wáng yì lǎo　 zhāng hóng ràng　 kòu yōng　 hū yán jì　 ān fèng　 chéng shū biàn　 xiāng yáng xuǎn rén　 zǔ jià
王裔老　張弘讓　寇鄘　呼延冀　安鳳　成叔弁　襄陽選人　祖價

wáng yì lǎo
王裔老

huá zhōu xià guī xiàn dōng nán sān shí yú lǐ, yuē yán nián lǐ, lǐ xī nán yǒu gù lán ruò, ér wú sēng jū. táng yuán hé bā nián, hàn lín xué shì bái jū yì dīng mǔ yōu, tuì jū xià guī xiàn. qī yuè, qí cóng zǔ xiōng yuē hào, zì huá zhōu lái fǎng jū yì, tú chū yú lán ruò qián. jí mén, jiàn fù nǚ shí xǔ rén, yī huáng líng yī, shǎo zhǎng zá zuò, huì yǔ yú fú wū xià, shēng wén yú mén. hào rè xíng fāng kě, jiāng jiù qì, qiě qiú yǐn. wàng qí cóng zhě xiāo shì qīng wèi zhì, yīn xià mǎ, xì jiāng yú mén zhù. jǔ shǒu, hū bù jiàn, zì yì qí tuì cáng yú chuāng tà zhī jiān. cóng zhī bù jiàn, yòu yì qí tuì cáng yú wū bì zhī hòu. cóng zhī, yòu bù jiàn. zhōu shì qí sì páng, zé dǔ qiáng huán rán wú xì quē. fù shì qí jù tán zhī suǒ, chén āi mì rán, wú zú jī. yóu shì zhī zhī zì yuán kòng quē, jù míng chāo běn bǔ. qí fēi rén, jì rán dà yì zhī. shàng mǎ jí qū, lái gào jū yì. qiě wén qí suǒ yán, yún yún shén duō, bù néng dān jì. dà dǐ duō yún wáng yì lǎo rú cǐ, guān qí cí yì, ruò xiāng yǔ shù qí guò zhě. jué suǒ qù jū yì shě bā jiǔ lǐ, yīn tóng wǎng fǎng yān. qí dì guǒ yǒu wáng yì zhě, jí qí lǐ rén yě. fāng xǐ jū yú lán ruò zhī dōng běi bǎi yú bù, qì qiáng wū, zhú chǎng yì shù jǐn bì, míng rì ér rù. jì rù. bù jiā xún ér yì sǐ, bù yuè yuè ér qī sǐ, bù yú shí ér yì zhī èr zi èr fù jí yī sūn yì sǐ. zhǐ yú yī zi, yuē míng jìn, dà kǒng jù, bù zhī suǒ wèi. yì xīn jū bù xiáng, nǎi sā wū bá shù. yè xǐ qù, suì miǎn. chū bái jū yì jí
華州下邽縣東南三十餘里，曰延年裡，里西南有故蘭若，而無僧居。唐元和八年，翰林學士白居易丁母憂，退居下邽縣。七月，其從祖兄曰皞，自華州來訪居易，途出於蘭若前。及門，見婦女十許人，衣黃綾衣，少長雜坐，會語於佛屋下，聲聞於門。皞熱行方渴，將就憩，且求飲。望其從者蕭士清未至，因下馬，系韁於門柱。舉首，忽不見，自意其退藏於窗闥之間。從之不見，又意其退藏於屋壁之後。從之，又不見。周視其四旁，則堵牆環然無隙缺。復視其聚談之所，塵埃冪然，無足跡。由是知（知字原空缺，據明抄本補。）其非人，悸然大異之。上馬急驅，來告居易。且聞其所言，云云甚多，不能殫記。大抵多雲王裔老如此，觀其詞意，若相與數其過者。厥所去居易舍八九里，因同往訪焉。其地果有王裔者，即其里人也。方徙居於蘭若之東北百餘步，葺牆屋，築場藝樹僅畢，明日而入。既入。不浹旬而裔死，不越月而妻死，不逾時而裔之二子二婦及一孫亦死。止餘一子，曰明進，大恐懼，不知所為。意新居不祥，乃撒屋拔樹。夜徙去，遂免。（出《白居易集》）

