dōng luò zhāng shēng　 xuē cóng　 qiū rú　 chén yuè shí　 zhāng róng　 yùn dōu shī
東洛張生　薛淙　丘濡　陳越石　張融　蘊都師

dōng luò zhāng shēng
東洛張生

niú sēng rú rèn yī què xiàn wèi, yǒu dōng luò kè zhāng shēng, yīng jìn shì jǔ, xié wén wǎng yè. zhì zhōng lù, yù bào yǔ léi báo, rì yǐ hūn hēi, qù diàn shàng yuǎn, xiē yú shù xià. qūn xún, yǔ dìng wēi yuè, suì jiě ān fàng mǎ. zhāng shēng yǔ tóng pú sù yú lù cè, kùn juàn shén, hūn shuì liáng jiǔ fāng jué. jiàn yī wù rú yè chā, zhǎng shù zhàng, ná shí zhāng shēng zhī mǎ. zhāng shēng jù shén, fú yú cǎo zhōng, bù gǎn dòng. chán qì, yòu qǔ qí lǘ, lǘ jiāng jǐn, jù yǐ shǒu zhuāi qí cóng nú, tí liǎng zú liè zhī. zhāng shēng huáng hài, suì láng bèi zǒu. yě chā suí hòu, jiào hū gòu mà. lǐ yú, jiàn bù wén. lù dǐ dà zhǒng, zhǒng pàn yǒu yī nǚ lì. zhāng shēng lián hū jiù mìng, nǚ rén wèn zhī, jù yán shì, nǚ rén yuē: cǐ shì gǔ zhǒng, nèi kōng wú wù, hòu yǒu yī kǒng, láng jūn qiě bì zhī. bù rán, bù miǎn yǐ. zhāng shēng suì xún zhǒng kǒng, tóu shēn ér rù, nèi zhì shēn, liáng jiǔ yì bù wén shēng. xū yú, jué yuè zhuǎn míng. hū wén zhǒng shàng yǒu rén yǔ, tuī yī wù, biàn wén xuè xīng qì. shì zhī, nǎi sǐ rén yě, shēn shǒu jiē yì yǐ. shǎo qǐng, yòu tuī yī rén, zhì yú shù sì, jiē sǐ zhě yě. jì qì, wén qí shàng fèn qián wù yī fú shēng, nǎi zhī shì jié zéi. qí shuài qiě chàng yuē, mǒu sè wù yǔ mǒu yǐ, mǒu yī mǒu qián yǔ mǒu yǐ, dōu chàng shí yú rén xìng míng. yòu yǒu yán bù píng, xiāng yuàn nù zhě, nǎi gè bà qù. zhāng shēng kǒng jù shén, jiāng chū, fù bù dé. nǎi shú niàn qí zéi xìng míng, jì dé wǔ liù rén. zhì míng, xiāng cūn yǒu xún zéi zhě, zhì mù páng, dǔ qí xuè, nǎi wéi mù jué zhī. dǔ zéi suǒ shā rén, jiē zài qí nèi. jiàn shēng jīng yuē: jiān yǒu yī zéi duò yú mù zhōng. nǎi chí chū fù zhī. zhāng shēng jù yán qí shì, jiē bù xìn, yuē: cǐ shì jié zéi, shā rén sòng yú cǐ, ǒu duò xià ěr. chī jī shù shí, nǎi sòng yú xiàn. xíng yī èr lǐ, jiàn qí cóng nú lǘ mǎ ān tuó xī zhì, zhāng shēng jīng wèn yuē: hé yě? cóng zhě yuē: zuó yè