zhāng zi zhǎng　 huán dào mǐn　 zhōu lín hè　 hú mào huí　 ruǎn zhān　 lín xiāng lìng　 gù shì　 jiāng zhōu lù shì　 chén sù　 hú zhāng　 sū sháo　 xià hóu kǎi　 liú tā　 wáng róng　 wáng zhòng wén
張子長　桓道愍　周臨賀　胡茂回　阮瞻　臨湘令　顧氏　江州錄事　陳素　胡章　蘇韶　夏侯愷　劉他　王戎　王仲文

zhāng zi zhǎng
張子長

jìn shí, wǔ dū tài shǒu lǐ zhòng wén, zài shào sàng nǚ. nián shí bā, quán jiǎ zàng shào chéng běi. yǒu zhāng shì zhī dài wèi shào, shì zhī nán zì zi zhǎng, nián èr shí, shì cóng zài xiè zhōng. mèng yī nǚ, nián kě shí qī bā, yán sè bù cháng. zì yán qián fǔ jūn nǚ, bù xìng zǎo wáng, huì jīn dāng gēng shēng, xīn xiāng ài lè, gù lái xiāng jiàn jiù. rú cǐ wǔ liù xī, hū rán zhòu jiàn, yī fú xūn xiāng shū jué, suì wèi fū qī. qǐn xī yī jiē yǒu wū, rú chù nǚ yān. hòu zhòng wén qiǎn bì shì nǚ mù, yīn guò shì zhī fù xiāng wèn. rù xiè zhōng, jiàn cǐ nǚ yī zhī lǚ, zài zi zhǎng chuáng xià, qǔ zhī tí qì, hū yán fā zhǒng. chí lǚ guī, cǐ yǐ shì zhòng wén. zhòng wén jīng è, qiǎn wèn shì zhī: jūn ér hé yóu de wáng nǚ lǚ yě? shì zhī hū wèn, ér jù chén běn mò, lǐ zhāng bìng wèi kě guài. fā guān shì zhī, nǚ tǐ yǐ shēng ròu, yán zī rú gù, wéi yòu jiǎo yǒu lǚ. zi zhǎng mèng nǚ yuē: wǒ bǐ dé shēng, jīn wèi suǒ fā, zì ěr zhī hòu, suì sǐ ròu làn, bù dé shēng yǐ. wàn hèn zhī xīn, dāng fù hé yán? qì tì ér bié. chū fǎ yuàn zhū lín
晉時，武都太守李仲文，在邵喪女。年十八，權假葬邵城北。有張世之代為邵，世之男字子長，年二十，侍從在廨中。夢一女，年可十七八，顏色不常。自言前府君女，不幸早亡，會今當更生，心相愛樂，故來相見就。如此五六夕，忽然晝見，衣服薰香殊絕，遂為夫妻。寢息衣皆有洿，如處女焉。後仲文遣婢視女墓，因過世之婦相問。入廨中，見此女一隻履，在子長床下，取之啼泣，呼言發冢。持履歸，此以示仲文。仲文驚愕，遣問世之：君兒何由得亡女履也？世之呼問，兒具陳本末，李張並謂可怪。發棺視之，女體已生肉，顏姿如故，唯右腳有履。子長夢女曰：我比得生，今為所發，自爾之後，遂死肉爛，不得生矣。萬恨之心，當復何言？泣涕而別。（出《法苑珠林》）

