rén zhī qíng duō jiǎo, shì zhī sú duō wěi, qǐ kě xìn hū? zǐ yuē: qiǎo yán lìng sè zú gōng, zuǒ qiū míng chǐ zhī, qiū yì chǐ zhī. chǐ qí nì yuàn ér yǒu rén yě.
人之情多矯，世之俗多偽，豈可信乎？子曰：「巧言、令色、足恭，左丘明恥之，丘亦恥之。」恥其匿怨而友人也。

rén zhě duō yù, qí xìng shàng sī. chéng shì xiǎng qí gōng, bài shì wěi qí guò, qiě shèng rén fú néng yú zhě, gài rén zhī běn rán yě.
人者多欲，其性尚私。成事享其功，敗事委其過，且聖人弗能逾者，概人之本然也。

duō yù zé tān, shàng sī zé wǎng, qí zuì suì shēng. mín zhī wèi chéng, lì zhī jù huò, huò yǐ liǎn xíng dàn yǒu jī biàn, shú nán liào yě.
多欲則貪，尚私則枉，其罪遂生。民之畏懲，吏之懼禍，或以斂行；但有機變，孰難料也。

wèi hài cháng yīn bù chá, zhì huò guī yú bù rěn. huán gōng nì chén, shēn sǐ shí āi fū chāi cún yuè, zhōng sàng qí wú. qīn wú guò fù zǐ, rán guǎng nì héng yǒu ēn mò yú jūn chén, zé mǎng jiān fú jué. shì yǐ rén xīn duō zhà, bù kě shì qí biǎo shì shì guǎ qíng, shàn zhě zhōng wú gōng. xìn rén mò ruò xìn jǐ, fáng rén wú cún xìng niàn. cǐ dào bù xiū, fū yōng wèi zhì zhě hū?
為害常因不察，致禍歸於不忍。桓公溺臣，身死實哀；夫差存越，終喪其吳。親無過父子，然廣逆恆有；恩莫逾君臣，則莽奸弗絕。是以人心多詐，不可視其表；世事寡情，善者終無功。信人莫若信己，防人毋存幸念。此道不修，夫庸為智者乎？