kùn shén, yú lù páng shuì zháo. zhì míng, bù jiàn láng jūn, gù cǐ xún qiú. zhāng shēng nǎi shuō suǒ jiàn, cóng zhě yuē: jiē bù jué yě. suì sòng zhì xiàn. niú gōng xiān shí zhī, zhī bì wú cǐ, nǎi wèi bǎo míng. zhāng shēng yòu jì jié zéi shù rén xìng míng, yán zhī yú lìng, lìng qiǎn pū zhuō, jǐn huò zhī, suì dé miǎn. jiū qí yì, nǎi shén wù yuān pò, jiǎ shǒu yú zhāng shēng, yǐ qín zéi ěr. chū yì shǐ
牛僧孺任伊闕縣尉，有東洛客張生，應進士舉，攜文往謁。至中路，遇暴雨雷雹，日已昏黑，去店尚遠，歇於樹下。逡巡，雨定微月，遂解鞍放馬。張生與僮僕宿於路側，睏倦甚，昏睡良久方覺。見一物如夜叉，長數丈，拿食張生之馬。張生懼甚，伏於草中，不敢動。讒訖，又取其驢，驢將盡，遽以手拽其從奴，提兩足裂之。張生惶駭，遂狼狽走。野叉隨後，叫呼詬罵。里余，漸不聞。路抵大冢，冢畔有一女立。張生連呼救命，女人問之，具言事，女人曰：此是古冢，內空無物，後有一孔，郎君且避之。不然，不免矣。張生遂尋冢孔，投身而入，內至深，良久亦不聞聲。須臾，覺月轉明。忽聞冢上有人語，推一物，便聞血腥氣。視之，乃死人也，身首皆異矣。少頃，又推一人，至於數四，皆死者也。既訖，聞其上分錢物衣服聲，乃知是劫賊。其帥且唱曰，某色物與某乙，某衣某錢與某乙，都唱十餘人姓名。又有言不平，相怨怒者，乃各罷去。張生恐懼甚，將出，復不得。乃熟念其賊姓名，記得五六人。至明，鄉村有尋賊者，至墓旁，睹其血，乃圍墓掘之。睹賊所殺人，皆在其內。見生驚曰：兼有一賊墮於墓中。乃持出縛之。張生具言其事，皆不信，曰：此是劫賊，殺人送於此，偶墮下耳。笞擊數十，乃送於縣。行一二里，見其從奴驢馬鞍馱悉至，張生驚問曰：何也？從者曰：昨夜困甚，於路旁睡着。至明，不見郎君，故此尋求。張生乃說所見，從者曰：皆不覺也。遂送至縣。牛公先識之，知必無此，乃為保明。張生又記劫賊數人姓名，言之於令，令遣撲捉，盡獲之，遂得免。究其意，乃神物冤魄，假手於張生，以擒賊耳。（《出逸史》）

xuē cóng
薛淙

qián jìn shì xuē cóng, yuán hé zhōng, yóu wèi zhōu jiè cūn zhōng gǔ jīng shè. rì mù yù sù, yǔ shù rén tóng fǎng zhǔ rén sēng, zhǔ rén sēng huì bù zài. wéi wén kù xī hēi shì zhōng shēn yín shēng, pò ér shì, jiàn yī lǎo sēng bìng, xū fà bù jiǎn, rú xuě, zhuàng mào kě kǒng. cóng nǎi hū qí lǚ yuē: yì zāi bìng sēng! sēng nù yuē: hé yì yé? shào nián yǔ yào wén yì hū? bìng sēng lüè wèi yán zhī. cóng děng yuē: wěi wěi. nǎi yuē: bìng sēng nián èr shí shí, hǎo yóu jué guó. fú yào xiū liáng, běi zhì jū yán, qù hǎi sān wǔ shí lǐ. shì rì píng míng, bìng sēng yǐ xíng shí shù lǐ. rì yù chū, hū jiàn yī kū lì mù, zhǎng sān bǎi yú zhàng, shù shí wéi, ér qí zhōng kōng xīn. sēng yīn gēn xià kuī zhī, zhí shàng, qí míng tōng tiān, kě róng rén. bìng sēng yòu běi xíng shù lǐ, yáo jiàn yī nǚ rén, yī fēi qún, xiǎn zú tǎn bó, bèi fā ér zǒu, qí jí rú fēng. jiàn jìn, nǚ rén wèi sēng yuē:' jiù mìng kě hū?' duì yuē:' hé