rén zhī qíng duō jiǎo, shì zhī sú duō wěi, qǐ kě xìn hū? zǐ yuē:" qiǎo yán lìng sè zú gōng, zuǒ qiū míng chǐ zhī, qiū yì chǐ zhī." chǐ qí nì yuàn ér yǒu rén yě.
人之情多矫，世之俗多伪，岂可信乎？子曰：“巧言、令色、足恭，左丘明耻之，丘亦耻之。”耻其匿怨而友人也。

rén zhě duō yù, qí xìng shàng sī. chéng shì xiǎng qí gōng, bài shì wěi qí guò, qiě shèng rén fú néng yú zhě, gài rén zhī běn rán yě.
人者多欲，其性尚私。成事享其功，败事委其过，且圣人弗能逾者，概人之本然也。

duō yù zé tān, shàng sī zé wǎng, qí zuì suì shēng. mín zhī wèi chéng, lì zhī jù huò, huò yǐ liǎn xíng dàn yǒu jī biàn, shú nán liào yě.
多欲则贪，尚私则枉，其罪遂生。民之畏惩，吏之惧祸，或以敛行；但有机变，孰难料也。

wéi hài cháng yīn bù chá, zhì huò guī yú bù rěn. huán gōng nì chén, shēn sǐ shí āi fū chāi cún yuè, zhōng sàng qí wú. qīn wú guò fù zǐ, rán guǎng nì héng yǒu ēn mò yú jūn chén, zé mǎng jiān fú jué. shì yǐ rén xīn duō zhà, bù kě shì qí biǎo shì shì guǎ qíng, shàn zhě zhōng wú gōng. xìn rén mò ruò xìn jǐ, fáng rén wú cún xìng niàn. cǐ dào bù xiū, fū yōng wèi zhì zhě hū?
为害常因不察，致祸归于不忍。桓公溺臣，身死实哀；夫差存越，终丧其吴。亲无过父子，然广逆恒有；恩莫逾君臣，则莽奸弗绝。是以人心多诈，不可视其表；世事寡情，善者终无功。信人莫若信己，防人毋存幸念。此道不修，夫庸为智者乎？