lǐ shǎo jūn　 kǒng yuán fāng　 wáng liè　 jiāo xiān　 sūn dēng　 lǚ wén jìng　 shěn jiàn
李少君　孔元方　王烈　焦先　孫登　呂文敬　沈建

lǐ shǎo jūn
李少君

lǐ shǎo jūn zhě, qí rén yě. hàn wǔ dì zhào mù fāng shì. shǎo jūn yú ān qī xiān shēng de shén dān lú huǒ zhī fāng, jiā pín, bù néng bàn yào, wèi dì zǐ yuē: lǎo jiāng zhì yǐ, ér cái bù zú, suī gōng gēng lì zuò, bù zú yǐ zhì bàn. jīn tiān zǐ hǎo dào, yù wǎng jiàn zhī, qiú wèi hé yào, kě dé zì yì. nǎi yǐ fāng shàng dì, yún: dān shā kě chéng huáng jīn, jīn chéng fú zhī shēng xiān. chén cháng yóu hǎi shàng, jiàn ān qī xiān shēng, shí zǎo dà rú guā. tiān zǐ shén zūn jìng zhī, cì yí wú shù. shǎo jūn cháng yǔ wǔ ān hóu yǐn shí, zuò zhōng yǒu yī lǎo rén, nián jiǔ shí yú, shǎo jūn wèn qí míng, nǎi yán céng yǔ lǎo rén zǔ fù yóu yè míng chāo běn yè zuò shè, jiàn xiǎo ér cóng qí zǔ fù, wú gù shí zhī. shí yī zuò jǐn jīng. yòu shǎo jūn jiàn wǔ dì yǒu gù tóng qì, yīn shí zhī yuē: qí huán gōng cháng chén cǐ qì yú qǐn zuò. dì àn yán guān qí kè zì, guǒ qí zhī gù qì yě, yīn zhī shǎo jūn shì shù bǎi suì rén yǐ. shì zhī rú wǔ shí xǔ rén, miàn sè jī fū, shén yǒu guāng zé, kǒu chǐ rú tóng zǐ. wáng gōng guì rén, wén qí néng lìng rén bù sǐ, mò bù yǎng mù, suǒ yí jīn qián shān jī. shǎo jūn nǎi mì zuò shén dān, dān chéng, wèi dì yuē: bì xià bù néng jué jiāo shē, qiǎn shēng sè, shā fá bù zhǐ, xǐ nù bù shèng, wàn lǐ yǒu bù guī zhī hún, shì cáo yǒu liú xiě zhī xíng, shén dān dà dào, wèi kě dé chéng. nǎi yǐ shǎo yào fāng yǔ dì, shǎo jūn biàn chēng jí. shì yè, dì mèng yǔ shǎo jūn jù shàng sōng gāo shān, bàn dào, yǒu shǐ zhě chéng lóng chí jié yún zhōng lái, yán tài yǐ qǐng shǎo jūn. dì suì jué, jí shǐ rén wèn shǎo jūn xiāo xī, qiě gào jìn chén yuē: zhèn zuó mèng shǎo jūn shě zhèn qù. shǎo jūn nǎi bìng kùn, dì wǎng shì zhī, bìng shǐ rén shòu qí fāng, shì wèi jìng ér zú. dì yuē: shǎo jūn bù sǐ, gù huà qù ěr. jí liǎn, hū shī shī suǒ zài, zhōng biǎo yī xī bù jiě, rú chán tuì yě. dì yóu zēng tàn, hèn qiú shǎo jūn bù qín yě. chū shǎo jūn yǔ cháo yì láng dǒng zhòng gōng xiāng qīn ài. zhòng gōng sù yǒu jí, tǐ kū qì