yě?' yún:' hòu yǒu rén mì, dàn yán bù jiàn, ēn zhì jí yǐ.' xū yú, suì rù kū mù zhōng. sēng gēng xíng sān wǔ lǐ, hū jiàn yī rén, chéng jiǎ mǎ, yī huáng jīn yī, bèi gōng jiàn zhī qì. bēn tiào rú diàn, měi bù kě sān shí yú zhàng, huò zài kōng, huò zài dì, bù zhòu rú yī. zhì sēng qián yuē:' jiàn mǒu sè rén fǒu?' sēng yuē:' bù jiàn.' yòu yuē:' wù cáng, cǐ fēi rén, nǎi fēi tiān yè chā yě. qí dǎng shù qiān, xiāng jì zhū tiān shāng rén, yǐ bā shí wàn yǐ. jīn yǐ bìng qín lù, wéi cǐ nǎi yóu zhě yě, wèi huò. zuó yè sān fèng tiān dì mìng, zì shā zhā tiān zhú lái, zhì cǐ yǐ bā wàn sì qiān lǐ yǐ. rú mǒu zhī shǐ bā qiān rén sàn zhuō, cǐ nǎi huò zuì yú tiān, shī wú bì zhī ěr.' sēng nǎi jù yán. xū yú, biàn zhì kū mù suǒ. sēng fǎn bù yǐ guān zhī, tiān shǐ xià mǎ, rù mù kuī zhī. què shàng mǎ, téng kōng rào mù ér shàng. rén mǎ kě bàn mù yǐ lái, jiàn mù shàng yī fēi diǎn zǒu chū, rén mǎ zhú zhī, qù qī bā zhàng xǔ, jiàn rù xiāo hàn, méi yú kōng bì zhōng. jiǔ zhī, yǔ sān shù shí diǎn xuè, yì yǐ wèi zhōng shǐ yǐ. cǐ kě yǐ wèi yì. shào nián yǐ bìng sēng wèi yì, wú nǎi lòu hū? chū bó yì chuán, chén xiào běn zuò chū bó yì zhì.
前進士薛淙，元和中，游衛州界村中古精舍。日暮欲宿，與數人同訪主人僧，主人僧會不在。唯聞庫西黑室中呻吟聲，迫而視，見一老僧病，鬚髮不剪，如雪，狀貌可恐。淙乃呼其侶曰：異哉病僧！僧怒曰：何異耶？少年予要聞異乎？病僧略為言之。淙等曰：唯唯。乃曰：病僧年二十時，好游絕國。服藥休糧，北至居延，去海三五十里。是日平明，病僧已行十數里。日欲出，忽見一枯立木，長三百餘丈，數十圍，而其中空心。僧因根下窺之，直上，其明通天，可容人。病僧又北行數里，遙見一女人，衣緋裙，跣足袒膊，被發而走，其疾如風。漸近，女人謂僧曰：'救命可乎？'對曰：'何也？'云：'後有人覓，但言不見，恩至極矣。'須臾，遂入枯木中。僧更行三五里，忽見一人，乘甲馬，衣黃金衣，備弓劍之器。奔跳如電，每步可三十餘丈，或在空，或在地，步驟如一。至僧前曰：'見某色人否？'僧曰：'不見。'又曰：'勿藏，此非人，乃飛天夜叉也。其黨數千，相繼諸天傷人，已八十萬矣。今已並擒戮，唯此乃尤者也，未獲。昨夜三奉天帝命，自沙吒天逐來，至此已八萬四千里矣。如某之使八千人散捉，此乃獲罪於天，師無庇之爾。'僧乃具言。須臾，便至枯木所。僧返步以觀之，天使下馬，入木窺之。卻上馬，騰空繞木而上。人馬可半木已來，見木上一緋點走出，人馬逐之，去七八丈許，漸入霄漢，沒於空碧中。久之，雨三數十點血，意已為中矢矣。此可以為異。少年以病僧為異，無乃陋乎？（出《博異傳》，陳校本作出《博異志》。）

qiū rú
丘濡

