xǔ xuān píng　 liú qīng zhēn　 zhāng zhí　 xiāo jìng zhī　 zhū rú zǐ
許宣平　劉清真　張殖　蕭靜之　朱孺子

xǔ xuān píng
許宣平

xǔ xuān píng, xīn ān shè rén yě. táng ruì zōng jǐng yún zhōng, yǐn yú chéng yáng shān nán wù, jié ān yǐ jū. bù zhī qí fú ěr, dàn jiàn bù shí. yán sè ruò sì shí xǔ rén, xíng rú bēn mǎ. shí huò fù xīn yǐ mài, dān cháng guà yī huā hù jí qū zhú zhàng, měi zuì téng téng zhǔ zhī yǐ guī. dú yín yuē: fù xīn cháo chū mài, gū jiǔ rì xī guī. lù rén mò wèn guī hé chù, chuān rù bái yún xíng cuì wēi. ěr lái sān shí yú nián, huò zhěng rén xuán wēi, huò jiù rén jí kǔ. chéng shì rén duō fǎng zhī, bù jiàn, dàn lǎn ān bì tí shī yún: yǐn jū sān shí zài, shí shì nán shān diān. jìng yè wán míng yuè, míng cháo yǐn bì quán. qiáo rén gē lǒng shàng, gǔ niǎo xì yán qián. lè yǐ bù zhī lǎo, dōu wàng jiǎ zǐ nián. hào shì zhě duō yǒng qí shī. yǒu shí xíng zhǎng ān, yú yì lù luò yáng tóng huá jiān chuán shě shì chù tí zhī. tiān bǎo zhōng, lǐ bái zì hàn lín chū, dōng yóu jīng chuán shě, lǎn shī yín zhī, jiē tàn yuē: cǐ xiān shī yě. jí jié zhī yú rén, dé xuān píng zhī shí. bái yú shì yóu jí xīn ān, shè xī dēng shān, lèi fǎng zhī bù dé. nǎi tí qí ān bì yuē: wǒ yín chuán shě shī, lái fǎng zhēn rén jū. yān lǐng mí gāo jī, yún lín gé tài xū. kuī tíng dàn xiāo suǒ, yǐ zhù kōng chóu chú. yīng huà liáo tiān hè, guī dāng qiān suì yú. shì dōng yě huǒ liǎo qí ān, mò zhī xuān píng zōng jī. bǎi yú nián hòu, xián tōng qī nián. jùn rén xǔ míng nú jiā yǒu yù. cháng zhú bàn rù shān cǎi qiáo, dú yú nán shān zhōng jiàn yī rén zuò shí shàng, fāng shí táo, shén dà. wèn yù yuē: rǔ xǔ míng nú jiā rén yě? wǒ míng nú zhī zǔ xuān píng. yù yán: cháng wén yǐ dé xiān yǐ! yuē: rǔ guī, wèi wǒ yǔ míng nú, yán wǒ zài cǐ shān zhōng. yǔ rǔ yī táo shí zhī, bù kě jiāng chū. shān hǔ láng shén duō, shān shén xī cǐ táo. yù nǎi shí táo, shén měi, qǐng zhī ér jǐn. xuān píng qiǎn yù suí qiáo rén guī jiā yán zhī, míng nú zhī zú shén yì zhī, chuán wén yú jùn rén. qí hòu yù què shí, rì jiàn tóng yán, qīng jiàn yù cháng. zhōng hé nián yǐ hòu, bīng huāng xiāng jì, jū rén bù ān, míng nú xǐ jiā bì nán, yù rù shān bù guī. jīn rén cǎi qiáo, huò yǒu jiàn qí yù, shēn yī téng yè, xíng jí rú fēi. zhú zhī, shēng lín mù ér qù. chū xù xiān chuán
