huǒ jiǎ dān　 liú xī áng　 fàn zhāng　 hú róng　 yáng zhēn　 lú yù　 liú wēi
火賈耽　劉希昂　范璋　胡榮　楊禎　盧郁　劉威

tǔ mǎ xī fàn
土馬希范

huǒ
火

jiǎ dān
賈耽

táng xiāng jiǎ dān tuì guī dì, dì yuán zuò děng. jù míng chāo běn gǎi. jí lìng zhào shàng dōng mén zú zhì, dān yán jiè zhī yuē: míng rì dāng wǔ, yǒu yì sè rén rù mén, ěr bì tòng jī zhī, sǐ qiě wú fáng. mén zú bǐng mìng. zì sì zhì wǔ, guǒ yǒu èr ní, zì dōng bǎi bù, xiāng xù ér zhì, gèng wú tā yì. zhí zhì mén, qí ní shī zhū fù fěn, yě róng yàn yì, rú chāng rén zhī fù. qí nèi fú yīn hóng, xià shì yì hóng, èr ní xī rán. zú jì yuē: ní kūn wèi zhī yǒu yě. yīn yǐ wō tòng jī zhī, shāng nǎo liú xiě, jiào hào chēng yuān, fǎn zǒu, jí rú bēn mǎ. xuán jī, yòu xuán shāng qí zú, dài láng jí huǐ liè. bǎi bù yǐ shàng, luò cǎo yìng shù, yǐ shī suǒ zài, gèng wú zōng yān. mén zú bào dān, jù shù bié wú yì sè, zhǐ yù èr ní yī fú róng sè zhī yì. dān yuē: dǎ de sǐ fǒu? jù duì shāng nǎo zhé zú, tòng chǔ dài jí, dàn dǎ bù sǐ ér shī suǒ zài, wú kě xún zhī. dān tàn yuē: rán bù miǎn xiǎo yǒu zāi yǐ. yì rì, dōng shì zòu shī huǒ, yán mào bǎi qiān jiā, jiù zhī dé zhǐ. chū zhī tián lù
唐相賈耽退歸第，（第原作等。據明抄本改。）急令召上東門卒至，耽嚴戒之曰：明日當午，有異色人入門，爾必痛擊之，死且無妨。門卒稟命。自巳至午，果有二尼，自東百步，相序而至，更無他異。直至門，其尼施朱傅粉，冶容艷佚，如娼人之婦。其內服殷紅，下飾亦紅，二尼悉然。卒計曰：尼髡未之有也。因以撾痛擊之，傷腦流血，叫號稱冤，返走，疾如奔馬。旋擊，又旋傷其足，殆狼籍毀裂。百步已上，落草映樹，已失所在，更無蹤焉。門卒報耽，具述別無異色，只遇二尼衣服容色之異。耽曰：打得死否？具對傷腦折足，痛楚殆極，但打不死而失所在，無可尋之。耽嘆曰：然不免小有災矣。翌日，東市奏失火，延袤百千家，救之得止。（出《芝田錄》）

táng dài zǎi xiàng jiǎ dān tuì cháo huí dào zì jǐ de fǔ dì, jí máng xià lìng zhào dōng mén zú lái, yán lì dì gào jiè tā shuō: míng tiān zhèng wǔ, yǒu fú sè tè yì de rén jìn mén, nǐ bì xū hěn hěn dì dǎ tā, sǐ le yě méi guān xì. mén zú tīng cóng. cóng sì shí děng dào wǔ shí, guǒ rán yǒu liǎng gè ní gū, zì dōng mén bǎi bù yuǎn yī qián yī hòu dì zǒu lái, bìng wú yì cháng zhī chù. yī zhí dào mén kǒu cái kàn qīng, zhè liǎng gè ní gū chá yān zhī mǒ fěn, zī róng yāo yě yàn lì, hěn xiàng chāng jì. tā men de nèi yī shì yīn hóng sè de, xià shēn fú shì yě shì hóng de, liǎng gè ní gū wán quán yī yàng. dōng mén zú xīn xiǎng ní gū nǎ yǒu zhè yàng de? yú shì biàn tòng dǎ tā men, zhí dǎ dé nǎo dài liú xiě, lián hǎn yuān wǎng, zhuǎn shēn jiù wǎng huí pǎo, xiàng mǎ pǎo de yī yàng kuài. mén zú hěn kuài jiù zhuī le shǎng qù, jī shāng tā men de jiǎo, dǎ dé tā men láng bèi bù kān. bǎi bù kāi wài huā cǎo yǎn yìng, shù mù bì rì, nà liǎng gè ní gū hū rán shī qù le zōng yǐng. mén zú huí lái xiàng jiǎ dān bào gào, xiáng xì shù shuō le méi yǒu kàn jiàn fū sè tè yì zhī rén, zhǐ yù jiàn liǎng gè ní gū, yī shì zī róng shí fēn fǎn cháng. jiǎ dān wèn: dǎ sǐ le ma? huí dá shuō yǐ dǎ dé tā men nǎo shāng zú zhé, téng tòng nán rěn, dàn méi děng dǎ sǐ biàn bù jiàn le zōng yǐng, wú chù kě xún. jiǎ dān tàn xī dào: wǒ men yí dìng yào yǒu xiǎo de zāi huò le. dì èr tiān, dōng shì fā shēng huǒ zāi, shāo le chéng bǎi shàng qiān jiā, jīng guò pū jiù cái xī miè. liú xī áng yuán hé zhōng, nèi shì liú xī áng jiāng yù huò. jiā rén shàng cè, hū wén cè zhōng yún: jí lái, qiě cóng róng. jiā rén jīng bào xī áng. xī áng zì wǎng tīng zhī. yòu yún: jí chū lái, jí chū lái. áng yuē: hé bù chū lái? suì yǒu yī xiǎo rén, kě zhǎng chǐ yú. yī jiā chí qiāng kuà mǎ, ér zǒu chū xùn jí, chèn bù kě jí, chū mén ér wú suǒ jiàn. wèi jǐ ér fù zhì. qī yuè shí sān rì zhōng, hū yǒu yī bái yī nǚ rén, dú xíng zhì mén, yuē: yuán yóu kàn qù jiā yuǎn, zàn jiè hòu yuàn pán xuán, kě hū? xī áng lìng jiè zhī. lēi jiā rén lǐng guò, zī zhì shén fēn míng. liáng jiǔ bù jiàn chū, suì lìng rén chān zhī, yǐ bù jiàn. xī áng bù xìn, zì qù guān zhī, wú suǒ jiàn, wéi yǒu yī huǒ chái tóu zài cè mén qián. jiā shǔ xiāng wèi yuē: cǐ shì cǐ shì yuán zuò jiē jí. jù míng chāo běn gǎi. huǒ zāi yù yù zì yuán què, jù míng chāo běn bǔ. qǐ. mì shù shì zhèn yàn zhī, dāng zhèn yàn rì, huǒ cóng chú shàng fā, shāo bàn zhái qiě jǐn. zhì dōng, xī áng wǔ xiàn zōng, zuì zú zhū. chū bó yì zhì
唐代宰相賈耽退朝回到自己的府第，急忙下令召東門卒來，嚴厲地告誡他說：明天正午，有服色特異的人進門，你必須狠狠地打他，死了也沒關係。門卒聽從。從巳時等到午時，果然有兩個尼姑，自東門百步遠一前一後地走來，並無異常之處。一直到門口才看清，這兩個尼姑搽胭脂抹粉，姿容妖冶艷麗，很像娼妓。她們的內衣是殷紅色的，下身服飾也是紅的，兩個尼姑完全一樣。東門卒心想尼姑哪有這樣的？於是便痛打她們，直打得腦袋流血，連喊冤枉，轉身就往回跑，象馬跑的一樣快。門卒很快就追了上去，擊傷她們的腳，打得她們狼狽不堪。百步開外花草掩映，樹木蔽日，那兩個尼姑忽然失去了蹤影。門卒回來向賈耽報告，詳細述說了沒有看見膚色特異之人，只遇見兩個尼姑，衣飾姿容十分反常。賈耽問：打死了嗎？回答說已打得她們腦傷足折，疼痛難忍，但沒等打死便不見了蹤影，無處可尋。賈耽嘆息道：我們一定要有小的災禍了。第二天，東市發生火災，燒了成百上千家，經過撲救才熄滅。劉希昂元和中，內侍劉希昂將遇禍。家人上廁，忽聞廁中云：即來，且從容。家人驚報希昂。希昂自往聽之。又云：即出來，即出來。昂曰：何不出來？遂有一小人，可長尺余。一家持槍跨馬，而走出迅疾，趁不可及，出門而無所見。未幾而復至。七月十三日中，忽有一白衣女人，獨行至門，曰：緣游看去家遠，暫借後院盤旋，可乎？希昂令借之。勒家人領過，姿質甚分明。良久不見出，遂令人覘之，已不見。希昂不信，自去觀之，無所見，唯有一火柴頭在廁門前。家屬相謂曰：此是（此是原作皆及。據明抄本改。）火災欲（欲字原闕，據明抄本補。）起。覓術士鎮厭之，當鎮厭日，火從廚上發，燒半宅且盡。至冬，希昂忤憲宗，罪族誅。（出《博異志》）