bó shì qiū rú shuō, rǔ zhōu bàng xiàn wǔ shí nián qián, cūn rén shī qí nǚ, shù suì, hū zì guī. yán chū bèi wù mèi zhōng qiān qù, shū zhǐ yī chù. jí míng, nǎi zài gǔ tǎ zhōng, jiàn měi zhàng fū, wèi yuē: wǒ tiān rén, fēn hé dé rǔ wèi qī. zì yǒu nián xiàn, wù shēng yí jù. qiě jiè qí bù kuī wài yě. rì liǎng fǎn xià qǔ shí, yǒu shí zhì ěr yóu rè. jīng nián, nǚ cì qí qù, qiè kuī zhī, jiàn qí téng kōng rú fēi, huǒ fā lán fū, zhé ěr rú lǘ, zhì dì, nǎi fù rén yān. nǚ jīng bù hàn qià. qí wù fǎn, jué yuē: ěr gù kuī wǒ. wǒ shí yè chā, yǔ ěr yǒu yuán, zhōng bù hài ěr. nǚ sù huì, xiè yuē: wǒ jì wèi jūn qī, qǐ yǒu è hū. jūn jì líng yì, hé bù jū rén jiān, shǐ wǒ shí jiàn fù mǔ hū? qí wù yán: wǒ zuì yè, huò yǔ rén zá chù, zé yì zuò. jīn xíng jī yǐ lù. rèn ěr zòng guān, bù jiǔ dāng guī ěr yě. qí tǎ qù rén jū zhǐ shén jìn, nǚ cháng xià shì, qí wù zài kōng zhōng, bù néng huà xíng, zhì dì, fāng yǔ rén zá. huò yǒu bái yī chén zhōng zhě, qí wù liǎn shǒu zé bì. huò jiàn zhěn qí tóu tuò qí miàn zhě, xíng rén xī ruò bù jiàn. jí guī, nǚ wèn zhī: xiàng zhě jūn jiē zhōng, yǒu jìng zhī zhě, yǒu xì xiá zhī zhě, hé yě? wù xiào yuē: shì yǒu chī niú ròu zhě, yǔ dé ér qī yǐ. yù zhōng zhí xiào yǎng, shì dào shǒu jiè lǜ fǎ lù zhě, wú wù fàn zhī, dāng wèi tiān lù. yòu jīng nián, hū bēi qì yǔ nǚ: yuán yǐ jǐn, hòu fēng yǔ sòng ěr guī. yīn shòu yī qīng shí, dà rú jī luǎn, yán zhì jiā, kě mó cǐ fú zhī, néng xià dú qì. hòu yī xī fēng léi, qí wù jù chí nǚ yuē: kě qù yǐ. rú shì shì yán, qū shēn bì qǐng, yǐ zhì qí jiā, zhuì zài tíng zhōng. qí mǔ yīn mó shí yǐn zhī, xià wù rú qīng ní dòu yú. chū yǒu yáng zá zǔ.
博士丘濡說，汝州傍縣五十年前，村人失其女，數歲，忽自歸。言初被物寐中牽去，倏止一處。及明，乃在古塔中，見美丈夫，謂曰：我天人，分合得汝為妻。自有年限，勿生疑懼。且誡其不窺外也。日兩返下取食，有時炙餌猶熱。經年，女伺其去，竊窺之，見其騰空如飛，火發藍膚，磔耳如驢，至地，乃復人焉。女驚怖汗洽。其物返，覺曰：爾固窺我。我實夜叉，與爾有緣，終不害爾。女素慧，謝曰：我既為君妻，豈有惡乎。君既靈異，何不居人間，使我時見父母乎？其物言：我罪業，或與人雜處，則疫作。今形跡已露。任爾縱觀，不久當歸爾也。其塔去人居止甚近，女常下視，其物在空中，不能化形，至地，方與人雜。或有白衣塵中者，其物斂手則避。或見枕其頭唾其面者，行人悉若不見。及歸，女問之：向者君街中，有敬之者，有戲狎之者，何也？物笑曰：世有吃牛肉者，予得而欺矣。遇忠直孝養，釋道守戒律法錄者，吾誤犯之，當為天戮。又經年，忽悲泣語女：緣已盡，候風雨送爾歸。因授一青石，大如雞卵，言至家，可磨此服之，能下毒氣。後一夕風雷，其物遽持女曰：可去矣。如釋氏言，屈伸臂頃，已至其家，墜在庭中。其母因磨石飲之，下物如青泥斗余。（出《酉陽雜俎》。）

chén yuè shí
陳越石