zhāng hóng ràng
張弘讓

yuán hé shí èr nián, shòu zhōu xiǎo jiāng zhāng hóng ràng, qǔ bīng mǎ shǐ wáng xiān nǚ. huái xī yòng bīng fāng jí, líng hú tōng wèi cì shǐ. hóng ràng qī zhòng jí lěi yuè, měi sī shí, hóng ràng yǔ jù. hòu bù shí, rú cǐ zì xià jí qiū, zhà jìn zhà tuì, hóng ràng xīn zhōng bù dài. dōng shí yuè, qí qī hū sī tāng bǐng, hóng ràng yǔ jù zhī. gōng wèi jìng, yù jūn zhōng gěi dōng yī, hóng ràng suì qǐng tóng zhì wáng shì zhēng qī wèi zhuàn. hóng ràng nǎi qù. shì zhēng qī zhuàn shú, jiù chuáng yù jìn, hū rán hóng ràng qī zì é bí zhōng fēn bàn, yī shǒu yī gǔ zài chuáng, liú xiě yīn xí. shì zhēng qī jīng hū, gào yíng zhōng. jūn rén qī zhū lín lái, gòng guān zhī, jìng wèn mò zhī qí yóu. é ér lì bào tōng, shǐ rén jiǎn shì. qí rì yòu fēi hūn míng, èr fù sù wú xián yuàn, suì wèi lì suǒ lù. hóng ràng bēn guī, jí sàng suǒ, hū wén kōng zhōng fù bēi qì yún: mǒu bèi dà jiā huàn jiāng kàn ér qù. fán jūn duō shí, mǒu bù dé yǐ, jūn zhōng bù jiàn qì. dà jiā suǒ jūn kěn qiú ěr. xiān shì hóng ràng yíng jū hòu xiǎo pǔ zhōng, yǒu yī lǐ shù, fù yún: jūn jīn sù wèi mǒu zào sì fēn shí, zhì lǐ shù xià. jūn zé xiàng shù xià āi qí, mǒu bì děi zài lǚ rén shì yě. hóng ràng yī qí yán, chén zhuàn, kěn qí bài zhī. hū wén kōng zhōng yún: hái rǔ xīn fù. biàn wén wáng shì yún: jiē wǒ yǐ lì. hóng ràng rú qí yán jiē zhī, é jué hè rán bàn shī báo xià, hóng ràng bào zhī. jù wén wáng shì yún: sù hé chuáng shàng bàn shī. bǐ hóng ràng quán qū chí bàn shī dào chuáng, wáng shì shēng shēng yún: kān qí pōu chù, wú suǒ cān chà. hóng ràng jǐn lì yǔ hé zhī, lìng děng qí jiù. wáng shì yún: fù zhī yǐ qīn, wú wǒ wèn sān rì. hóng ràng rú qí jiào. sān rì hòu, wén shēn yín, nǎi yún: sī shǎo zhān zhōu. hóng ràng yǐ yǐn guàn qí hóu, jǐn yī bēi. yòu yún: jù wú xiāng wèn. qī rì zé mǐn rú jiù, dàn zì xiàng jí jí chè kāo, yǒu hén rú dāo shāng. qián é jí bí, guàn xiōng fù yì rán. yī nián, píng fù rú gù. shēng shù zi. cǐ gù yǒu páng zi sù qīn jiàn qí shì. chū gān quān zi
元和十二年，壽州小將張弘讓，娶兵馬使王暹女。淮西用兵方急，令狐通為刺史。弘讓妻重疾累月，每思食，弘讓與具。後不食，如此自夏及秋，乍進乍退，弘讓心終不怠。冬十月，其妻忽思湯餅，弘讓與具之。工未竟，遇軍中給冬衣，弘讓遂請同志王士征妻為饌。弘讓乃去。士征妻饌熟，就床欲進，忽然弘讓妻自額鼻中分半，一手一股在床，流血殷席。士征妻驚呼，告營中。軍人妻諸鄰來，共觀之，競問莫知其由。俄而吏報通，使人檢視。其日又非昏暝，二婦素無嫌怨，遂為吏所錄。弘讓奔歸，及喪所，忽聞空中婦悲泣云：某被大家喚將看兒去。煩君多時，某不得已，君終不見棄。大家索君懇求耳。先是弘讓營居後小圃中，有一李樹，婦云：君今速為某造四分食，置李樹下。君則向樹下哀祈，某必得再履人世也。弘讓依其言，陳饌，懇祈拜之。忽聞空中云：還汝新婦。便聞王氏云：接我以力。弘讓如其言接之，俄覺赫然半屍薄下，弘讓抱之。遽聞王氏云：速合床上半屍。比弘讓拳曲持半屍到床，王氏聲聲云：勘其剖處，無所參差。弘讓盡力與合之，令等其舊。王氏云：覆之以衾，無我問三日。弘讓如其教。三日後，聞呻吟，乃云：思少饘粥。弘讓以飲灌其喉，盡一杯。又云：具無相問。七日則泯如舊，但自項及脊徹尻，有痕如刀傷。前額及鼻，貫胸腹亦然。一年，平復如故。生數子。此故友龐子肅親見其事。（出《乾鐉子》）