fàn zhāng
范璋

bǎo lì èr nián, míng jīng fàn zhāng jū liáng shān dú shū. xià zhōng shēn yè, hū tīng chú zhōng yǒu lā wù shēng, fàn yōng shěng zhī. zhì míng, jiàn shù xīn zhǎng wǔ cùn yú, qí zhěng kě ài, jī yú zào shàng. dì shàng wēi lèi zhēng bǐng wǔ méi. yòu yī yè, yǒu wù kòu mén, yīn fǔ zhǎng dà xiào, shēng rú yīng ér. rú cǐ jīng sān xī. zhāng sù yǒu dǎn qì, nǎi chéng qí xiào, yè jù xīn zhú zhī. qí wù zhuàng rú xiǎo quǎn, lián què jī zhī, biàn chéng huǒ, mǎn chuān ér miè. chū yǒu yáng zá zǔ
寶曆二年，明經范璋居梁山讀書。夏中深夜，忽廳廚中有拉物聲，范慵省之。至明，見束薪長五寸余，齊整可愛，積於灶上。地上危累蒸餅五枚。又一夜，有物扣門，因拊掌大笑，聲如嬰兒。如此經三夕。璋素有膽氣，乃乘其笑，曳巨薪逐之。其物狀如小犬，連卻擊之，變成火，滿川而滅。（出《酉陽雜俎》）

hú róng
胡榮

zhǎng qìng yuán nián chūn, chǔ zhōu huái àn tún guān hú róng jiā, yǒu jīng wù, huò yǐn huò jiàn. huò zuò xiǎo ér, wèi zhe nǚ rén hóng qún, rǎo luàn yú rén. huò chēng ā gū. shí fù yī chù huǒ fā, suǒ shāo jí shǎo, jiē jiù dé zhī. sān yuè, huǒ dà qǐ, yán shāo hé shì yíng shù lú shě dài jǐn. suì zhōng, hú yún yì sǐ. chū xiáng yì jí yàn
長慶元年春，楚州淮岸屯官胡榮家，有精物，或隱或見。或作小兒，為着女人紅裙，擾亂於人。或稱阿姑。時復一處火發，所燒即少，皆救得之。三月，火大起，延燒河市營戍廬舍殆盡。歲中，胡云亦死。（出《祥異集驗》）