shǎo. shǎo jūn nǎi yǔ qí chéng yào èr jì, bìng qí fāng, yòng wù sì zhī cǎo, hòu tǔ zhī, huáng jīng gēn, shòu chén fáng, xiān yǒu zhī gēn, bǎi huì huā niàng, hài yuè shàng xún, hé jiān tóng qì zhōng, shǐ tóng zǐ mù yù jié jìng, diào qí tāng huǒ, shǐ hé chéng jī zi, sān méi wèi chéng. fú jǐn yī jì, shēn tǐ biàn qīng fú sān jì, chǐ luò gēng shēng wǔ jì, nián shòu zhǎng ér bù fù qīng. zhòng gōng wèi rén gāng zhí, bó xué wǔ jīng, rán bù dá dào shù, xiào shì rén fú yào xué dào, pín shàng shū jiàn wǔ dì, yǐ wèi rén shēng zé mìng, shuāi lǎo yǒu cháng, fēi dào shù suǒ néng yán. yì suī jiàn qí yǒu yì, jiāng wèi tiān xìng, fēi shù suǒ zhì, dé yào jìng bù fú, yòu bù wèn qí fāng. shǎo jūn qù hòu shù yuè, zhòng gōng bìng shén. cháng wén wǔ dì shuō qián mèng, hèn xī shǎo jūn, zhòng gōng yì shǎo jūn suǒ liú yào. shì fú zhī, wèi bàn, nǎi shēn tǐ qīng zhuàng, qí bìng dùn yù fú jǐn, qì lì rú nián shào shí, nǎi xìn yǒu zhǎng shēng bù sǐ zhī dào. jiě guān, xíng qiú dào shì, wèn qí fāng, jìng bù néng xī xiǎo. zhòng gōng wéi dé fā bù bái, xíng róng shèng shén, nián bā shí yú nǎi sǐ. zhǔ qí zǐ dào shēng yuē: wǒ shǎo dé shǎo jūn fāng yào, chū bù xìn, shì hòu dé lì, wú néng jiě zhī, huái hèn yú huáng quán yǐ. rǔ kě xíng qiú rén jiān fāng shù zhī shì, jiě qí fāng yì, zhǎng fú cǐ yào, bì dù shì yě. shí yǒu wén chéng jiāng jūn, yì dé shǎo jūn shù. shì wǔ dì, dì hòu qiǎn shǐ zhū zhī, wén chéng wèi shǐ zhě yuē: wèi wú xiè dì, bù néng rěn shǎo rì ér bài dà shì hū? dì hǎo zì ài, hòu sān shí nián, qiú wǒ yú chéng shān, fāng gòng shì, bù xiāng yuàn yě. shǐ zhě hái, jù yán zhī. dì lìng fā qí guān shì zhī, wú suǒ jiàn, wéi yǒu zhú tǒng yī méi. dì yí qí dì zǐ qiè qí shī ér cáng zhī, nǎi shōu bǔ, jiǎn wèn qí jī, dì nǎi dà huǐ zhū wén chéng. hòu fù zhēng zhū fāng shì, gèng yú gān quán sì tài yǐ, yòu bié shè yī zuò sì wén chéng, dì qīn zhí lǐ yān. yuán quē chū chù, chá chū shén xiān chuán