yǐng zhōu chén yuè shí, chū míng huáng shí, jiāo jū yú wáng wū shān zhōng, yǒu qiè zhāng shì zhě. yuán hé zhōng, yuè shí yǔ zhāng shì jù yè shí, hū wén zhú yǐng hòu, yǒu hū xī zhī shēng shén yì. yǐ ér chū yī shǒu, zhì yuè shí qián. qí shǒu qīng hēi sè, zhǐ duǎn, zhǎo jiǎ xiān zhǎng, yǒu huáng máo lián bì, shì qǐ shí zhī zhuàng. yuè shí shēn zhì qí guài, è ér qiě jù. jiǔ zhī, wén zhú yǐng xià yǒu yǔ: wǒ bìng jī, gù lái fèng yè. yuàn yǐ shǎo ròu zhì zhǎng zhōng, xìng wú jiàn zǔ. yuè shí jí yǐ shǎo ròu tóu yú dì, qí shǒu jí qǔ zhī ér qù. yòu yuē: cǐ ròu wèi shén měi. shí qì, yòu chū shǒu yuè shí qián. yuè shí nù mà yuē: yāo guǐ hé wèi zhé lái, yí jí qù. bù rán, qiě jī zhī, dé wú huǐ yé? qí shǒu jí yǐn qù, ruò yǒu suǒ jù. é qǐng, yòu chū qí shǒu, zhì zhāng shì qián, wèi zhāng yuē: nǚ láng néng yǐ shǎo ròu jiàn huì hū? yuè shí wèi zhāng shì yuē: shèn wú yǔ. zhāng shì jìng bù yǔ. jiǔ zhī, hū yú zhú yǐng páng chū yī miàn, nǎi yī yè chā yě, chì fā péng rán, liǎng mù rú diàn, sì yá ruò fēng rèn zhī zhuàng, shén kě jù. yǐ shǒu jī zhāng shì, jù pū yú dì, míng rán bù néng dòng. yuè shí yǒu dǎn yǒng, jí qǐ ér zhú zhī, yè chā suì zǒu, bù gǎn huí shì. míng rì, qióng qí jī, yú yuán shàng yǒu guò zōng. yuè shí yuē: cǐ wù jīn xī jiāng zài lái yǐ. yú shì zhì yè, chí zhàng lì dōng běi yuán xià, yǐ cì zhī. jǐn shí qǐng, yè chā guǒ lái, jì yú qiáng, zú wèi jí dì, yuè shí jí yǐ zhàng lián jī shù shí. jí yè chā qù, yǐ zhú shì qí yuán xià, xuè shén duō, yǒu pí chǐ yú, yì zài dì, gài jī ér duò zhě. zì shì zhāng shì bìng yù. zhì xī, wén shù lǐ wài yǒu hū zhě yuē: chén huáng shí hé wèi bù guī wǒ pí yě? lián hū bù zhǐ. jǐn yuè yú, měi xī, cháng wén hū shēng. yuè shí dù bù kě jìn, qiě è qí jiàn hū, yú shì qiān jū yǐ bì zhī, yīn gǎi míng wèi yuè shí. yuán hé shí wǔ nián, dēng dì jìn shì, zhì huì chāng èr nián, zú yú lán tián lìng. chū xuān shì zhì