yáng zhēn
楊禎

jìn shì yáng zhēn, jiā yú wèi qiáo. yǐ jū chù fán zá, pō fáng yì yè. nǎi yì zhāo yì zhāo yuán zuò zhǐ zhào. jù míng chāo běn gǎi. yīng xiàn, zhǎng jiè shí wèng sì wén shū yuàn. jū xún yú, yǒu hóng shang jì xī ér zhì. róng sè shū lì, zī huá dòng rén. zhēn cháng yuè zhě, jiē suǒ bù jí. xú bù yú lián wài, gē yuē: liáng fēng mù qǐ lí shān kōng, zhǎng shēng diàn suǒ shuāng yè hóng. cháo lái shì rù huá qīng gōng, fēn míng yì dé kāi yuán zhōng. zhēn yuē: gē zhě shuí yé, hé qīng kǔ zhī ruò shì? hóng shang yòu gē yuē: jīn diàn bù shèng qiū, yuè xié shí lóu lěng. shuí shì xiāng gù rén, qiān wéi diào gū yǐng. zhēn bài yíng yú mén. jì jí xí, wèn zhēn zhī xìng shì, zhēn jù gào. zhēn zǔ fù mǔ shū xiōng dì zhōng wài qīn zú, céng yóu shí wèng sì zhě, wú bù shú shí. zhēn yì zhī yuē: dé fēi guǐ wù hū? duì yuē: wú wén hún qì shēng yú tiān, xíng pò guī yú dì, shì wú zhì yǐ, hé guǐ zhī yǒu? yuē: yòu fēi hú lí hū? duì yuē: hú lí zhě, jiē rén yǐ, yī zhōng qí mèi, huò bì néng jí. mǒu shì yè gōng dé, shí lì shēng mín. mǒu suī bù shū, yān néng gǒu mèi ér yù fèng huò hū? zhēn yuē: kě wén xìng shì hū? mǒu suì rén shì zhī miáo yì yě. shǐ zǔ yǒu gōng liè yú rén, nǎi tǒng bǐng dīng, zhèn nán fāng. fù yǐ dé wáng shén nóng táo táng shì. hòu yòu wáng yú xī hàn. yīn shí cǎi yú sòng, yuǎn zǔ wú jì, yǐ wēi měng bào hào, rén bù kě qīn, suì wèi bái zé shì suǒ zhí. jīn qiáo tóng mù shù, dé yǐ zhī míng. hàn míng dì shí, fó fǎ dōng liú. mó shèng zhú fǎ lán èr luó hàn, zòu qǐng mǒu shí sì dài zǔ, lìng xiǎn yáng shì jiào, suì fēng wèi zhǎng míng gōng. wèi wǔ jì nián, miè fó fǎ, zhū dào shì, ér zhǎng míng gōng yōu sǐ. wèi wén wén yuán zuò wǔ, jù míng chāo běn gǎi. sì wèi, fó fǎ zhòng xìng, fù yǐ zhǎng míng shì zǐ xí zhī. zhì kāi yuán chū, xuán zōng zhì lí shān, qǐ zhì huá qīng gōng, zuò cháo yuán gé, lì zhǎng shēng diàn, yǐ yú cái yīn xiū cǐ sì. qún xiàng jì lì, suì shè dōng chuáng. dì yǔ fēi zǐ, zì tāng diàn yàn bà, wēi xíng fú miào, lǐ tuó jiā jìng, fēi zǐ wèi dì yuē:' dāng yú fēi zhī qiū, bù dāng jīn dōng chuáng kuī rán wú ǒu.' dì jí rì mìng lì xī chuáng, suì fēng mǒu wèi xī míng fū rén. yīn cì hǔ pò gāo, rùn yú jī gǔ. shè shān hú zhàng, gù yǔ xíng mào. yú shì xuǎn shēng jí é, jí bù fù qiáng bào yǐ. zhēn yuē: gē wǔ sī zhú, sì zhě shú miào? yuē: fēi bù néng yě, gài chéng xiān zǔ zhī míng dé, bǐng yán shàng zhī liè xìn, gù jiān shēng luàn sè, bù rù yú xīn. mǒu suǒ néng zhě, dà