kòu yōng
寇鄘

yuán hé shí èr nián, shàng dōu yǒng píng lǐ xī nán yú, yǒu yī xiǎo zhái, xuán bǎng yún: dàn yǒu rén gǎn jū, jí chuán yuán qì fèng zèng, jí fèng qí chū jià. dà lì nián, ān tài qīng shǐ yòng èr bǎi qiān mǎi dé, hòu mài yǔ wáng xǔ. chuán shòu fán shí qī zhǔ, jiē sàng zhǎng. bù shī yǔ luó hàn sì, sì jiā lìn zhī, xī wú rén gǎn rù. yǒu rì zhě kòu yōng, chū rù yú gōng qīng mén, yì sì qiú mǎi, yīn sòng sì shí qiān yǔ sì jiā. sì jiā jí xǐ, nǎi chuán qì fù zhī. yǒu táng wū sān jiān, shén bì, dōng xī xiāng gòng wǔ jiān, dì yuē sān mǔ, yú chǔ shù bǎi zhū. mén yǒu chóng píng, gāo bā chǐ, jī hòu yī chǐ, jiē tàn huī ní yān. yōng yòu yǔ chóng xián lǐ fǎ míng sì sēng pǔ zhào wèi mén tú. qí yè, sǎo táng dú zhǐ, yī xiǔ wú shì. yuè míng, zhì sì gēng, wēi yǔ, yōng hū shēn tǐ jū jí, máo fà rú dié, xīn kǒng bù ān. wén yī rén kū shēng, rú chū jiǔ quán. nǎi bēi tīng zhī, yòu ruò zài zhōng tiān. qí zhà dōng zhà xī, wú suǒ dìng. yù zhì shǔ, shēng suì jué. yōng nǎi gào zhào yuē: zhái jì rú cǐ, yīng kě jū yān. mìng zhào gōng yǔ zuò dào chǎng. zhì sān gēng, yòu wén kū shēng. mǎn qī rì, yōng nǎi zuò zhāi shè sēng, fāng yù zhòng sēng xíng shí cì, zhào hū qǐ, yú tíng rú yǒu suǒ jiàn, jù lì shēng zhú zhī, hē yún: zhè zéi shā rú xǔ rén. rào tíng yī zhuǎn, fù zuò yuē: jiàn yǐ jiàn yǐ. suì mìng yōng qiú qī jiā fěn shuǐ jiě huì. é zhì mén chóng píng, sǎ shuǐ yī bēi, yǐ liǔ zhī pū yān. píng zhī xià sì chǐ kāi, tǔ hū tuí yí, zhōng yǒu yī nǚ rén, yī qīng luó qún hóng kù jǐn lǚ fēi shān zǐ. qí yī jiē shì zhǐ huī, fēng fú, jǐn fēi yú tíng, jí kū gǔ jí yān. nǎi mìng zhī yī zhú lóng zi, yòu mìng yōng zuò sān liǎng shì nǚ yī shèng zhī. sòng zàng wèi shuǐ zhī shā zhōu, réng mìng wù huí tóu, yì yǔ shè sǎ zhuàn. zì hòu xiǎo dà gèng wú kǒng jù. chū guō fén yáng yǒu táng mèi, chū jiā yǒng píng lǐ xuān huà sì, fén yáng wáng fū rén zhī dǐng yè qí gū, cóng rén pō duō. hòu mǎi cǐ zhái, wǎng lái ān zhì. huò wén yǒu qīng yī bù jǐn, suì shī qīng yī. fū rén lìng gāo zhú chóng píng, cǐ zhái yīn yǒu shì yān. yì yún, qīng yī bù jǐn, xiè lòu yóu chù, yóu shì shēng zàng cǐ dì yān. chū gān quān zi
元和十二年，上都永平里西南隅，有一小宅，懸榜云：但有人敢居，即傳元契奉贈，及奉其初價。大曆年，安太清始用二百千買得，後賣與王姁。傳受凡十七主，皆喪長。布施與羅漢寺，寺家賃之，悉無人敢入。有日者寇鄘，出入於公卿門，詣寺求買，因送四十千與寺家。寺家極喜，乃傳契付之。有堂屋三間，甚庳，東西廂共五間，地約三畝，榆楮數百株。門有崇屏，高八尺，基厚一尺，皆炭灰泥焉。鄘又與崇賢里法明寺僧普照為門徒。其夜，掃堂獨止，一宿無事。月明，至四更，微雨，鄘忽身體拘急，毛髮如碟，心恐不安。聞一人哭聲，如出九泉。乃卑聽之，又若在中天。其乍東乍西，無所定。欲至曙，聲遂絕。鄘乃告照曰：宅既如此，應可居焉。命照公與作道場。至三更，又聞哭聲。滿七日，鄘乃作齋設僧，方欲眾僧行食次，照忽起，於庭如有所見，遽厲聲逐之，喝云：這賊殺如許人。繞庭一轉，復坐曰：見矣見矣。遂命鄘求七家粉水解穢。俄至門崇屏，灑水一杯，以柳枝撲焉。屏之下四尺開，土忽頹圯，中有一女人，衣青羅裙紅袴錦履緋衫子。其衣皆是紙灰，風拂，盡飛於庭，即枯骨籍焉。乃命織一竹籠子，又命鄘作三兩事女衣盛之。送葬渭水之沙州，仍命勿回頭，亦與設灑饌。自後小大更無恐懼。初郭汾陽有堂妹，出家永平里宣化寺，汾陽王夫人之頂謁其姑，從人頗多。後買此宅，往來安置。或聞有青衣不謹，遂失青衣。夫人令高築崇屏，此宅因有是焉。亦云，青衣不謹，洩漏游處，由是生葬此地焉。（出《乾鐉子》）

