wǔ wáng wèn tài gōng yuē: jiāng hé yǐ wèi wēi? hé yǐ wèi míng? hé yǐ wèi jìn zhǐ ér lìng xíng?
武王問太公曰：「將何以為威？何以為明？何以為禁止而令行？」

tài gōng yuē: jiāng yǐ zhū dà wèi wēi, yǐ shǎng xiǎo wèi míng, yǐ fá shěn wèi jìn zhǐ ér lìng xíng. gù shā yī rén ér sān jūn zhèn zhě, shā zhī shǎng yī rén ér wàn rén shuō zhě, shǎng zhī. shā guì dà, shǎng guì xiǎo. shā jí dāng lù guì zhòng zhī chén, shì xíng shàng jí yě shǎng jí niú shù, mǎ xǐ jiù yǎng zhī tú, shì shǎng xià tōng yě. xíng shàng jí, shǎng xià tōng, shì jiāng wēi zhī suǒ xíng yě.
太公曰：「將以誅大為威，以賞小為明，以罰審為禁止而令行。故殺一人而三軍震者，殺之；賞一人而萬人說者，賞之。殺貴大，賞貴小。殺及當路貴重之臣，是刑上極也；賞及牛豎，馬洗、廄養之徒，是賞下通也。刑上極，賞下通，是將威之所行也。」