潁州陳越石，初名黃石，郊居於王屋山中，有妾張氏者。元和中，越石與張氏俱夜食，忽聞燭影后，有呼吸之聲甚異。已而出一手，至越石前。其手青黑色，指短，爪甲纖長，有黃毛連臂，似乞食之狀。越石深知其怪，惡而且懼。久之，聞燭影下有語：我病飢，故來奉謁。願以少肉致掌中，幸無見阻。越石即以少肉投於地，其手即取之而去。又曰：此肉味甚美。食訖，又出手越石前。越石怒罵曰：妖鬼何為輒來，宜疾去。不然，且擊之，得無悔耶？其手即引去，若有所懼。俄頃，又出其手，至張氏前，謂張曰：女郎能以少肉見惠乎？越石謂張氏曰：慎無與。張氏竟不與。久之，忽於燭影旁出一面，乃一夜叉也，赤發蓬然，兩目如電，四牙若鋒刃之狀，甚可懼。以手擊張氏，遽仆於地，冥然不能動。越石有膽勇，即起而逐之，夜叉遂走，不敢回視。明日，窮其跡，於垣上有過蹤。越石曰：此物今夕將再來矣。於是至夜，持杖立東北垣下，以伺之。僅食頃，夜叉果來，既逾牆，足未及地，越石即以杖連擊數十。及夜叉去，以燭視其垣下，血甚多，有皮尺余，亦在地，蓋擊而墮者。自是張氏病癒。至夕，聞數里外有呼者曰：陳黃石何為不歸我皮也？連呼不止。僅月余，每夕，嘗聞呼聲。越石度不可禁，且惡其見呼，於是遷居以避之，因改名為越石。元和十五年，登第進士，至會昌二年，卒於藍田令。（出《宣室志》）

zhāng róng
張融

bó hǎi zhāng róng, zì méi yú. jìn xián níng zhōng, zi fù chǎn nán, chū bù jué yǒu yì, zhì qī suì, cōng huì guò rén. róng céng jiāng kàn shè, lìng rén shí jiàn hái, héng kǔ chí. róng sūn yún: zì wèi gōng qǔ yě. hòu shè cái fā, biàn fù, suì yǔ jiàn jù zhì péng, shū yǐ zhuō shǐ ér guī, jǔ zuò guài è. hái jīng zài sù, sūn hū bào bìng ér zú. jiāng bìn, hū zhū shā mén shāo xiāng, yǒu yī hú dào rén wèi yún: jūn sù liǎn cǐ sūn, shì luó shā guǐ yě, dāng dàn hài rén jiā. jì jiàn qǔ jiàn zhī shì, jí láng bèi hé guān. xū yú, wén guān zhōng yǒu pū bǎi shēng, xián chuò bēi hài è, jù sòng zàng mái. hòu shù xíng jiàn, róng zuò bā guān zhāi, yú shì biàn qù. chū xuān yàn jì
渤海張融，字眉嵎。晉咸寧中，子婦產男，初不覺有異，至七歲，聰慧過人。融曾將看射，令人拾箭還，恆苦遲。融孫云：自為公取也。後射才發，便赴，遂與箭俱至棚，倏已捉矢而歸，舉坐怪愕。還經再宿，孫忽暴病而卒。將殯，呼諸沙門燒香，有一胡道人謂云：君速斂此孫，是羅剎鬼也，當啖害人家。既見取箭之事，即狼狽闔棺。須臾，聞棺中有撲擺聲，咸輟悲駭愕，遽送葬埋。後數形見，融作八關齋，於是便去。（出《宣驗記》）

yùn dōu shī
蘊都師

jīng xíng sì sēng xíng yùn, wèi qí sì dōu sēng. cháng jí chū qiū, jiāng bèi yú lán huì, sǎ sǎo táng diàn, qí zhěng fó shì. jiàn yī fú qián huà shēng, zī róng yāo yě, shǒu chí lián huā, xiàng rén shì yǒu yì. shī yīn xì wèi suǒ shǐ jiā rén yuē: shì jiān nǚ rén, yǒu shì cǐ zhě, wǒ yǐ wèi fù. qí xī guī yuàn, yè wèi fēn, yǒu kuǎn fēi zhě yuē: lián huā niáng zǐ lái. yùn dōu shī bù zhī wù yě, jí yīng yuē: guān jiā fǎ jìn jí yán, jīn sì mén yǐ bì, fū rén hé cóng zhì cǐ? jì kāi mén, lián huā jí yī cóng bì, yāo zī lì zhì, miào jué wú lún, wèi yùn dōu shī yuē: duō zhǒng zhōng wú liàng shèng yīn, cháng dé qīn fèng dà yuán zhèng zhì. bù wèi jīn rì, wén shī yī yán, hū shēng sú xiǎng. jīn yǐ zhé wèi rén, dāng fèng zhí jīn bō. cháo