許宣平，新安歙人也。唐睿宗景雲中，隱於城陽山南塢，結庵以居。不知其服餌，但見不食。顏色若四十許人，行如奔馬。時或負薪以賣，擔常掛一花瓠及曲竹杖，每醉騰騰拄之以歸。獨吟曰：「負薪朝出賣，沽酒日西歸。路人莫問歸何處，穿入白雲行翠微。」爾來三十餘年，或拯人懸危，或救人疾苦。城市人多訪之，不見，但覽庵壁題詩云：「隱居三十載，石室南山巔。靜夜玩明月，明朝飲碧泉。樵人歌壠上，谷鳥戲岩前。樂矣不知老，都忘甲子年。」好事者多詠其詩。有時行長安，於驛路洛陽同華間傳舍是處題之。天寶中，李白自翰林出，東遊經傳舍，覽詩吟之，嗟嘆曰：「此仙詩也。」及詰之於人，得宣平之實。白於是游及新安，涉溪登山，累訪之不得。乃題其庵壁曰：我吟傳舍詩，來訪真人居。煙嶺迷高跡，雲林隔太虛。窺庭但蕭索，倚柱空躊躇。應化遼天鶴，歸當千歲余。」是冬野火燎其庵，莫知宣平蹤跡。百餘年後，咸通七年。郡人許明奴家有嫗。常逐伴入山采樵，獨於南山中見一人坐石上，方食桃，甚大。問嫗曰：「汝許明奴家人也？我明奴之祖宣平。」嫗言：「常聞已得仙矣！」曰：「汝歸，為我語明奴，言我在此山中。與汝一桃食之，不可將出。山虎狼甚多，山神惜此桃。」嫗乃食桃，甚美，頃之而盡。宣平遣嫗隨樵人歸家言之，明奴之族甚異之，傳聞於郡人。其後嫗卻食，日漸童顏，輕健愈常。中和年已後，兵荒相繼，居人不安，明奴徙家避難，嫗入山不歸。今人采樵，或有見其嫗，身衣藤葉，行疾如飛。逐之，升林木而去。（出《續仙傳》）

liú qīng zhēn
劉清真

táng tiān bǎo zhōng, yǒu liú qīng zhēn zhě, yǔ qí tú èr shí rén yú shòu zhōu zuò chá, rén zhì yī tuó wèi huò. zhì chén liú yù zéi, huò yǒu rén dǎo zhī lìng qù wèi jùn, qīng zhēn děng fù wǎng. yòu yù yī lǎo sēng, dǎo wǎng wǔ tái. qīng zhēn děng wèi qí láo kǔ, wǔ tái sì shàng yuǎn, yīn yāo qīng zhēn děng hái lán ruò sù. qīng zhēn děng sī yì, yí lǎo sēng shì wén shū shī lì pú sà, nǎi suí sēng hái. xíng shù lǐ, fāng zhì lán ruò. diàn yǔ yán jìng, xī huái jìng sù, sēng wèi shuō fǎ, dà qǐ fāng biàn. qīng zhēn děng bìng fā xīn chū jiā, suí qí zhù chí. jī èr shí yú nián, sēng hū wèi qīng zhēn děng yuē: yǒu dà mó qǐ, rǔ bèi bì lí qí huàn, yí xiān wèi zhī fáng bù ěr, zé dāng bài rén fǎ shì. yīn lìng qīng zhēn děng zhǎng guì, sēng nǎi hán shuǐ biàn pēn, kǒu sòng mì fǎ. qīng zhēn děng xī biàn chéng shí, xīn shén liǎo wù, ér bù yí dòng. xū yú zhī jiān, dài zhōu lì zú shù shí rén, yì tái yǒu suǒ shōu bǔ, zhì qīng zhēn suǒ jū, dàn jiàn huāng cǎo jí shí, nǎi gè bà qù. rì wǎn, lǎo sēng yòu lái, yǐ shuǐ xùn qīng zhēn děng chéng rén, qīng zhēn děng wù qí shén líng, zhī yù pú sà, xī jīng jīng jìn. hòu yī yuè yú, sēng yún: jīn fù jiāng mó qǐ, bì dà suǒ rǔ, qí rú zhī hé, wú yù yuǎn sòng rǔ, rǔ jù wǎng fǒu? qīng zhēn děng shòu jiào, sēng xī lìng bì mù, jiè yún: dì yī wú qiè shì, bài ruò dà shì. dàn jué zhì dì, jí dāng kāi mù. ruò zhì shān zhōng, jiàn dà shù, yí gòng bì zhī. shù yǒu yào chū, yì yí bǔ zhī. suì gè yǔ yào yī wán yún: shí cǐ biàn bù fù jī, dàn dāng sī wéi shèng dào, wèi chū shì jīn liáng yě. yán qì zuò lǐ, lǐ bì bì mù, rǎn rǎn shàng shēng, shēn zài xū kōng. kě bàn rì xǔ, zú suì zhì dì. kāi mù, jiàn dà shān lín. huò yù qiáo zhě, wèn qí dì hào, nǎi lú shān yě. xíng shí yú lǐ, jiàn dà téng shù, zhōu huí kě wǔ liù wéi, cuì yīn bì rì. qīng zhēn děng xǐ yún: dà shī suǒ yán qí shù, bì shì cǐ yě. gè tì cǎo ér zuò. shù rì hòu, shù chū bái jūn, xiān lì guāng zé, héng piāo piāo ér dòng. zhòng xiāng wèi yuē: cǐ jí dà shī suǒ yún líng yào. cǎi gòng fēn shí zhī. zhōng yǒu yī rén, dài ér xiān shí jǐn. tú lǚ mò bù yùn nù, gòu zé yún: wéi wǒ dà shī zhī jiào. rán yè yǐ rú shì, bù néng ōu jī. jiǔ zhī, hū shī suǒ zài, yǎng shì zài shù miǎo ān zuò. qīng zhēn děng fù yún: jūn yǐ tūn yào gù néng shēng gāo. qí rén jìng bù xià. jīng qī rì, tōng shēn shēng lǜ máo. hū yǒu hè áo xiáng qí shàng. yīn wèi shí jiǔ rén yún: wǒ chéng fù rǔ, rán jīn yǐ dé dào, jiāng shě rǔ, yè dì yú cǐ tiān zhī shì. yí gè zì miǎn, yǐ chéng zhì zhēn ěr. qīng zhēn děng yāo qí xià shù zhí bié. xiān zhě bù gù, suì chéng yún shàng shēng, jiǔ jiǔ fāng miè. qīng zhēn děng shī yào, yīn gè sàn hái rén jiān. zhōng shān zhāng lún, qīn wén qīng zhēn děng shuō yún rán ěr. chū guǎng yì jì
唐天寶中，有劉清真者，與其徒二十人於壽州作茶，人致一馱為貨。至陳留遇賊，或有人導之令去魏郡，清真等復往。又遇一老僧，導往五台。清真等畏其勞苦，五台寺尚遠，因邀清真等還蘭若宿。清真等私議，疑老僧是文殊師利菩薩，乃隨僧還。行數里，方至蘭若。殿宇嚴淨，悉懷敬肅，僧為說法，大啟方便。清真等並發心出家，隨其住持。積二十餘年，僧忽謂清真等曰：「有大魔起，汝輩必罹其患，宜先為之防；不爾，則當敗人法事。」因令清真等長跪，僧乃含水遍噴，口誦密法。清真等悉變成石，心甚了悟，而不移動。須臾之間，代州吏卒數十人，詣台有所收捕，至清真所居，但見荒草及石，乃各罷去。日晚，老僧又來，以水噀清真等成人，清真等悟其神靈，知遇菩薩，悉兢精進。後一月余，僧云：「今復將魔起，必大索汝，其如之何，吾欲遠送汝，汝俱往否？」清真等受教，僧悉令閉目，戒云：「第一無竊視，敗若大事。但覺至地，即當開目。若至山中，見大樹，宜共庇之。樹有藥出，亦宜哺之。」遂各與藥一丸云：「食此便不復飢，但當思惟聖道，為出世津梁也。」言訖作禮，禮畢閉目，冉冉上升，身在虛空。可半日許，足遂至地。開目，見大山林。