zé shuò jīn wèi wǔ bīng, wèi dǐng nài zhōng yōng xiǎo zé huà shí wèi bǎi pǐn, wèi pào fán pēng zhì. dòng jí wēi shān yuè ér jìn yuán yě, jìng zé zhú yōu àn ér pò hūn mēng. rán zé fǔ zhū xián, jǔ yù guǎn, chěng xiān yāo, jīn hào chǐ, jiē yě róng zhī mò shì, shì bù wèi yě. zuó wén zú xià yǒu yōu yǐn zhī zhì, jí shén jì jiǔ, yuàn yī kuǎn yán. yóu sī ér lái, fēi gǎn zì xiàn. rán xiāo qīng yuè lǎng, xǐ dí liáng rén, sāng zhōng zhī jī, yì bù néng chǐ. tǎng yùn yǔ shí huì, shǎo chéng zhōu xuán, bì wú lèi yú shèng dé. zhēn bài ér nà zhī. zì shì chén qù ér mù hái, wéi mái huì zé bù fù zhì. cháng yù fēng yǔ, yǒu yīng ér sòng hóng shang shī: qí cí yún: yān miè shí lóu kōng, yōu yōu yǒng yè zhōng. xū xīn qiè qiū yǔ, yàn zhì wèi piāo fēng. xiàng bì cán huā suì, qīn jiē zhuì yè hóng. hái rú shī qún hè, yǐn hèn zài diāo lóng. měi qīn xīng qǐng guī, zhēn zhuī ér zhǐ zhī. dá yuē: gōng wéi chén xī zhī yǎng, jiù yán gǔ ér jū zhě, dé fēi qiú jìng, zhuān xí wén hū? nài hé yù shǐ cǎi guò zhī rén, chēng jūn wèi qīn ér jiù ǒu. yī bèi xiá diàn, qí néng xǐ dí hū? fēi dàn sǔn gōng zhī shèng míng. yì dāng sù mǒu zhī shēng mìng ěr. guī bàn nián, jiā tóng guī, gào zhēn rǔ mǔ. mǔ nǎi qián fú yú fú tà, qí míng yǐ guān zhī. guǒ zì xì ér chū, rù xī chuáng, chéng chéng yī dēng yǐ. yīn pū miè, hòu suì jué hóng shang zhě. chū mù yì jì
進士楊禎，家於渭橋。以居處繁雜，頗妨肄業。乃詣昭（詣昭原作指照。據明抄本改。）應縣，長借石瓮寺文殊院。居旬余，有紅裳既夕而至。容色姝麗，姿華動人。禎常悅者，皆所不及。徐步於簾外，歌曰：涼風暮起驪山空，長生殿鎖霜葉紅。朝來試入華清宮，分明憶得開元中。禎曰：歌者誰耶，何清苦之若是？紅裳又歌曰：金殿不勝秋，月斜石樓冷。誰是相顧人，褰帷吊孤影。禎拜迎於門。既即席，問禎之姓氏，禎具告。禎祖父母叔兄弟中外親族，曾游石瓮寺者，無不熟識。禎異之曰：得非鬼物乎？對曰：吾聞魂氣升於天，形魄歸於地，是無質矣，何鬼之有？曰：又非狐狸乎？對曰：狐狸者，接人矣，一中其媚，禍必能及。某世業功德，實利生民。某雖不淑，焉能苟媚而欲奉禍乎？禎曰：可聞姓氏乎？某燧人氏之苗裔也。始祖有功烈於人，乃統丙丁，鎮南方。復以德王神農、陶唐氏。後又王於西漢。因食采於宋，遠祖無忌，以威猛暴耗，人不可親，遂為白澤氏所執。今樵童牧豎，得以知名。漢明帝時，佛法東流。摩勝、竺法蘭二羅漢，奏請某十四代祖，令顯揚釋教，遂封為長明公。魏武季年，滅佛法，誅道士，而長明公幽死。魏文（文原作武，據明抄本改。）嗣位，佛法重興，復以長明世子襲之。至開元初，玄宗治驪山，起至華清宮，作朝元閣，立長生殿，以余材因修此寺。群象既立，遂設東幢。帝與妃子，自湯殿宴罷，微行佛廟，禮陁伽竟，妃子謂帝曰：'當於飛之秋，不當今東幢巋然無偶。'帝即日命立西幢，遂封某為西明夫人。因賜琥珀膏，潤於飢骨。設珊瑚帳，固予形貌。於是選生及蛾，即不復強暴矣。禎曰：歌舞絲竹，四者孰妙？曰：非不能也，蓋承先祖之明德，稟炎上之烈信，故奸聲亂色，不入於心。某所能者，大則鑠金為五兵，為鼎鼐鍾鏞；小則化食為百品，為炮燔烹炙。動即煨山嶽而燼原野，靜則燭幽暗而破昏蒙。然則撫朱弦，咀玉管，騁纖腰，矜皓齒，皆冶容之末事，是不為也。昨聞足下有幽隱之志，籍甚既久，願一款顏。由斯而來，非敢自獻。然宵清月朗，喜覿良人，桑中之譏，亦不能恥。倘運與時會，少承周旋，必無累於盛德。禎拜而納之。自是晨去而暮還，唯霾晦則不復至。常遇風雨，有嬰兒送紅裳詩：其詞云：煙滅石樓空，悠悠永夜中。虛心怯秋雨，艷質畏飄風。向壁殘花碎，侵階墜葉紅。還如失群鶴，飲恨在雕籠。每侵星請歸，禎追而止之。答曰：公違晨夕之養，就岩谷而居者，得非求靜，專習文乎？奈何欲使採過之人，稱君為親而就偶。一被瑕玷，其能洗滌乎？非但損公之盛名。亦當速某之生命耳。歸半年，家童歸，告禎乳母。母乃潛伏於佛榻，俟明以觀之。果自隙而出，入西幢，澄澄一燈矣。因撲滅，後遂絕紅裳者。（出《慕異記》）