hū yán jì
呼延冀

xián hé zhōng, hū yán jì zhě, shòu zhōng zhōu sī hù, xié qí qī zhī guān. zhì sì shuǐ, yù dào. jǐn duó qí cái wù, nǎi zhì luǒ shān. jì suì yǔ qí qī yú lù páng fǎng rén yān. é féng yī wēng, wèn qí gù, jì gào zhī. lǎo wēng yuē: nán xíng zhī shù lǐ, jí wǒ jiā, kě yǔ jiā shǔ zàn sù yě. jì nǎi yǔ lǎo wēng tóng zhì qí jiā. rù lín zhōng, dé yī dà zhái, lǎo wēng ān cún yī shì nèi, shè shí yí yī. zhì shēn yè, qīn jiù jì tán huà. fù jù jiǔ yáo, yuē: wǒ jiā wéi yǒu lǎo mǔ. jūn ruò wèi néng xié qī qù, yù qiě liú zhī, cì dào guān zài lái yíng, yì kě. wǒ jiàn jūn pín, bì bù yì xiāng xié yě. jì sī zhī liáng jiǔ, suì xiè ér yán yuē: zhàng rén jì mǐn wǒ rú shì, wǒ jí yǐ xīn sù tuō zhàng rén. wǒ qī běn chū guān rén yě, néng gē, réng báo yǒu wén yì. rán hǎo jiǔ, duō fàng dàng. liú zhī hòu, xìng zhàng rén jū shù zhī. lǎo wēng yuē: wú yōu, dàn zì fù guān. míng rì, jì nǎi liú qī ér qù. lín bié, qī zhí jì shǒu ér yán yuē: wǒ běn yǔ ěr yuǎn shè chuān lù, fù yī báo guān, jīn bù qī yòu liú wǒ yú cǐ. jūn ruò bù lái yíng wǒ, wǒ bì bēn chū, bì yǒu nà wǒ zhī rén yě. qì lèi ér bié. jì dào guān, fāng móu yuǎn yíng qí qī. hū yī rì, yǒu dá yī shū zhě, shòu zhī, shì qí qī shū yě. qí shū yuē: qiè jīn zì cái cǐ shū, yǐ dá xīn xù, wéi jūn shǎo lǎn yān. qiè běn gē jì zhī nǚ yě, yòu rù gōng jìn, yǐ qīng gē miào wǔ wèi chēng. gù wú fù dé fù róng. jí gōng zhōng yǒu mìng, yè tíng xuǎn rén, qiè dé fàng guī yān. shì shí yě, jūn fāng nián shào, jiǔ kuáng shī