mèng zǐ jiàn qí xuān wáng yuē: wèi jù shì, zé bì shǐ gōng shī qiú dà mù. gōng shī dé dà mù. zé wáng xǐ, yǐ wèi néng shèng qí rèn yě. jiàng rén zhuó ér xiǎo zhī, zé wáng nù, yǐ wèi bù shèng qí rèn yǐ. fū rén yòu ér xué zhī, zhuàng ér yù xíng zhī. wáng yuē gū shě nǚ suǒ xué ér cóng wǒ, zé hé rú? jīn yǒu pú yù yú cǐ, suī wàn yì, bì shǐ yù rén diāo zhuó zhī. zhì yú zhì guó jiā, zé yuē gū shě nǚ suǒ xué ér cóng wǒ, zé hé yǐ yì yú jiào yù rén diāo zhuó yù zāi?
孟子見齊宣王曰：「為巨室，則必使工師求大木。工師得大木。則王喜，以為能勝其任也。匠人斲而小之，則王怒，以為不勝其任矣。夫人幼而學之，壯而欲行之。王曰『姑舍女所學而從我』，則何如？今有璞玉於此，雖萬鎰，必使玉人雕琢之。至於治國家，則曰『姑舍女所學而從我』，則何以異於教玉人雕琢玉哉？」