。佛肸以中牟叛。赵之法，以城叛者，身死家收。佛肸之母将论，自言曰：“我死不当。”士长问其故，母曰：“为我通于主君，乃言；不通，则老妇死而已。”士长为之言于襄子，襄子出，问其故，母曰：“不得见主君则不言。”于是襄子见而问之曰：“不当死何也？”母曰：“妾之当死亦何也？”襄子曰：“而子反。”母曰：“子反，母何为当死？”襄子曰：“母不能教子，故使至于反，母何为不当死也？”母曰：“吁，以主君杀妾为有说也，乃以母无教邪！妾之职尽久矣，此乃在于主君。妾闻子少而慢者，母之罪也。长而不能使者，父之罪也。今妾之子少而不慢，长又能使，妾何负哉！妾闻之，子少则为子，长则为友，夫死从子，妾能为君长子，君自择以为臣，妾之子与在论中，此君之臣，非妾之子。君有暴臣，妾无暴子，是以言妾无罪也。襄子曰：“善，夫佛肸之反，寡人之罪也。”遂释之。君子曰：“佛肸之母，一言而发襄子之意，使行不迁怒之德，以免其身。”诗云：“既见君子，我心写兮。”此之谓也。

sòng yuē: fú xī jì pàn, qí mǔ rèn lǐ, jiāng jiù yú lùn, zì yán xiāng zi, chén liè mǔ zhí, zǐ cháng zài jūn, xiāng zi shuō zhī, suì shì bù lùn.
颂曰：佛肸既叛，其母任理，将就于论，自言襄子，陈列母职，子长在君，襄子说之，遂释不论。