jīn rén hǎo hé guī qù lái cí, yǔ zuì jìng cháo yǐ dào suǒ yán. qí dá lǐ chí guó shū yún: zú xià ài yuān míng suǒ fù guī qù lái cí, suì tóng dōng pō xiān shēng hé zhī, pū suǒ wèi yù yě. jiàn zhōng jìng guó jiān, dōng pō hé guī qù lái, chū zhì jīng shī, qí mén xià bīn kè cóng ér hé zhě shù rén, jiē zì wèi dé yì yě, táo yuān míng fēn rán yī rì mǎn rén mù qián yǐ. cān liáo hū yǐ suǒ hé piān shì yǔ, lǜ tóng fù, yǔ xiè zhī yuē: tóng zǐ wú jū wèi, xiān shēng wú bìng xíng, yǔ wú shī gòng tuī dōng pō yī rén yú yuān míng jiān kě yě. cān liáo jí suǒ qí wén, xiù zhī chū, wú yīn yuē: zuì guò gōng, huǐ bù xiān yǔ gōng huà. jīn zhé yǐ hòu yú cān liáo zhě wèi zi yán. xī dà sòng xiàng gōng wèi táo gōng guī qù lái shì nán běi wén zhāng zhī jué chàng, wǔ jīng zhī gǔ chuī. jìn shí huì huà guī qù lái zhě, jiē zuò dà shèng biàn, hé qí cí zhě, rú jí shì qiǎn xìng xiǎo shī, jiē bù dé zhèng zhōng zhě yě.
今人好和《歸去來詞》，予最敬晁以道所言。其《答李持國書》云：「足下愛淵明所賦《歸去來辭》，遂同東坡先生和之，仆所未喻也。建中靖國間，東坡《和歸去來》，初至京師，其門下賓客從而和者數人，皆自謂得意也，陶淵明紛然一日滿人目前矣。參寥忽以所和篇示予，率同賦，予謝之曰：『童子無居位，先生無並行，與吾師共推東坡一人於淵明間可也。』參寥即索其文，袖之出，吳音曰：『罪過公，悔不先與公話。』『今輒以厚於參寥者為子言。』昔大宋相公謂陶公《歸去來》是南北文章之絕唱，《五經》之鼓吹。近時繪畫《歸去來》者，皆作大聖變，和其辭者，如即事遣興小詩，皆不得正中者也。