lú yù
盧郁

jìn shì lú yù zhě, hé shuò rén, xǐ jiā zhǎng ān. cháng běi yóu yàn zhào, suì kè yú nèi huáng. jùn shǒu guǎn yù yú xiè shě. xiān shì qí shě wú jū rén, jí yù zhì, jiàn yī lǎo, fā jǐn bái, shēn bì ér féi, bèi sù yī lái. wèi yù yuē: qiè qiáo jū yú cǐ qiě jiǔ yǐ, gù xiāng hòu yè. yǐ ér gào qù. shì xī, yù dú jū táng zhī qián. yè cháo hán, yǒu fēng xuě, qí lǎo yòu zhì. wèi yù yuē: guì kè dú chù, hé yǐ wèi huān yé. mìng zuò yǔ wèi. lǎo yuē: qiè xìng shí shì, jiā yú huá yīn jùn, hòu suí lǚ yù shǐ zhě zhì cǐ, qiě sì shí nián. jiā kǔ pín, xìng guì kè jiàn āi. yú shì yù mìng shí, ér lǎo mǔ zú bù gù. yù wèn zhī yuē: gū hé wèi bù shí?. lǎo yuē: qiè shén jī, rán bù shí sù. yǐ gù shòu ér ān. yù hào qí, wén zhī shén xǐ, qiě yǐ wèi yǒu dào shù zhě. yīn wèn yuē: gū jì bù shí sù, hé bāo qí fù yé? qǐ cháng ěr xiān yào hū? lǎo yuē: qiè jiā yú huá yīn, xiān rén hǎo shén xiān, lú yú tài huá. qiè yì cháng yǐn yú shān zhōng, cóng dào shì xué zhǎng shēng fǎ. dào shì jiào qiè tūn huǒ, zì shì jué lì. jīn yǐ nián jiǔ shí yǐ, wèi shěn yī rì yǒu hán shǔ zhī jí. yù yòu wèn yuē: mǒu zǎo suì cháng yù zhì rén, jiào xī qì zhī shù, zì wèi qí miào. hòu yǐ bēn zǒu míng lì, cóng dōu guó zhī gòng, zhòu qū ér yè xī. bù yì jīn xī yù gū, yǔ jí píng shēng zhī hǎo. rán bù zhī tūn huǒ qǐ shén xiān zhī zhǐ hū? lǎo yuē: zi bù wén zhì rén, hán shǔ bù néng qīn zhě yé. gù rù huǒ, huǒ bù néng fén. rù shuǐ, shuǐ bù néng nì. rú shì zé tūn huǒ gù qí yí yě. yù yuē: yuàn guān gū tūn huǒ kě hū. lǎo yuē: yǒu hé bù kě zāi. yú shì yǐ shǒu cǎi lú zhōng huǒ ér tūn zhī, huǒ qiě jǐn, qí sè bù dòng. yù qiě jīng qiě yì, suì qǐ shù dài zài bài. xiè yuē: bǐ yě zhī rén, wèi cháng wén shén xiān shì. jīn xī yù xiān gū, yǐ tūn huǒ zhī yì, shí píng shēng suǒ wèi wén zhě. lǎo yuē: cǐ xiǎo shù ěr, hé zú guì zāi. yán qì, qiě gào qù, yù yīn jiàng jiē sòng zhī. jì bié, yù suì guī yú qǐn táng. jì shēn, yǒu pú zhě gào yù yuē, xī wǔ xià yǒu huǒ fā. yù jīng qǐ ér shì zhī, qí xī wǔ shě yǐ fén. yú shì lǐ zhōng rén jù zhì jìng yǐ shuǐ wò zhī, dài dàn fāng jué. jí qióng huǒ fā zhī jī, yú wǔ xià kǎn zhōng, dé yī shí huǒ tōng, zhōng yǒu huǒ shén duō. xiān shì yǒu bài cǎo jī qí shàng, gù yán ér zhì shāo. yù fāng wù lǎo mǔ nǎi cǐ huǒ tōng ěr. guǒ suǒ wèi xìng shí shì, jū yú huá shān zhě yě. yù yīn zhì wèn lǚ yù shǐ, yǒu jùn zhōng lǎo lì, wèi yù yuē: lǚ yù shǐ, wèi zhī cóng shì yě. jū cǐ zhái, dài jīn sì shí nián yǐ. xián rú lǎo mǔ yán yě. yòu qīng zhōu jì nán píng líng chéng běi shí hǔ, yī yè zì yí chéng dōng nán shàn shí gōu shàng, yǒu láng hú qiān yú jī suí zhī, jī jiē chéng lù. chū xuān shì yì lù jì
進士盧郁者，河朔人，徙家長安。嘗北游燕趙，遂客於內黃。郡守館郁於廨舍。先是其舍無居人，及郁至，見一姥，發盡白，身庳而肥，被素衣來。謂郁曰：妾僑居於此且久矣，故相候謁。已而告去。是夕，郁獨居堂之前。夜潮寒，有風雪，其姥又至。謂郁曰：貴客獨處，何以為歡耶。命坐語謂。姥曰：妾姓石氏，家於華陰郡，後隨呂御史者至此，且四十年。家苦貧，幸貴客見哀。於是郁命食，而老姥卒不顧。郁問之曰：姑何為不食？。姥曰：妾甚飢，然不食粟。以故壽而安。郁好奇，聞之甚喜，且以為有道術者。因問曰：姑既不食粟，何胞其腹耶？豈常餌仙藥乎？姥曰：妾家於華陰，先人好神仙，廬於太華。妾亦常隱於山中，從道士學長生法。道士教妾吞火，自是絕粒。今已年九十矣，未審一日有寒暑之疾。郁又問曰：某早歲常遇至人，教吸氣之術，自謂其妙。後以奔走名利，從都國之貢，晝趨而夜息。不意今夕遇姑，語及平生之好。然不知吞火豈神仙之旨乎？姥曰：子不聞至人，寒暑不能侵者耶。故入火，火不能焚。入水，水不能溺。如是則吞火固其宜也。郁曰：願觀姑吞火可乎。姥曰：有何不可哉。於是以手采爐中火而吞之，火且盡，其色不動。郁且驚且異，遂起束帶再拜。謝曰：鄙野之人，未嘗聞神仙事。今夕遇仙姑，以吞火之異，實平生所未聞者。姥曰：此小術爾，何足貴哉。言訖，且告去，郁因降階送之。既別，郁遂歸於寢堂。既深，有僕者告郁曰，西廡下有火發。郁驚起而視之，其西廡舍已焚。於是里中人俱至競以水沃之，迨旦方絕。及窮火發之跡，於廡下坎中，得一石火通，中有火甚多。先是有敗草積其上，故延而至燒。郁方悟老姥乃此火通耳。果所謂姓石氏，居於華山者也。郁因質問呂御史，有郡中老吏，謂郁曰：呂御史，魏之從事也。居此宅，迨今四十年矣。咸如老姥言也。又青州濟南平陵城北石虎，一夜自移城東南善石溝上，有狼狐千餘跡隨之，跡皆成路。（出《宣室異錄記》）