yì, zài qiè zhī lín. qiè jí bù jū, jūn yì fàng dàng. jūn bù yǐ qiè bù kě fèng píng fán, suì yǐ lǐ qǔ qiè. qiè jì yǔ jūn pǐ ǒu, zhū lín jiē wèi zhī cái zǐ jiā rén. měi niàn huā jiān tóng bù, yuè xià xiāng duì, hóng lóu xì xuè, jǐn wéi yán shì. jí bù qī jīn rì zhī shì yě. bēi fū! yī hé yì jué. jūn yǐ qiè shēn, qì zhī rú xǐ, liú yú huāng jiāo, bù niàn gū dú. zì jūn zhī guān, lèi liú mò è. sī liang bó qíng, qiè yòu xī shǒu zhēn jié zāi. lǎo fù jiā yǒu yī shào nián zi, shēn mù qiè, qiè yǐ guī zhī yǐ. jūn qí zhī zhī. jì lǎn shū zhì shū, bù shèng fèn nù, suì pāo guān zhì sì shuǐ. běn yù jiàn lǎo wēng jí qí qī, jiē shā zhī. fǎng xún bù dé, dàn jiàn yī dà zhǒng, lín mù sēn rán. jì huǐ qí zhǒng, jiàn qí qī yǐ sǐ zài zhǒng zhōng, nǎi qǔ shī jì, bié zàng zhī ér qù. chū xiāo xiāng lù.
咸和中，呼延冀者，授忠州司戶，攜其妻之官。至泗水，遇盜。盡奪其財物，乃至裸衫。冀遂與其妻於路旁訪人煙。俄逢一翁，問其故，冀告之。老翁曰：南行之數里，即我家，可與家屬暫宿也。冀乃與老翁同至其家。入林中，得一大宅，老翁安存一室內，設食遺衣。至深夜，親就冀談話。復具酒肴，曰：我家唯有老母。君若未能攜妻去，欲且留之，伺到官再來迎，亦可。我見君貧，必不易相攜也。冀思之良久，遂謝而言曰：丈人既憫我如是，我即以心素托丈人。我妻本出官人也，能歌，仍薄有文藝。然好酒，多放蕩。留之後，幸丈人拘束之。老翁曰：無憂，但自赴官。明日，冀乃留妻而去。臨別，妻執冀手而言曰：我本與爾遠涉川陸，赴一薄官，今不期又留我於此。君若不來迎我，我必奔出，必有納我之人也。泣淚而別。冀到官，方謀遠迎其妻。忽一日，有達一書者，受之，是其妻書也。其書曰：妾今自裁此書，以達心緒，唯君少覽焉。妾本歌妓之女也，幼入宮禁，以清歌妙舞為稱。固無婦德婦容。及宮中有命，掖庭選人，妾得放歸焉。是時也，君方年少，酒狂詩逸，在妾之鄰。妾即不拘，君亦放蕩。君不以妾不可奉苹蘩，遂以禮娶妾。妾既與君匹偶，諸鄰皆謂之才子佳人。每念花間同步，月下相對，紅樓戲謔，錦闈言誓。即不期今日之事也。悲夫！一何義絕。君以妾身，棄之如屣，留於荒郊，不念孤獨。自君之官，淚流莫遏。思量薄情，妾又奚守貞潔哉。老父家有一少年子，深慕妾，妾已歸之矣。君其知之。冀覽書擲書，不勝憤怒，遂拋官至泗水。本欲見老翁及其妻，皆殺之。訪尋不得，但見一大塚，林木森然。冀毀其塚，見其妻已死在塚中，乃取屍祭，別葬之而去。（出《瀟湘錄》）。

