wén wáng wèn tài gōng yuē:" shǒu guó nài hé?"　
文王问太公曰：“守国奈何？”　

tài gōng yuē:" zhāi, jiāng yǔ jūn tiān zhī jīng, sì shí suǒ shēng, rén shèng zhī dào, mín jī zhī qíng."　
太公曰：“斋，将语君天之经，四时所生，仁圣之道，民机之情。”　

wáng jí zhāi qī rì, běi miàn zài bài ér wèn zhī.　
王即斋七日，北面再拜而问之。　

tài gōng yuē:" tiān shēng sì shí, dì shēng wàn wù, tiān xià yǒu mín, rén shèng mù zhī. gù chūn dào shēng, wàn wù róng xià dào cháng, wàn wù chéng qiū dào liǎn, wàn wù yíng dōng dào zàng, wàn wù xún. yíng zé cáng, cáng zé fù qǐ, mò zhī suǒ zhōng, mò zhī suǒ shǐ, shèng rén pèi zhī, yǐ wéi tiān dì jīng jì. gù tiān xià zhì, rén shèng cáng tiān xià luàn, rén shèng chāng zhì dào qí rán yě. shèng rén zhī zài tiān dì jiān yě, qí bǎo gù dà yǐ yīn qí cháng ér shì zhī, zé mín ān. fū mín dòng ér wèi jī, jī dòng ér dé shī zhēng yǐ. gù fā zhī yǐ qí yīn, huì zhī yǐ qí yáng, wèi zhī xiān chàng, tiān xià hé zhī, jí fǎn qí cháng. mò jìn ér zhēng, mò tuì ér ràng. shǒu guó rú cǐ, yǔ tiān dì tóng guāng."　
太公曰：“天生四时，地生万物，天下有民，仁圣牧之。故春道生，万物荣；夏道长，万物成；秋道敛，万物盈；冬道藏，万物寻。盈则藏，藏则复起，莫知所终，莫知所始，圣人配之，以为天地经纪。故天下治，仁圣藏；天下乱，仁圣昌；至道其然也。圣人之在天地间也，其宝固大矣；因其常而视之，则民安。夫民动而为机，机动而得失争矣。故发之以其阴，会之以其阳，为之先唱，天下和之，极反其常。莫进而争，莫退而让。守国如此，与天地同光。”