wǔ wáng wèn tài gōng yuē:" jiāng hé yǐ wéi wēi? hé yǐ wéi míng? hé yǐ wéi jìn zhǐ ér lìng xíng?"
武王问太公曰：“将何以为威？何以为明？何以为禁止而令行？”

tài gōng yuē:" jiāng yǐ zhū dà wéi wēi, yǐ shǎng xiǎo wèi míng, yǐ fá shěn wèi jìn zhǐ ér lìng xíng. gù shā yī rén ér sān jūn zhèn zhě, shā zhī shǎng yī rén ér wàn rén shuō zhě, shǎng zhī. shā guì dà, shǎng guì xiǎo. shā jí dāng lù guì zhòng zhī chén, shì xíng shàng jí yě shǎng jí niú shù, mǎ xǐ jiù yǎng zhī tú, shì shǎng xià tōng yě. xíng shàng jí, shǎng xià tōng, shì jiāng wēi zhī suǒ xíng yě."
太公曰：“将以诛大为威，以赏小为明，以罚审为禁止而令行。故杀一人而三军震者，杀之；赏一人而万人说者，赏之。杀贵大，赏贵小。杀及当路贵重之臣，是刑上极也；赏及牛竖，马洗、厩养之徒，是赏下通也。刑上极，赏下通，是将威之所行也。”