huán dào mǐn
桓道愍

jìn huán dào mǐn, qiào rén yě, lóng ān sì nián sàng fù, nèi gù shén dǔ, chán tòng wú yǐ. qí nián, yè shǐ qǐn, shì píng fēng shàng, jiàn yī rén shǒu. qíng qǐ bǐng jù, zhào píng fēng wài, nǎi qí fù yě. xíng mào zhuāng shì jù rú shēng, dào mǐn liǎo bù wèi jù, suì yǐn gòng wò. yán yǔ wǎng hái, chén xù cún wáng, dào mǐn yuē: qīng wáng lái chū wú yīn yǐng, jīn xī nǎ dé hū hái? dá yuē: yù hái hé jí. rén shén dào shū, gè yǒu sī shǔ, zì yóu zì rèn ěr. xīn fù shēng shí, chà wú yú zuì, zhǐ héng yí jūn lián ài bì shǐ, yǐ cǐ dù jì zhī xīn, shòu bào dì yù, shǐ huò miǎn tuō. jīn dāng shòu shēng wèi rén, gù lái yǔ jūn bié yě. dào mǐn yuē: dāng shēng hé chù? kě dé xún zhī bù? dá yuē: dàn zhī dāng shēng, bù cè hé chù. yī wèi shì rén, wú róng fù zhī sù mìng, hé yóu xiāng xún qiú yé? zhì xiǎo cí qù, tì sì ér bié. dào mǐn sòng zhì bù láng xià ér guī, yǐ ér fāng dà bù jù, huǎng hū shí jī. chū fǎ yuàn zhū lín
晉桓道愍，譙人也，隆安四年喪婦，內顧甚篤，纏痛無已。其年，夜始寢，視屏風上，見一人手。擎起秉炬，照屏風外，乃其婦也。形貌裝飾俱如生，道愍了不畏懼，遂引共臥。言語往還，陳敘存亡，道愍曰：卿亡來初無音影，今夕哪得忽還？答曰：欲還何極。人神道殊，各有司屬，自由自任耳。新婦生時，差無餘罪，止恆疑君憐愛婢使，以此妒忌之心，受報地獄，始獲免脫。今當受生為人，故來與君別也。道愍曰：當生何處？可得尋之不？答曰：但知當生，不測何處。一為世人，無容復知宿命，何由相尋求耶？至曉辭去，涕泗而別。道愍送至步廊下而歸，已而方大怖懼，恍惚時積。（出《法苑珠林》）

zhōu lín hè
周臨賀

jìn yì xìng rén xìng zhōu, yǒng hé nián zhōng, chū guō chéng mǎ, cóng liǎng rén xíng. wèi zhì cūn, rì mù. dào biān yǒu yī xīn xiǎo cǎo wū, jiàn yī nǚ zǐ chū mén wàng, nián kě shí liù qī, zī róng duān zhèng, yī fú xiān jié, jiàn zhōu guò, wèi yuē: rì yǐ mù, qián cūn shàng yuǎn, lín hè jù dé zhì? zhōu biàn qiú jì sù. cǐ nǚ wèi rán huǒ zuò shí. xiàng yī gēng, wén wài yǒu xiǎo ér huàn ā xiāng shēng, nǚ yīng yuē: nuò. xún yún: guān huàn rǔ tuī léi chē. nǚ nǎi cí xíng, yún: jīn yǒu shì dāng qù. yè suì dà léi yǔ. xiàng xiǎo nǚ hái, zhōu jì shàng mǎ, kàn zuó suǒ sù chù, zhǐ jiàn yī xīn zhǒng, zhǒng kǒu yǒu mǎ niào jí yú cǎo. zhōu shén jīng wǎn, zhì hòu wǔ nián, guǒ zuò lín hè tài shǒu. chū fǎ yuàn zhū lín
晉義興人姓周，永和年中，出郭乘馬，從兩人行。未至村，日暮。道邊有一新小草屋，見一女子出門望，年可十六七，姿容端正，衣服鮮潔，見周過，謂曰：日已暮，前村尚遠，臨賀詎得至？周便求寄宿。此女為燃火作食。向一更，聞外有小兒喚阿香聲，女應曰：諾。尋云：官喚汝推雷車。女乃辭行，云：今有事當去。夜遂大雷雨。向曉女還，周既上馬，看昨所宿處，只見一新冢，冢口有馬尿及余草。周甚驚惋，至後五年，果作臨賀太守。（出《法苑珠林》）