李少君者，齊人也。漢武帝召募方士。少君於安期先生得神丹爐火之方，家貧，不能辦藥，謂弟子曰：「老將至矣，而財不足，雖躬耕力作，不足以致辦。今天子好道，欲往見之，求為合藥，可得恣意。」乃以方上帝，云：「丹砂可成黃金，金成服之升仙。臣常游海上，見安期先生，食棗大如瓜。」天子甚尊敬之，賜遺無數。少君嘗與武安侯飲食，座中有一老人，年九十餘，少君問其名，乃言曾與老人祖父游夜（明抄本夜作射），見小兒從其祖父，吾故識之。時一座盡驚。又少君見武帝有故銅器，因識之曰：「齊桓公常陳此器於寢座。帝按言觀其刻字，果齊之故器也，因知少君是數百歲人矣。視之如五十許人，面色肌膚，甚有光澤，口齒如童子。王公貴人，聞其能令人不死，莫不仰慕，所遺金錢山積。少君乃密作神丹，丹成，謂帝曰：「陛下不能絕驕奢，遣聲色，殺伐不止，喜怒不勝，萬里有不歸之魂，市曹有流血之刑，神丹大道，未可得成。」乃以少藥方與帝，少君便稱疾。是夜，帝夢與少君俱上嵩高山，半道，有使者乘龍持節雲中來，言太乙請少君。帝遂覺，即使人問少君消息，且告近臣曰：「朕昨夢少君舍朕去。」少君乃病困，帝往視之，並使人受其方，事未竟而卒。帝曰：「少君不死，故化去耳。」及斂，忽失屍所在，中表衣悉不解，如蟬蛻也。帝猶增嘆，恨求少君不勤也。初少君與朝議郎董仲躬相親愛。仲躬宿有疾，體枯氣少。少君乃與其成藥二劑，並其方，用戊巳之草，后土脂，黃精根，獸沉肪，先莠之根，百卉花釀，亥月上旬，合煎銅器中，使童子沐浴潔淨，調其湯火，使合成雞子，三枚為程。服盡一劑，身體便輕；服三劑，齒落更生；五劑，年壽長而不復傾。仲躬為人剛直，博學五經，然不達道術，笑世人服藥學道，頻上書諫武帝，以為人生則命，衰老有常，非道術所能延。意雖見其有異，將為天性，非術所致，得藥竟不服，又不問其方。少君去後數月，仲躬病甚。常聞武帝說前夢，恨惜少君，仲躬憶少君所留藥。試服之，未半，乃身體輕壯，其病頓愈；服盡，氣力如年少時，乃信有長生不死之道。解官，行求道士，問其方，竟不能悉曉。仲躬唯得發不白，形容盛甚，年八十餘乃死。囑其子道生曰：「我少得少君方藥，初不信，事後得力，無能解之，懷恨於黃泉矣。汝可行求人間方術之事，解其方意，長服此藥，必度世也。」時有文成將軍，亦得少君術。事武帝，帝後遣使誅之，文成謂使者曰：「為吾謝帝，不能忍少日而敗大事乎？帝好自愛，後三十年，求我於成山，方共事，不相怨也。」使者還，具言之。帝令發其棺視之，無所見，唯有竹筒一枚。帝疑其弟子竊其屍而藏之，乃收捕，檢問其跡，帝乃大悔誅文成。後復征諸方士，更於甘泉祀太乙，又別設一座祀文成，帝親執禮焉。（原缺出處，查出《神仙傳》）

kǒng yuán fāng
孔元方

kǒng yuán fāng, xǔ chāng rén yě. cháng fú sōng zhī fú líng sōng shí děng yào, lǎo ér yì shǎo, róng rú sì shí xǔ rén. qiè yuán jié zuǒ yuán fàng, jiē wèi qīn yǒu, jù qì wǔ jīng dāng shì zhī rén shì, zhuān xiū dào shù. yuán fāng rén cí, è yī shū shí, yǐn jiǔ bù guò yī shēng, nián yǒu qī shí yú suì. dào jiā huò qǐng yuán fāng huì tóng yǐn jiǔ, cì zhì yuán fāng, yuán fāng zuò yī lìng: yǐ zhàng zhù dì, nǎi shǒu bà zhàng dào shù, tóu zài xià, zú zài shàng, yǐ yī shǒu chí bēi dào yǐn, rén mò néng wèi yě. yuán fāng yǒu qī zǐ, bù chù yú cái, pō zhǒng wǔ gǔ. shí shī huǒ, zhū rén bìng lái jiù zhī, chū wū xià yī liáng chuáng jǐ, yuán fāng dōu bù jiù, wéi jī jù lí xià shì huǒ. qí qī cù shǐ yuán fāng zhù shōu wù, yuán fāng xiào yuē: hé yòng xī cǐ. yòu záo shuǐ biān àn, zuò yī kū shì, fāng guǎng zhàng yú, yuán fāng rù qí zhōng duàn gǔ, huò yī yuè liǎng yuè, nǎi fù hái, jiā rén yì bù dé wǎng lái. kū qián yǒu yī bǎi shù, shēng dào hòu jí cǎo jiān, wěi qū yǐn bì. dì zǐ yǒu jí, yù yì yuán fāng kū shì zhě, jiē mò néng zhī. hòu dōng fāng yǒu yī shào nián, xìng féng míng yù, hǎo