wén wáng wèn tài gōng yuē: shǒu guó nài hé?　
文王問太公曰：「守國奈何？」　

tài gōng yuē: zhāi, jiāng yǔ jūn tiān zhī jīng, sì shí suǒ shēng, rén shèng zhī dào, mín jī zhī qíng.　
太公曰：「齋，將語君天之經，四時所生，仁聖之道，民機之情。」　

wáng jí zhāi qī rì, běi miàn zài bài ér wèn zhī.　
王即齋七日，北面再拜而問之。　

tài gōng yuē: tiān shēng sì shí, dì shēng wàn wù, tiān xià yǒu mín, rén shèng mù zhī. gù chūn dào shēng, wàn wù róng xià dào zhǎng, wàn wù chéng qiū dào liǎn, wàn wù yíng dōng dào zàng, wàn wù xún. yíng zé cáng, cáng zé fù qǐ, mò zhī suǒ zhōng, mò zhī suǒ shǐ, shèng rén pèi zhī, yǐ wèi tiān dì jīng jì. gù tiān xià zhì, rén shèng cáng tiān xià luàn, rén shèng chāng zhì dào qí rán yě. shèng rén zhī zài tiān dì jiān yě, qí bǎo gù dà yǐ yīn qí cháng ér shì zhī, zé mín ān. fū mín dòng ér wèi jī, jī dòng ér dé shī zhēng yǐ. gù fā zhī yǐ qí yīn, huì zhī yǐ qí yáng, wèi zhī xiān chàng, tiān xià hé zhī, jí fǎn qí cháng. mò jìn ér zhēng, mò tuì ér ràng. shǒu guó rú cǐ, yǔ tiān dì tóng guāng.　
太公曰：「天生四時，地生萬物，天下有民，仁聖牧之。故春道生，萬物榮；夏道長，萬物成；秋道斂，萬物盈；冬道藏，萬物尋。盈則藏，藏則復起，莫知所終，莫知所始，聖人配之，以為天地經紀。故天下治，仁聖藏；天下亂，仁聖昌；至道其然也。聖人之在天地間也，其寶固大矣；因其常而視之，則民安。夫民動而為機，機動而得失爭矣。故發之以其陰，會之以其陽，為之先唱，天下和之，極反其常。莫進而爭，莫退而讓。守國如此，與天地同光。」