ān fèng
安鳳

ān fèng, shòu chūn rén, shǎo yǔ xiāng lǐ xú kǎn yǒu shàn, jù yǒu cái xué. běn yuē tóng yóu huàn zhǎng ān, kǎn xìng chún xiào, bié qí mǔ shí, jiàn mǔ qì tì bù zhǐ, nǎi bù rěn lí. fèng zhì zhǎng ān, shí nián bù dá, chǐ bù guī. hòu hū féng kǎn, xié shǒu xù kuò bié, huà xiāng lǐ zhī shì, bēi xǐ jù bù zì shèng. tóng yù lǚ shè shù rì, hū kǎn wèi fèng yuē: wǒ lí xiāng yī zài, wǒ mǔ bì niàn wǒ, wǒ dāng guī. jūn lí xiāng yì jiǔ, néng tóng guī hū? fèng yuē: wǒ běn bù qín gēng záo, ér zhì qiè yú míng huàn. jīn rì yuǎn lí xiāng guó, suǒ mǐ yú zhǎng ān, wú yī gōng qīng zhī. shí nián zhī piào dàng, dà zhàng fū zhī qì gài, yān néng yǐ miàn mù huí jiàn gù xiāng zhī rén yě? yīn qì wèi kǎn yuē: jūn zì dāng níng qīn, wǒ shì bù dá bù guī yǐ! kǎn liú shī yuē: jūn jì zhǎng ān jiǔ, chǐ bù hái gù xiāng. wǒ bié zhǎng ān qù, qiè zài wèi gāo táng. bù yì yǔ lí hèn, quán xià yì nán wàng. fèng yì yǐ shī zèng bié yuē: yī zì lí xiāng guó, shí nián zài xián qín. qì jǐn biàn hé xuè, bù féng yī gù rén. jīn rì jiù yǒu bié, xiū cǐ piāo bó shēn. lí qíng yín shī chù, má yī yǎn lèi pín. lèi bié gè fēn mèi, qiě jí lái nián chūn. fèng yóu kè zhǎng ān. yīn yè mèng kǎn, suì jì yī shū dá shòu chūn. shǒu xù zhǎng ān zài xiāng jiàn, huà yōu bào zhī shì. kǎn mǔ dé fèng shū, qì wèi fù shū zhī rén yuē: kǎn sǐ yǐ sān nián. què dào zhǎng ān, gào fèng, fèng chuí qì tàn yuē: wǒ jīn rì shǐ wù kǎn bié zhōng' quán xià yì nán wàng' zhī jù. chū xiāo lèi lù.
安鳳，壽春人，少與鄉里徐侃友善，俱有才學。本約同遊宦長安，侃性純孝，別其母時，見母泣涕不止，乃不忍離。鳳至長安，十年不達，恥不歸。後忽逢侃，攜手敘闊別，話鄉里之事，悲喜俱不自勝。同寓旅舍數日，忽侃謂鳳曰：我離鄉一載，我母必念我，我當歸。君離鄉亦久，能同歸乎？鳳曰：我本不勤耕鑿，而志切於名宦。今日遠離鄉國，索米於長安，無一公卿知。十年之漂蕩，大丈夫之氣概，焉能以面目回見故鄉之人也？因泣謂侃曰：君自當寧親，我誓不達不歸矣！侃留詩曰：君寄長安久，恥不還故鄉。我別長安去，切在慰高堂。不意與離恨，泉下亦難忘。鳳亦以詩贈別曰：一自離鄉國，十年在咸秦。泣盡卞和血，不逢一故人。今日舊友別，羞此漂泊身。離情吟詩處，麻衣掩淚頻。淚別各分袂，且及來年春。鳳猶客長安。因夜夢侃，遂寄一書達壽春。首敘長安再相見，話幽抱之事。侃母得鳳書，泣謂附書之人曰：侃死已三年。卻到長安，告鳳，鳳垂泣嘆曰：我今日始悟侃別中'泉下亦難忘'之句。（出《瀟淚錄》）。