dào, cì hou yuán fāng, biàn xún kū shì dé jiàn. yuē: rén jiē lái, bù néng jiàn wǒ, rǔ dé jiàn, shì kě jiào yě. nǎi yǐ sù shū èr juǎn shòu zhī yuē: cǐ dào zhī yào yán yě, sì shí nián dé chuán yī rén. shì wú qí rén, bù dé yǐ nián xiàn zú gù wàng shòu. ruò sì shí nián wú suǒ shòu zhě, jí bā shí nián ér yǒu èr rén kě shòu zhě, jí dùn jiē èr rén. kě shòu bù shòu wèi bì tiān dào bù kě shòu ér shòu wèi xiè tiān dào, jiē yāng jí zi sūn. wǒ yǐ dé suǒ chuán, wú qí qù yǐ. nǎi wěi qī zǐ rù xī yuè. hòu wǔ shí yú nián, zàn hái xiāng lǐ, shí rén shàng yǒu shí zhī zhě. chū shén xiān chuán
孔元方，許昌人也。常服松脂茯苓松實等藥，老而益少，容如四十許人。郄元節、左元放，皆為親友，俱棄五經當世之人事，專修道術。元方仁慈，惡衣蔬食，飲酒不過一升，年有七十餘歲。道家或請元方會同飲酒，次至元方，元方作一令：以杖柱地，乃手把杖倒豎，頭在下，足在上，以一手持杯倒飲，人莫能為也。元方有妻子，不畜余財，頗種五穀。時失火，諸人並來救之，出屋下衣糧床幾，元方都不救，唯箕踞籬下視火。其妻促使元方助收物，元方笑曰：「何用惜此。」又鑿水邊岸，作一窟室，方廣丈余，元方入其中斷谷，或一月兩月，乃復還，家人亦不得往來。窟前有一柏樹，生道後棘草間，委曲隱蔽。弟子有急，欲詣元方窟室者，皆莫能知。後東方有一少年，姓馮名遇，好道，伺候元方，便尋窟室得見。曰：「人皆來，不能見我，汝得見，似可教也。」乃以素書二卷授之曰：「此道之要言也，四十年得傳一人。世無其人，不得以年限足故妄授。若四十年無所授者，即八十年而有二人可授者，即頓接二人。可授不授為『閉天道』；不可授而授為『泄天道』，皆殃及子孫。我已得所傳，吾其去矣。」乃委妻子入西嶽。後五十餘年，暫還鄉里，時人尚有識之者。（出《神仙傳》）

wáng liè
王烈

wáng liè zhě, zì zhǎng xiū, hán dān rén yě. cháng fú huáng jīng jí qiān, nián sān bǎi sān shí bā suì, yóu yǒu shǎo róng. dēng shān lì xiǎn, xíng bù rú fēi. shǎo shí běn tài xué shū shēng, xué wú bù lǎn, cháng yǐ rén tán lùn wǔ jīng bǎi jiā zhī yán, wú bù gāi bó. zhōng sàn dài fū qiào guó jī shū yè, shén jìng ài zhī, shù shù jiù xué. gòng rù shān yóu xì cǎi yào. hòu liè dú zhī tài háng shān zhōng, hū wén shān dōng bēng pǐ pǐ yuán zuò dì, míng chāo běn zuò qǐ, jīn gǎi, yīn yīn rú léi shēng. liè bù zhī hé děng, wǎng shì zhī, nǎi jiàn shān pò shí liè shù bǎi zhàng, liǎng pàn jiē shì qīng shí, shí zhōng yǒu yī xué kǒu, jīng kuò chǐ xǔ, zhōng yǒu qīng ní liú chū rú suǐ. liè qǔ ní shì wán zhī, xū yú chéng shí, rú tóu rè là zhī zhuàng, suí shǒu jiān níng. qì rú jīng mǐ fàn, jué zhī yì rán. liè hé shù wán rú táo dà, yòng xié shǎo xǔ guī, nǎi yǔ shū yè yuē: wú dé yì wù. shū yè shén xǐ, qǔ ér shì zhī, yǐ chéng qīng shí, jī zhī rú tóng shēng. shū yè