或遇樵者，問其地號，乃廬山也。行十餘里，見大藤樹，周回可五六圍，翠陰蔽日。清真等喜云：「大師所言奇樹，必是此也。」各薙草而坐。數日後，樹出白菌，鮮麗光澤，恆飄飄而動。眾相謂曰：「此即大師所云靈藥。」采共分食之。中有一人，紿而先食盡。徒侶莫不慍怒，詬責云：「違我大師之教。」然業已如是，不能毆擊。久之，忽失所在，仰視在樹杪安坐。清真等復云：「君以吞藥故能升高。」其人竟不下。經七日，通身生綠毛。忽有鶴翱翔其上。因謂十九人云：「我誠負汝，然今已得道，將舍汝，謁帝於此天之士。宜各自勉，以成至真耳。」清真等邀其下樹執別。仙者不顧，遂乘雲上升，久久方滅。清真等失藥，因各散還人間。中山張倫，親聞清真等說云然耳。（出《廣異記》）

zhāng zhí
張殖

zhāng zhí, péng zhōu dǎo jiāng rén yě. yù dào shì jiāng xuán biàn, yǐ liù dīng qū yì zhī shù shòu zhī. dà lì zhōng, xī chuān jié dù shǐ cuī níng, cháng yǒu mì qiè zhī shì chāi rén zǒu mǎ rù zòu. fā yǐ sān rì, hū yú àn shàng wén jí zhī zhōng, jiàn suǒ zòu biǎo jìng běn yóu zài qí hán zhōng suǒ fēng, nǎi biǎo cǎo ěr. jì rén mǎ zhī lì, bù kě fù pò, yōu huáng bù yǐ, mò zhī qí jì. zhī zhí shù, zhào ér yǔ zhī. zhí yuē: cǐ yì ěr, bù zú yōu yě. nǎi zhù xiāng yī lú, yǐ suǒ xiě jìng biǎo zhì xiāng yān shàng, hū rán fēi qù. shí qǐng, dé suǒ fēng biǎo cǎo zhuì yú zhí qián. jí shǐ huí wèn zhī, bìng bù jué. jìn biǎo zhī shí, fēng tí yìn shǔ rú gù. cuī gōng shēn yì zhī, lǐ jìng shū cháng. wèn qí suǒ shòu dào zhī yóu. yún: mǒu shī jiāng xuán biàn, zhì dé zhōng, yú jiǔ lóng guān shě lì fén xiāng shù suì, yīn shí dé cán quē jīng sì wǔ zhǐ, shì tài shàng yì shǐ liù dīng fǎ, zhòu shù bèi zú, nǎi xuǎn shēn shān yōu gǔ wú rén jī chù, yī fǎ zuò tán chí zhòu, zhòu yè jīng qín. běn jīng yún, yī shí sì rì, xuán biàn wèi jiǔ rì ér yīng. hū yǒu hēi fēng bào yǔ, jīng hài yú rén, shì zhī yǔ xià, ér tán chǎng bù bù yuán zuò yī, jù míng chāo běn gǎi shī. yòu yǒu léi diàn pī lì, yì bù wèi jīng jù. liáng jiǔ, jiàn qí xíng yì zhuàng guǐ shén rào zhī, yì bù wèi wèi. xū yú, yǒu tiě jiǎ bīng shì shù qiān, jīn jiǎ bīng shì shù qiān, kàn zào ér xià, yì bù jīng bù. jiǔ zhī, shén bīng háng liè, rú yǒu suǒ hòu. jí yǒu tiān nǚ, zhe xiù lǚ xiù yī, dà guān pèi jiàn lì, xiàng xuán biàn yuē: jì yǒu hū zhào, yǒu hé suǒ qiú. xuán biàn yǐ shù shù wèi qǐng. liù dīng bīng zhàng, yī shí yǐn qù. zì cǐ měi rì yǒu yī dīng shì zhī. fán suǒ zhēng qiú, wú bù lì yīng, yǐ shù shòu zhí. wèi yuē: shù zhī