hú mào huí
胡茂回

jìn huái nán hú mào huí, néng jiàn guǐ, suī bù xǐ jiàn, ér bù kě zhǐ. hòu xíng zhì yáng zhōu, hái lì yáng. chéng dōng yǒu shén cí, zhèng zhí mín jiāng wū zhù sì zhī. zhì xū yú, yǒu qún guǐ xiāng chì yuē: shàng guān lái. gè bèng chū cí qù. mào huí gù, jiàn èr shā mén lái, rù cí zhōng. zhū guǐ, liǎng liǎng sān sān xiāng bào chí, zài cí biān cǎo zhōng, wàng jiàn shā mén, jiē yǒu bù jù. xū yú shā mén qù hòu, zhū guǐ jiē hái cí zhōng. mào huí yú shì jīng chéng fèng fú. chū fǎ yuàn zhū lín
晉淮南胡茂回，能見鬼，雖不喜見，而不可止。後行至揚州，還歷陽。城東有神祠，正值民將巫祝祀之。至須臾，有群鬼相叱曰：上官來。各迸出祠去。茂回顧，見二沙門來，入祠中。諸鬼，兩兩三三相抱持，在祠邊草中，望見沙門，皆有怖懼。須臾沙門去後，諸鬼皆還祠中。茂回於是精誠奉佛。（出《法苑珠林》）

ruǎn zhān
阮瞻

ruǎn zhān sù bǐng wú guǐ lùn. yǒu yī guǐ tōng xìng míng, zuò kè yì zhī, hán wēn, liáo tán tán yuán zuò zhū, jù míng chāo běn gǎi. míng lǐ. kè shén yǒu cái qíng, mò jí guǐ shén shì, fǎn fù shén kǔ. kè suì qū zhī, réng zuò sè yuē: guǐ shén gǔ jīn shèng xián suǒ gòng chuán, jūn hé dú yán wú? jí biàn wèi yì xíng, xū yú biàn miè. ruǎn hēi rán, yì sè dà è, nián yú bìng sǐ. chū yōu míng lù
阮瞻素秉無鬼論。有一鬼通姓名，作客詣之，寒溫，聊談（談原作諸，據明抄本改。）名理。客甚有才情，末及鬼神事，反覆甚苦。客遂屈之，仍作色曰：鬼神古今聖賢所共傳，君何獨言無？即變為異形，須臾便滅。阮嘿然，意色大惡，年余病死。（出《幽冥錄》）

lín xiāng lìng
臨湘令

lóng ān chū, chén jùn yīn shì wèi lín xiāng lìng. xiàn zhōng yī guǐ, zhǎng sān zhàng yú, qí shàng wū, yóu chuí jiǎo zhì dì. yīn rù, biàn lái mìng zhī. měi yáo píng fēng, dòng chuāng hù, bìng zhuǎn shén. qí dì guān yì jiàn, héng bá dāo zài cè, yǔ yán zhēng. guǐ yǔ yún: wù wèi mà wǒ, dāng dǎ rǔ kǒu pò. guǐ hū yǐn xíng, dǎ kǒu liú xiě. hòu suì yóng piān, chéng cán fèi rén. chū yōu míng lù
隆安初，陳郡殷氏為臨湘令。縣中一鬼，長三丈余，跂上屋，猶垂腳至地。殷入，便來命之。每搖屏風，動窗戶，病轉甚。其弟觀亦見，恆拔刀在側，與言爭。鬼語云：勿為罵我，當打汝口破。鬼忽隱形，打口流血。後遂喁偏，成殘廢人。（出《幽明錄》）

gù shì
顧氏

wú zhōng rén xìng gù, wǎng tián shè. zhòu xíng, qù shě shí yú lǐ, dàn wén xī běi yǐn yǐn. yīn jǔ shǒu, jiàn sì wǔ bǎi rén, jiē chì yī, zhǎng èr zhàng, shū hū ér zhì. sān chóng wéi zhī, gù qì yǎn yǎn bù tōng, zhǎn zhuǎn bù dé. dàn zhì bū, wéi bù jiě. kǒu bù dé yǔ, xīn hū cǐ dòu. yòu shí qǐng, guǐ xiāng wèi yuē: bǐ zhèng xīn zài shén, kě shě qù. huō wèi wù chú. gù guī shě, bìng jí wò. qí xī, hù qián yī chù, huǒ shén shèng ér bù rán, guǐ fēn yún xiāng jiù. huò wǎng huò lái, hū gù tán, huò rù qù qí bèi, huò shàng tóu ér qīng yú hóng máo, kāi chén shī. chū yōu míng lù
吳中人姓顧，往田舍。晝行，去舍十餘里，但聞西北隱隱。因舉首，見四五百人，皆赤衣，長二丈，倏忽而至。三重圍之，顧氣奄奄不通，輾轉不得。旦至晡，圍不解。口不得語，心呼此斗。又食頃，鬼相謂曰：彼正心在神，可捨去。豁為霧除。顧歸舍，病極臥。其夕，戶前一處，火甚盛而不燃，鬼紛紜相就。或往或來，呼顧談，或入去其被，或上頭而輕於鴻毛，開晨失。（出《幽明錄》）