jí yǔ liè wǎng shì zhī, duàn shān yǐ fù rú gù. liè rù hé dōng bào dú shān zhōng, jiàn yī shí shì, shì zhōng bái shí jià, jià shàng yǒu sù shū liǎng juǎn. liè qǔ dú, mò shí qí wén zì, bù gǎn qǔ qù. què zhe jià shàng. àn shū dé shù shí zì xíng tǐ, yǐ shì kāng. kāng jǐn shí qí zì. liè xǐ, nǎi yǔ kāng gòng wǎng dú zhī. zhì qí dào jìng, liǎo liǎo fēn míng, bǐ jí, yòu shī qí shí shì suǒ zài. liè sī yǔ dì zǐ yuē: shū yè wèi hé dé dào gù yě. yòu àn shén xiān jīng yún, shén shān wǔ bǎi nián zhé kāi, qí zhōng shí suǐ chū, dé ér fú zhī, shòu yǔ tiān xiàng bì. liè qián dé zhě bì shì yě. hé dōng wén xǐ rén duō lěi shì fèng shì liè zhě. jìn yǒng níng nián zhōng, chū luò xià, yóu zhū chù, yǔ rén gòng xì dòu shè. liè wǎn èr shí gōng, shè bǎi bù, shí fā shǐ, jiǔ pò dì. yī nián fù qù, yòu zhāng zǐ dào zhě, nián jiǔ shí yú, bài liè, liè píng zuò shòu zhī. zuò rén guài zhī, zǐ dào yuē: wǒ nián bā jiǔ suì shí jiàn, yán sè yǔ jīn wú yì, wú jīn lǎo yǐ, liè yóu yǒu shǎo róng. hòu mò zhī suǒ zhī. chū shén xiān chuán
王烈者，字長休，邯鄲人也。常服黃精及鈆，年三百三十八歲，猶有少容。登山歷險，行步如飛。少時本太學書生，學無不覽，常以人談論五經百家之言，無不該博。中散大夫譙國嵇叔夜，甚敬愛之，數數就學。共入山遊戲採藥。後烈獨之太行山中，忽聞山東崩圮（圮原作地，明抄本作玘，今改），殷殷如雷聲。烈不知何等，往視之，乃見山破石裂數百丈，兩畔皆是青石，石中有一穴口，經闊尺許，中有青泥流出如髓。烈取泥試丸之，須臾成石，如投熱蠟之狀，隨手堅凝。氣如粳米飯，嚼之亦然。烈合數丸如桃大，用攜少許歸，乃與叔夜曰：「吾得異物。」叔夜甚喜，取而視之，已成青石，擊之如銅聲。叔夜即與烈往視之，斷山以復如故。烈入河東抱犢山中，見一石室，室中白石架，架上有素書兩卷。烈取讀，莫識其文字，不敢取去。卻着架上。暗書得數十字形體，以示康。康盡識其字。烈喜，乃與康共往讀之。至其道徑，了了分明，比及，又失其石室所在。烈私語弟子曰：「叔夜未合得道故也。」又按神仙經雲，神山五百年輒開，其中石髓出，得而服之，壽與天相畢。烈前得者必是也。河東聞喜人多累世奉事烈者。晉永寧年中，出洛下，游諸處，與人共戲斗射。烈挽二石弓，射百步，十發矢，九破的。一年復去，又張子道者，年九十餘，拜烈，烈平坐受之。座人怪之，子道曰：「我年八九歲時見，顏色與今無異，吾今老矣，烈猶有少容。」後莫知所之。（出《神仙傳》）

jiāo xiān
焦先

jiāo xiān zhě, zì xiào rán, hé dōng rén yě, nián yī bǎi qī shí suì. cháng shí bái shí, yǐ fēn yǔ rén, shú zhǔ rú yù shí zhī. rì rì rù shān fá xīn yǐ shī rén, xiān zì cūn tóu yī jiā qǐ, zhōu ér fù shǐ. fù xīn yǐ zhì rén mén wài, rén jiàn zhī, pù xí yǔ zuò, wèi shè shí, xiān biàn zuò. yì bù yǔ rén yǔ. fù xīn lái, rú bù jiàn rén, biàn sī zhì yú mén jiān, biàn qù, lián nián rú cǐ. jí wèi shòu chán, jū hé zhī méi, jié cǎo wèi ān, dú zhǐ qí