chéng shū biàn
成叔弁

yuán hé shí sān nián, jiāng líng biān hù chéng shū biàn yǒu nǚ yuē xìng niáng, nián shí qī. hū yǒu méi shì yì mén yún: yǒu tián jiā láng jūn, yuàn jié yīn yuàn, jiàn zài mén. shū biàn zhào qí qī gòng kuī zhī, rén zhì pō bù qiè, jí cí yuē: xìng niáng nián xiǎo, wèi bàn zī zhuāng. mén wài wén zhī, jí qū rù yuē: nǐ tián láng cān zhàng rén zhàng mǔ. shū biàn bù gù, jù yǔ qī bì zhī. tián nú yuē: tián sì láng shàng jiè xiāng láng, suǒ ěr nǚ bù dé yé? jí xiào yī shēng, biàn yǒu èr rén zì kōng ér xià, yuē: xiāng hū hé shì? tián yuē: chéng jiā jiàn yǒu yī nǚ, mǒu jīn shāng liáng, què rán bù kě. èr láng yǐ wèi hé rú? èr rén yuē: bǐ gù bù zhī, ān yǒu bù kě? xìng róng yán yì. kuàng xiǎo láng niáng zǐ hún shí yǐ suí zú xià, mù zú xià shēn yǐ. lí shù shù zì yuán kòng quē, jù míng chāo běn bǔ. hé zhī? bù yòng kǔ guài. yán qì, ér xìng niáng dà jiào yú fáng zhōng yuē: jià yǔ tián sì láng qù. shū biàn jì jué fēi rén, jí xià jiē cí yuē: pín jiā yǎng nǚ, bù xǐ guān zhǔ. sì láng yì zhǐ, gǎn bù cóng mìng. dàn qiě zuò, yǔ méi shì shāng liáng, wú tài cōng cōng yě. sì rén xiāng gù dà xiào yuē: dìng yǐ. shū biàn jí lìng shì guǒ shí, shí zì yuán kòng quē, jù míng chāo běn bǔ. bèi chá bǐng, jiù táng chuí lián ér zuò. méi shì yuē: tián jiā yì bù měi mǎn, sì láng yì tài cōng cōng. jīn sān láng jūn zǒng shì cí rén, qǐng lián jù yī piān rán hòu dìng. zhòng jiē dà xiào lè yuē: lǎo yù dàn zuò méi, hé bì yì tā lián jù shì. méi shì gù qǐng, tián láng liáng jiǔ nǎi yín yuē: yī diǎn hóng shang chū cuì wēi. qiū tiān yún jìng yuè lí lí. tián qǐng shū biàn jì zhī, shū biàn sù bù zhī shū, gù cí, wǎng fù zài sì. shí qǐng, hū wén táng shàng yǒu rén yǔ yuē: hé bù yún:' tiān cáo shǐ zhě tú huí shǒu, hé bù cóng tā jiǔ zú bēi? yán qì, méi yǔ sān rén jué dào dà xiào yuē: xiàng dào mó yǔ, jīn yù hé rú? sì rén yī shí qū chū, bù fù gèng lái. qí nǚ ruò zuì rén kuáng yán, sì rén qù hòu, yì suì xǐng yǐ. chū hé dōng jì
元和十三年，江陵編戶成叔弁有女曰興娘，年十七。忽有媒氏詣門云：有田家郎君，願結姻媛，見在門。叔弁召其妻共窺之，人質頗不愜，即辭曰：興娘年小，未辦資裝。門外聞之，即趨入曰：擬田郎參丈人丈母。叔弁不顧，遽與妻避之。田奴曰：田四郎上界香郎，索爾女不得耶？即笑一聲，便有二人自空而下，曰：相呼何事？田曰：成家見有一女，某今商量，確然不可。二郎以為何如？二人曰：彼固不知，安有不可？幸容言議。況小郎娘子魂識已隨足下，慕足下深矣。黎庶（庶字原空缺，據明抄本補。）何知？不用苦怪。言訖，而興娘大叫於房中曰：嫁與田四郎去。叔弁既覺非人，即下階辭曰：貧家養女，不喜觀矚。四郎意旨，敢不從命。但且坐，與媒氏商量，無太匆匆也。四人相顧大笑曰：定矣。叔弁即令市果實，（實字原空缺，據明抄本補。）備茶餅，就堂垂簾而坐。媒氏曰：田家意不美滿，四郎亦太匆匆。今三郎君總是詞人，請聯句一篇然後定。眾皆大笑樂曰：老嫗但作媒，何必議他聯句事。媒氏固請，田郎良久乃吟曰：一點紅裳出翠微。秋天雲靜月離離。田請叔弁繼之，叔弁素不知書，固辭，往復再四。食頃，忽聞堂上有人語曰：何不云：'天曹使者徒回首，何不從他九族卑？言訖，媒與三人絕倒大笑曰：向道魔語，今欲何如？四人一時趨出，不復更來。其女若醉人狂言，四人去後，亦遂醒矣。（出《河東記》）

