téng wén gōng wèn yuē: téng, xiǎo guó yě. jié lì yǐ shì dà guó, zé bù dé miǎn yān. rú zhī hé zé kě?
滕文公問曰：「滕，小國也。竭力以事大國，則不得免焉。如之何則可？」

mèng zǐ duì yuē: xī zhě dài wáng jū bīn, dí rén qīn zhī. shì zhī yǐ pí bì, bù dé miǎn yān shì zhī yǐ quǎn mǎ, bù dé miǎn yān shì zhī yǐ zhū yù, bù dé miǎn yān. nǎi shǔ qí qí lǎo ér gào zhī yuē: dí rén zhī suǒ yù zhě, wú tǔ dì yě. wú wén zhī yě: jūn zǐ bù yǐ qí suǒ yǐ yǎng rén zhě hài rén. èr sān zi hé huàn hū wú jūn? wǒ jiāng qù zhī. qù bīn, yú liáng shān, yì yú qí shān zhī xià jū yān. bīn rén yuē: rén rén yě, bù kě shī yě. cóng zhī zhě rú guī shì. huò yuē: shì shǒu yě, fēi shēn zhī suǒ néng wèi yě. xiào sǐ wù qù. jūn qǐng zé yú sī èr zhě.
孟子對曰：「昔者大王居邠，狄人侵之。事之以皮幣，不得免焉；事之以犬馬，不得免焉；事之以珠玉，不得免焉。乃屬其耆老而告之曰：『狄人之所欲者，吾土地也。吾聞之也：君子不以其所以養人者害人。二三子何患乎無君？我將去之。』去邠，逾梁山，邑於岐山之下居焉。邠人曰：『仁人也，不可失也。』從之者如歸市。或曰：『世守也，非身之所能為也。效死勿去。』君請擇於斯二者。」