zhōng. bù shè chuáng xí, yǐ cǎo rù chèn zuò, qí shēn gòu wū, zhuó rú ní lǎo. huò shù rì yī shí, xíng bù yóu jìng, bù yǔ nǚ rén jiāo yóu. yī bì, zé mài xīn yǐ mǎi gù yī zhuó zhī, dōng xià dān yī. tài shǒu dǒng jīng, yīn wǎng shì zhī, yòu bù kěn yǔ. jīng yì yǐ wèi xián. bǐ zāo yě huǒ shāo qí ān, rén wǎng shì zhī, jiàn xiān wēi zuò ān xià bù dòng, huǒ guò ān jìn, xiān fāng xú xú ér qǐ, yī wù xī bù jiāo zhuó. yòu gèng zuò ān, tiān hū dà xuě, rén wū duō huài, xiān ān dào. rén wǎng bù jiàn suǒ zài, kǒng yǐ dòng sǐ, nǎi gòng chāi ān qiú zhī, jiàn xiān shú wò yú xuě xià, yán sè hè rán, qì xī xiū xiū, rú shèng shǔ zuì wò zhī zhuàng. rén zhī qí yì, duō yù cóng xué dào, xiān yuē: wǒ wú dào yě. huò hū lǎo hū shǎo, rú cǐ èr bǎi yú suì, hòu yǔ rén bié qù, bù zhī suǒ shì. suǒ qǐng zhě jìng bù dé yī yán yě. chū shén xiān chuán
焦先者，字孝然，河東人也，年一百七十歲。常食白石，以分與人，熟煮如芋食之。日日入山伐薪以施人，先自村頭一家起，周而復始。負薪以置人門外，人見之，鋪席與坐，為設食，先便坐。亦不與人語。負薪來，如不見人，便私置於門間，便去，連年如此。及魏受禪，居河之湄，結草為庵，獨止其中。不設床蓆，以草褥襯坐，其身垢污，濁如泥潦。或數日一食，行不由徑，不與女人交遊。衣弊，則賣薪以買故衣着之，冬夏單衣。太守董經，因往視之，又不肯語。經益以為賢。彼遭野火燒其庵，人往視之，見先危坐庵下不動，火過庵燼，先方徐徐而起，衣物悉不焦灼。又更作庵，天忽大雪，人屋多壞，先庵倒。人往不見所在，恐已凍死，乃共拆庵求之，見先熟臥於雪下，顏色赫然，氣息休休，如盛暑醉臥之狀。人知其異，多欲從學道，先曰：「我無道也。」或忽老忽少，如此二百餘歲，後與人別去，不知所適。所請者竟不得一言也。（出《神仙傳》）

sūn dēng
孫登

sūn dēng zhě, bù zhī hé xǔ rén yě. héng zhǐ shān jiān, xué dì ér zuò, dàn qín dú yì. dōng xià dān yī, tiān dà hán, rén shì zhī, zhé bèi fā zì fù shēn, fà zhǎng zhàng yú. yòu yǎ róng fēi cháng, lì shì jiàn zhī, yán sè rú gù. shì zhōng qǐ dé qián wù, zhuǎn qǐ pín xià, gèng wú yú zī, yì bù jiàn shí. shí yáng jùn wèi tài fù, shǐ chuán yíng zhī, wèn xùn bù dá. jùn yí yǐ yī bù páo, yì shòu zhī. chū mén, jiù rén jiè dāo duàn páo, shàng xià yì chù, zhì yú jùn mén xià, yòu fù zhuó suì zhī. shí rén wèi wèi kuáng, hòu nǎi zhī jùn dāng zhū zhǎn, gù wèi qí xiàng yě. jùn lù zhī, bù fàng qù, dēng nǎi zú sǐ. jùn gěi guān, mái zhī yú zhèn qiáo. hòu shù rì, yǒu rén jiàn dēng zài dǒng mǎ pō, yīn jì shū yǔ luò xià gù rén. jī shū yè yǒu mài shì zhī zhì, céng yì dēng, dēng bù yǔ yǔ. shū yè nǎi kòu nán zhī, ér dēng dàn qín zì ruò. jiǔ zhī, shū yè tuì, dēng yuē: shào nián cái yōu ér shí guǎ, liè yú bǎo shēn, qí néng miǎn hū? é ér shū yè jìng xiàn dà pì. shū yè shàn dàn qín, yú shì dēng dàn yī xián zhī qín, yǐ chéng yīn qū. shū yè nǎi tàn xī jué sī yě. chū shén xiān chuán