lái zhī yì, qǐ jù wàng yé? yùn dōu shī yuē: mǒu xìn yú mèi, cháng huò sēng jiè. sù fēi shěng xiāng shí, hé cháng jiàn fū rén. suì xiāng dài yě. jí rì, shī cháo lái fú qián jiàn wǒ, wèi jiā rén yuē, tǎng mào lèi wǒ, jiāng yǐ wèi fù. yán yóu zài ěr, wǒ gǎn shī cǐ yán, chéng yuàn wěi zhì. yīn zì xiù zhōng chū huà shēng yuē: qǐ xiāng dài hū? yùn shī wù fēi rén, huí huáng zhī jì, lián huā jí gù shì bì yuē: lù xiān kě bèi wéi wò. lù xiān nǎi chén shè qǐn chù, jiē jí huá měi. yùn suī hài yì, rán xīn yì xǐ zhī, wèi lián huā yuē: mǒu biàn shì xīn yǐ. dàn yǐ sēng fǎ bù róng, jiǔ jū sì shě, rú hé? lián huā dà xiào yuē: mǒu tiān rén, qǐ fán shí suǒ jí. qiě zhōng bù yǐ lèi shī. suì chóu móu xù yǔ, cí qì qīng wǎn. é ér miè zhú, tóng zǐ děng yóu qián tīng cì zhī. wèi shí qǐng, hū wén yùn shī shēng, yuān chǔ pō jí. jù yǐn liáo zhào zhī, zhì zé jù hù tà, jìn bù kě fā. dàn wén yín yá niè gòu jué gǔ zhī shēng, rú hú rén yǔ yīn ér dà mà yuē: zéi tū nú, qiǎn ěr cí jiā tì fà, yīn hé qǐ wàng xiǎng zhī xīn. jiǎ rú wǒ zhēn nǚ rén, qǐ jià yǔ ěr zuò fù yé? yú shì chí gào sì zhòng, huài yuán yǐ kuī zhī, nǎi èr yè chā yě, jù yá zhí fà, zhǎng bǐ jù rén, xiāo jiào ná huò, téng chuō ér chū. hòu sēng jiàn fó zuò bì shàng, yǒu èr huà yè chā, zhèng lèi suǒ dǔ, chún wěn jiān yóu yǒu xuè hén yān. yuán què chū chù, huáng běn xǔ běn míng chāo běn jù zuò chū hé dōng jì
經行寺僧行蘊，為其寺都僧。嘗及初秋，將備盂蘭會，灑掃堂殿，齊整佛事。見一佛前化生，姿容妖冶，手持蓮花，向人似有意。師因戲謂所使家人曰：世間女人，有似此者，我以為婦。其夕歸院，夜未分，有款扉者曰：蓮花娘子來。蘊都師不知悟也，即應曰：官家法禁極嚴，今寺門已閉，夫人何從至此？既開門，蓮花及一從婢，妖姿麗質，妙絕無倫，謂蘊都師曰：多種中無量勝因，常得親奉大圓正智。不謂今日，聞師一言，忽生俗想。今已謫為人，當奉執巾缽。朝來之意，豈遽忘耶？蘊都師曰：某信愚昧，常獲僧戒。素非省相識，何嘗見夫人。遂相紿也。即日，師朝來佛前見我，謂家人曰，倘貌類我，將以為婦。言猶在耳，我感師此言，誠願委質。因自袖中出化生曰：豈相紿乎？蘊師悟非人，回惶之際，蓮花即顧侍婢曰：露仙可備帷幄。露仙乃陳設寢處，皆極華美。蘊雖駭異，然心亦喜之，謂蓮花曰：某便誓心矣。但以僧法不容，久居寺舍，如何？蓮花大笑曰：某天人，豈凡識所及。且終不以累師。遂綢繆敘語，詞氣清婉。俄而滅燭，童子等猶潛聽伺之。未食頃，忽聞蘊失聲，冤楚頗極。遽引燎照之，至則拒戶闥，禁不可發。但聞狺牙齧垢嚼骨之聲，如胡人語音而大罵曰：賊禿奴，遣爾辭家剃髮，因何起妄想之心。假如我真女人，豈嫁與爾作婦耶？於是馳告寺眾，壞垣以窺之，乃二夜叉也，鋸牙植髮，長比巨人，哮叫拿獲，騰踔而出。後僧見佛座壁上，有二畫夜叉，正類所睹，唇吻間猶有血痕焉。（原闕出處，黃本、許本、明抄本俱作出《河東記》）