xiāng yáng xuǎn rén
襄陽選人

yú dí zhèn xiāng yáng shí, xuǎn rén liú mǒu rù jīng, féng yī jǔ rén, nián èr shí xǔ, yán yǔ míng lǎng, tóng háng shù lǐ, yì shén xiāng de, yīn jí cǎo. liú yǒu jiǔ, qīng shù bēi. rì mù, jǔ rén zhǐ qí jìng yuē: mǒu bì zhǐ cóng cǐ shù lǐ, néng zuǒ gù hū? liú cí yǐ chéng qī, jǔ rén yīn fù shī yuē: liú shuǐ juān juān zhǎng qín yá, zhī wū shuāng fēi kè hái jiā. huāng cūn wú rén zuò hán shí, bìn gōng kōng duì táng lí huā. zhì míng, liú guī xiāng yáng zhōu, yīn wǎng xún fǎng jǔ rén, wéi yǒu bìn gōng cún yān. chū yǒu yáng zá zǔ.
於頔鎮襄陽時，選人劉某入京，逢一舉人，年二十許，言語明朗，同行數里，意甚相得，因籍草。劉有酒，傾數杯。日暮，舉人指歧徑曰：某弊止從此數里，能左顧乎？劉辭以程期，舉人因賦詩曰：流水涓涓長芹牙，織烏雙飛客還家。荒村無人作寒食，殯宮空對棠梨花。至明，劉歸襄陽州，因往尋訪舉人，惟有殯宮存焉。（出《酉陽雜俎》）。

zǔ jià
祖價

jìn shì zǔ jià, yǒng zhī sūn yě. luò dì hòu, cháng yóu shāng shān zhōng, xíng lǐ wēi kùn. xī zhì yī gū yì, qù yì bàn lǐ yǐ lái, yǒu yī kōng fó sì, wú sēng jū, jià yǔ pú fū tóu zhī ér sù. qiū yuè shén míng, jià dú wán yuè, lái qù ér xíng. hū yǒu yī rén, zì sì diàn hòu chū, yī jià gòng zuò, yǔ xiào shuō jīng shǐ, shí shí zì yín. jià pēng chá dài zhī, cǐ rén dú yín bù yǐ. yòu yún: fū rén wèi shī, shù huái fěng wù. ruò bù jīng bù qiè, jí bù néng dòng rén. jīn xī ǒu xiāng yù, hòu huì nán qī, zhé fù sān liǎng piān, yǐ shù huái yě. suì lǎng yín yún: jiā zhù yì běi lù, bǎi lǐ wú sì lín. wǎng lái bù xiāng wèn, jì jì shān jiā chūn. yòu yín: nán gāng yè xiāo xiāo, qīng sōng yǔ bái yáng. jiā rén yīng yǒu mèng, yuǎn kè yǐ wú cháng. yòu yín: bái cǎo hán lù lǐ, luàn shān míng yuè zhōng. shì xī kǔ yín bà, hán zhú yǔ jūn tóng. shī qì, zài sān yín zhī. yè jiǔ, suì yī ér tuì. zhì míng rì, wèn lín rén, cǐ qián hòu shù lǐ, bìng wú rén jū, dàn yǒu shū shēng kè sǐ zhě, zàng zài fó diàn hòu nán gāng shàng. jià dù qí shī, nǎi zhī shì guǐ. wèi wén diào zhī ér qù. chū huì chāng jiě yí lù
進士祖價，詠之孫也。落第後，嘗游商山中，行李危困。夕至一孤驛，去驛半里已來，有一空佛寺，無僧居，價與僕夫投之而宿。秋月甚明，價獨玩月，來去而行。忽有一人，自寺殿後出，揖價共坐，語笑說經史，時時自吟。價烹茶待之，此人獨吟不已。又云：夫人為詩，述懷諷物。若不精不切，即不能動人。今夕偶相遇，後會難期，輒賦三兩篇，以述懷也。遂朗吟云：家住驛北路，百里無四鄰。往來不相問，寂寂山家春。又吟：南岡夜蕭蕭，青松與白楊。家人應有夢，遠客已無腸。又吟：白草寒路里，亂山明月中。是夕苦吟罷，寒燭與君同。詩訖，再三吟之。夜久，遂揖而退。至明日，問鄰人，此前後數里，並無人居，但有書生客死者，葬在佛殿後南岡上。價度其詩，乃知是鬼。為文吊之而去。（出《會昌解頤錄》）