孫登者，不知何許人也。恆止山間，穴地而坐，彈琴讀《易》。冬夏單衣，天大寒，人視之，輒被發自覆身，髮長丈余。又雅容非常，歷世見之，顏色如故。市中乞得錢物，轉乞貧下，更無餘資，亦不見食。時楊駿為太傅，使傳迎之，問訊不答。駿遺以一布袍，亦受之。出門，就人借刀斷袍，上下異處，置於駿門下，又復斫碎之。時人謂為狂，後乃知駿當誅斬，故為其象也。駿錄之，不放去，登乃卒死。駿給棺，埋之于振橋。後數日，有人見登在董馬坡，因寄書與洛下故人。嵇叔夜有邁世之志，曾詣登，登不與語。叔夜乃扣難之，而登彈琴自若。久之，叔夜退，登曰：「少年才優而識寡，劣於保身，其能免乎？」俄而叔夜竟陷大辟。叔夜善彈琴，於是登彈一弦之琴，以成音曲。叔夜乃嘆息絕思也。（出《神仙傳》）

lǚ wén jìng
呂文敬

lǚ gōng, zì wén jìng, shǎo hǎo fú shí. jiāng yī nú yī bì, yú tài háng shān zhōng cǎi yào. hū jiàn sān rén zài gǔ zhōng, wèn gōng yuē: zi hǎo zhǎng shēng hū, nǎi qín kǔ jiān xiǎn rú shì yé? gōng yuē: shí hǎo zhǎng shēng, ér bù yù liáng fāng, gù cǎi fú cǐ yào, jì yǒu wēi yì ěr. yī rén yuē: wǒ xìng lǚ zì wén qǐ. cì yī rén yuē: wǒ xìng sūn zì wén yáng. cì yī rén yuē: wǒ xìng wáng zì wén shàng. sān rén jiē tài qīng tài hé fǔ xiān rén yě. shí lái cǎi yào, dāng yǐ chéng xīn xué zhě. gōng jì yǔ wǒ tóng xìng, yòu zì dé wú bàn zhī, cǐ shì gōng mìng dāng yīng cháng shēng yě. ruò néng suí wǒ cǎi yào, yǔ gōng bù sǐ zhī fāng. gōng jí bài yuē: yǒu xìng de yù xiān rén, dàn kǒng àn sāi duō zuì, bù zú jiào shòu ěr. ruò jiàn cǎi shōu, shì gēng shēng zhī yuàn yě. jí suí xiān rén qù èr rì, nǎi shòu gōng mì fāng yī shǒu, yīn qiǎn gōng qù yuē: kě shì xiāng lǐ. gōng jí bài cí, sān rén yǔ gōng yuē: gōng lái èr rì, rén jiān jǐ èr bǎi nián yǐ. gōng guī jiā, dàn jiàn kōng zhái, zi sūn wú fù yī rén yě. nǎi jiàn xiāng lǐ shù shì hòu rén zhào fǔ zhě, wèn lǚ gōng jiā rén jiē hé suǒ zài. fǔ yuē: jūn cóng hé lái, nǎi wèn cǐ jiǔ yuǎn rén yě. wú xī wén xiān rén shuō yún, xī yǒu lǚ gōng zhě, chí nú bì rù tài háng shān cǎi yào, suì bù fù hái, yǐ wèi hǔ láng suǒ shí, yǐ èr bǎi yú nián yǐ. gōng yǒu shù shì zǐ sūn lǚ xí zhě, jū zài chéng dōng shí shù lǐ, zuò dào shì, mín duō fèng shì zhī. tuī qiú yì dé ěr. gōng chéng fǔ yán, dào xí jiā, kòu mén wèn xùn. nú