liú wēi
劉威

dīng mǎo suì, lú zhōu cì shǐ liú wēi yí zhèn jiāng xī. jì qù rèn ér jùn zhōng dà huǒ. lú hòu lì xún huǒ shén jí, ér wǎng wǎng yǒu chí huǒ yè xíng zhě, bǔ zhī bù huò. huò shè zhī yì, jiù shì zhī, nǎi guān cái bǎn fǔ mù bài zhǒu zhī lèi. jùn rén yù kǒng. shù yuè, chú zhāng zōng wèi lú zhōu cì shǐ, huǒ zāi nǎi zhǐ. chū jī shén lù
丁卯歲，廬州刺史劉威移鎮江西。既去任而郡中大火。廬候吏巡火甚急，而往往有持火夜行者，捕之不獲。或射之殪，就視之，乃棺材板腐木敗帚之類。郡人愈恐。數月，除張宗為廬州刺史，火災乃止。（出《稽神錄》）

tǔ
土

mǎ xī fàn
馬希范

chǔ wáng mǎ xī fàn xiū zhǎng shā chéng, kāi háo bì, hū yǒu yī wù, zhǎng shí zhàng yú, wú tóu wěi shǒu zú, zhuàng ruò tǔ shān. zì běi àn chū, yóu yǒng shuǐ shàng. jiǔ zhī, rù nán àn ér méi, chū rù jù wú zōng jī. huò wèi zhī tǔ lóng. wú jǐ hé ér mǎ shì wáng. chū jī shén lù
楚王馬希范修長沙城，開濠畢，忽有一物，長十丈余，無頭尾手足，狀若土山。自北岸出，游泳水上。久之，入南岸而沒，出入俱無蹤跡。或謂之土龍。無幾何而馬氏亡。（出《稽神錄》）