yǔ dào, xiāng xū ér xíng. dào fēi shù wú yǐ zì zhì, shù fēi dào wú yǐ yán zhǎng. ruò dé shù ér bù dé dào, yì rú yù shì wàn lǐ ér zú bù xíng yě. shù zhě suī wàn duān yǐn jiàn, wèi chú sǐ lù. gù dāng qī xīn miào yù, zhù niàn dān huá, lì gōng yǐ zhù qí wài, liàn pò yǐ cún qí nèi, nèi wài qí yī, rán hòu kě shì dào, kě yǐ zhǎng cún yě. é méi shān zhōng, shén xiān wàn yú rén, zì huáng rén tǒng lǐng, zhì gōng fǔ, fēn cáo shǔ, yǐ dù yú rén. wú yǔ rǔ guān dào zhī xiān jiè, wèi zào qí xuán wēi. lóng shé zhī jiāo, yǔ rǔ rù dòng fǔ, cháo zhēn shī, shù kě yǐ jiǎng zhǎng shēng zhī zhǐ yě. shī xuán biàn yǐn qù èr shí yú suì. cǐ nián lóng shé zhī jiāo, dāng suí shī dēng é méi, rù dòng tiān, bù jiǔ wǎng yǐ. shì nián dà lì shí èr nián dīng sì, zhí yǔ xuán biàn yǐn qù, bù fù jiàn. chū xiān chuán shí yí
張殖，彭州導江人也。遇道士姜玄辨，以六丁驅役之術授之。大曆中，西川節度使崔寧，嘗有密切之事差人走馬入奏。發已三日，忽於案上文籍之中，見所奏表淨本猶在；其函中所封，乃表草耳。計人馬之力，不可復迫，憂惶不已，莫知其計。知殖術，召而語之。殖曰：「此易耳，不足憂也。」乃炷香一爐，以所寫淨表置香煙上，忽然飛去。食頃，得所封表草墜於殖前。及使回問之，並不覺。進表之時，封題印署如故。崔公深異之，禮敬殊常。問其所受道之由。云：「某師姜玄辨，至德中，於九龍觀舍力焚香數歲，因拾得殘缺經四五紙，是太上役使六丁法，咒術備足，乃選深山幽谷無人跡處，依法作壇持咒，晝夜精勤。本經雲，一十四日，玄辨為九日而應。忽有黑風暴雨，驚駭於人，視之雨下，而壇場不（不原作一，據明抄本改）濕。又有雷電霹靂，亦不為驚懼。良久，見奇形異狀鬼神繞之，亦不為畏。須臾，有鐵甲兵士數千，金甲兵士數千，瞰噪而下，亦不驚怖。久之，神兵行列，如有所候。即有天女，著繡履繡衣，大冠佩劍立，向玄辨曰：『既有呼召，有何所求。』玄辨以術數為請。六丁兵仗，一時隱去。自此每日有一丁侍之。凡所徵求，無不立應，以術授殖。」謂曰：『術之與道，相須而行。道非術無以自致，術非道無以延長。若得術而不得道，亦如欲適萬里而足不行也。術者雖萬端隱見，未除死籙。固當棲心妙域，注念丹華，立功以助其外，煉魄以存其內，內外齊一，然後可適道，可以長存也。峨眉山中，神仙萬餘人，自皇人統領，置宮府，分曹屬，以度於人。吾與汝觀道之纖芥，未造其玄微。龍蛇之交，與汝入洞府，朝真師，庶可以講長生之旨也。』師玄辨隱去二十餘歲。此年龍蛇之交，當隨師登峨眉，入洞天，不久往矣。」是年大曆十二年丁巳，殖與玄辨隱去，不復見。（出《仙傳拾遺》）

xiāo jìng zhī
蕭靜之

lán líng xiāo jìng zhī, jǔ jìn shì bù dì. xìng pō hǎo dào, wěi shū cè, jué lì liàn qì, jié lú zhāng shuǐ zhī shàng, shí yú nián ér yán mào kū cuì, chǐ fā diāo luò. yī dàn yǐn jìng ér nù, yīn qiān jū yè xià, zhú shì rén qiú shén yī zhī lì. shù nián ér zī yòng fēng zú, nǎi zhì dì qì jū. jué dé yī wù, lèi rén shǒu, féi ér qiě rùn, qí sè wēi hóng. tàn yuē: qǐ fēi tài suì zhī shén, jiāng wèi suì yé? jí pēng ér shí zhī, měi, jì shí jǐn. yú yuè ér chǐ fā zài