chū, wèn gōng cóng hé lái, gōng yuē: cǐ shì wǒ jiā, wǒ xī suí xiān rén qù, zhì jīn èr bǎi yú nián. xí wén zhī jīng xǐ, xiǎn chū bài yuē: xiān rén lái guī, bēi xǐ bù néng zì shèng. gōng yīn yǐ shén fāng shòu xí ér qù. xí yǐ nián bā shí, fú zhī jí hái shǎo zhuàng, zhì èr bǎi suì, nǎi rù shān zhōng. zi sūn shì shì bù fù lǎo sǐ. chū shén xiān chuán
呂恭，字文敬，少好服食。將一奴一婢，於太行山中採藥。忽見三人在谷中，問恭曰：「子好長生乎，乃勤苦艱險如是耶？」恭曰：「實好長生，而不遇良方，故采服此藥，冀有微益耳。」一人曰：「我姓呂字文起。」次一人曰：「我姓孫字文陽。」次一人曰：「我姓王字文上。」三人皆太清太和府仙人也。「時來採藥，當以成新學者。公既與我同姓，又字得吾半支，此是公命當應常生也。若能隨我採藥，語公不死之方。」恭即拜曰：「有幸得遇仙人，但恐暗塞多罪，不足教授耳。若見採收，是更生之願也。」即隨仙人去二日，乃授恭秘方一首，因遣恭去曰：「可視鄉里。」恭即拜辭，三人語恭曰：「公來二日，人間己二百年矣。」恭歸家，但見空宅，子孫無復一人也。乃見鄉里數世後人趙輔者，問呂恭家人皆何所在。輔曰：「君從何來，乃問此久遠人也。吾昔聞先人說雲，昔有呂恭者，持奴婢入太行山採藥，遂不復還，以為虎狼所食，已二百餘年矣。恭有數世子孫呂習者，居在城東十數里，作道士，民多奉事之。推求易得耳。」恭承輔言，到習家，扣門問訊。奴出，問公從何來，恭曰：「此是我家，我昔隨仙人去，至今二百餘年。」習聞之驚喜，跣出拜曰：「仙人來歸，悲喜不能自勝。」公因以神方授習而去。習已年八十，服之即還少壯，至二百歲，乃入山中。子孫世世不復老死。（出《神仙傳》）

shěn jiàn
沈建

shěn jiàn, dān yáng rén yě, shì wèi zhǎng lì. jiàn dú hǎo dào, bù kěn shì huàn, xué dǎo yǐn fú shí zhī shù, hái nián què lǎo zhī fǎ. yòu néng zhì bìng, bìng wú qīng zhòng, zhì zhī jí yù. fèng shì zhī zhě shù bǎi jiā. jiàn cháng yù yuǎn xíng, jì yī bì sān nú lǘ yī tóu yáng shí kǒu, gè yǔ yào yī wán. yǔ zhǔ rén yuē: dàn lèi wū, bù fán yǐn shí yě. biàn qù. zhǔ rén dà guài zhī yuē: cǐ kè suǒ jì shí wǔ kǒu, bù liú cùn zī, dāng ruò zhī hé. jiàn qù hòu, zhǔ rén yǐn nú bì, nú bì wén shí qì, jiē nì tǔ bù yòng yǐ cǎo sì lǘ yáng, lǘ yáng bì qù bù shí, huò yù dǐ chù, zhǔ rén dà jīng è. bǎi yú rì, nú bì tǐ mào guāng zé, shèng shí zhī shí, lǘ yáng jiē féi rú sì. jiàn qù sān nián nǎi hái, gè yǐ yào yī wán yǔ nú bì lǘ yáng, nǎi yǐn shí rú gù. jiàn suì duàn gǔ bù shí, qīng jǔ fēi xíng. huò qù huò hái, rú cǐ sān bǎi yú nián, nǎi jué jī bù zhī suǒ zhī yě. chū shén xiān chuán
沈建，丹陽人也，世為長吏。建獨好道，不肯仕宦，學導引服食之術，還年卻老之法。又能治病，病無輕重，治之即愈。奉事之者數百家。建嘗欲遠行，寄一婢三奴、驢一頭、羊十口，各與藥一丸。語主人曰：「但累屋，不煩飲食也。」便去。主人大怪之曰：「此客所寄十五口，不留寸資，當若之何。建去後，主人飲奴婢，奴婢聞食氣，皆逆吐不用；以草飼驢羊，驢羊避去不食，或欲牴觸，主人大驚愕。百餘日，奴婢體貌光澤，勝食之時，驢羊皆肥如飼。建去三年乃還，各以藥一丸與奴婢驢羊，乃飲食如故。建遂斷谷不食，輕舉飛行。或去或還，如此三百餘年，乃絕跡不知所之也。（出《神仙傳》）