shēng, lì zhuàng mào shǎo, ér mò zhī qí yóu yě. ǒu yóu yè dōu, zhí yī dào shì, gù jìng zhī hài ér yán yuē: zi shén qì ruò shì, bì cháng ěr xiān yào yě. qiú zhěn qí mài yān, nǎi yuē: zi suǒ shí zhě ròu zhī yě, shēng yú dì, lèi rén shǒu, féi rùn ér hóng. dé shí zhě shòu tóng guī hè yǐ. rán dāng shēn yǐn shān lín, gèng qī zhì dào, bù kě zì hùn yú chòu zhuó zhī jiān. jìng zhī rú qí yán, shě jiā yún shuǐ, jìng bù zhī suǒ zhī. chū shén xiān gǎn yù chuán
蘭陵蕭靜之，舉進士不第。性頗好道，委書策，絕粒鍊氣，結廬漳水之上，十餘年而顏貌枯悴，齒發凋落。一旦引鏡而怒，因遷居鄴下，逐市人求什一之利。數年而資用豐足，乃置地葺居。掘得一物，類人手，肥而且潤，其色微紅。嘆曰：「豈非太歲之神，將為祟耶？」即烹而食之，美，既食盡。逾月而齒發再生，力壯貌少，而莫知其由也。偶游鄴都，值一道士，顧靜之駭而言曰：「子神氣若是，必嘗餌仙藥也。」求診其脈焉，乃曰：「子所食者肉芝也，生於地，類人手，肥潤而紅。得食者壽同龜鶴矣。然當深隱山林，更期至道，不可自混於臭濁之間。」靜之如其言，舍家雲水，竟不知所之。（出《神仙感遇傳》）

zhū rú zǐ
朱孺子

zhū rú zǐ, yǒng jiā ān guó rén yě. yòu ér shì dào shì wáng xuán zhēn, jū dà ruò yán. shēn mù xiān dào, cháng dēng shān lǐng, cǎi huáng jīng fú ěr. yī rì, jiù xī zhuó shū, hū jiàn àn cè yǒu èr xiǎo huā quǎn xiāng chèn. rú zǐ yì zhī, nǎi xún zhú rù gǒu qǐ cóng xià. guī yǔ xuán zhēn, yà zhī. suì yǔ rú zǐ jù wǎng cì zhī, fù jiàn èr quǎn xì yuè, bī zhī, yòu rù gǒu qǐ xià. xuán zhēn yǔ rú zǐ gòng xún jué, nǎi dé èr gǒu qǐ gēn, xíng zhuàng rú huā quǎn, jiān ruò shí. xǐ qiè guī yǐ zhǔ zhī. ér rú zǐ yì xīn kàn huǒ, sān rì zhòu yè, bù lí zào cè. shì cháng zhī wèi, qǔ chī bù yǐ. jí jiàn gēn làn, gào xuán zhēn lái gòng qǔ, shǐ shí zhī. é qīng ér rú zǐ hū fēi shēng zài qián fēng shàng. xuán zhēn jīng yì jiǔ zhī. rú zǐ xiè bié xuán zhēn, shēng yún ér qù. dào dào yuán zuò bié, jù míng chāo běn gǎi jīn sú hū qí fēng wèi tóng zǐ fēng. xuán zhēn hòu ěr qí gēn jǐn. bù zhī nián shòu, yì yǐn yú yán zhī xī táo shān. yǒu cǎi bǔ zhě, shí huò jiàn zhī. chū xù shén xiān chuán
朱孺子，永嘉安國人也。幼而事道士王玄真，居大箬岩。深慕仙道，常登山嶺，采黃精服餌。一日，就溪濯蔬，忽見岸側有二小花犬相趂。孺子異之，乃尋逐入枸杞叢下。歸語玄真，訝之。遂與孺子俱往伺之，復見二犬戲躍，逼之，又入枸杞下。玄真與孺子共尋掘，乃得二枸杞根，形狀如花犬，堅若石。洗挈歸以煮之。而孺子益薪看火，三日晝夜，不離灶側。試嘗汁味，取吃不已。及見根爛，告玄真來共取，始食之。俄傾而孺子忽飛升在前峰上。玄真驚異久之。孺子謝別玄真，升雲而去。到（到原作別，據明抄本改）今俗呼其峰為童子峰。玄真後餌其根盡。不知年壽，亦隱於岩之西陶山。有采捕者，時或見之。（出《續神仙傳》）