jiāng zhōu lù shì
江州錄事

jìn huán bào nú wèi jiāng zhōu shí, yǒu gān lù shì zhě, jiā zài lín chuān jùn zhì xià. ér nián shí sān, yù bìng sǐ, mái zhe jiā dōng qún zhǒng zhī jiān. xún rì, hū wén dōng lù yǒu dǎ gǔ chàng lè shēng, kě bǎi xǔ rén, jìng dào gān jiā, wèn: lù shì zài fǒu? gù lái xiāng yì. xián zi yì zài cǐ. zhǐ wén rén shēng, yì bù jiàn qí xíng yě. nǎi chū liǎng yīng jiǔ yǔ zhī, é qīng shī qù, liǎng yīng jiē kōng. shǐ wén yǒu gǔ shēng, lín chuān tài shǒu wèi shì rén xì, bì lái yì jǐ. jì ér jì ěr bú dào, wén gān shuō zhī, dà jīng. chū yōu míng lù
晉桓豹奴為江州時，有甘錄事者，家在臨川郡治下。兒年十三，遇病死，埋著家東群冢之間。旬日，忽聞東路有打鼓倡樂聲，可百許人，徑到甘家，問：錄事在否？故來相詣。賢子亦在此。止聞人聲，亦不見其形也。乃出兩罌酒與之，俄傾失去，兩罌皆空。始聞有鼓聲，臨川太守謂是人戲，必來詣己。既而寂爾不到，聞甘說之，大驚。（出《幽明錄》）

chén sù
陳素

jìn shēng píng yuán nián, shàn xiàn chén sù jiā fù, qǔ fù shí nián wú ér. fū yù qǔ qiè, fù dǎo cí shén míng, tū rán yǒu shēn. lín jiā xiǎo rén fù yì tóng yǒu, yīn huò lín fù yún: wǒ shēng ruò nán, tiān yuàn yě ruò shì nǚ, rǔ shì nán zhě, dāng jiāo yì zhī. biàn gòng jiāng xǔ. lín rén shēng nán, cǐ fù hòu sān rì shēng nǚ, biàn jiāo qǔ zhī. sù xīn xǐ, yǎng zhì shí sān. dāng cí sì, jiā yǒu lǎo bì, sù jiàn guǐ, yún: jiàn fǔ jūn jiā xiān rén, lái dào mén shǒu biàn zhù. dàn jiàn yī qún xiǎo rén, lái zuò suǒ shí dàn cǐ jì. fù shén yí guài, biàn yíng jiàn guǐ rén zhì. cí shí zhuǎn lìng kàn, yán yǔ jiē tóng. sù biàn rù wèn fù, fù jù, qiě shuō yán cǐ shì. hái nán běn jiā, huàn nǚ guī. chū yōu míng lù
晉昇平元年，剡縣陳素家富，娶婦十年無兒。夫欲娶妾，婦禱祠神明，突然有身。鄰家小人婦亦同有，因貨鄰婦云：我生若男，天願也；若是女，汝是男者，當交易之。便共將許。鄰人生男，此婦後三日生女，便交取之。素忻喜，養至十三。當祠祀，家有老婢，素見鬼，云：見府君家先人，來到門首便住。但見一群小人，來座所食噉此祭。父甚疑怪，便迎見鬼人至。祠時轉令看，言語皆同。素便入問婦，婦懼，且說言此事。還男本家，喚女歸。（出《幽明錄》）

hú zhāng
胡章

tán xiàn hú zhāng, yǔ shàng yú guǎn shuāng, xǐ hào gān gē. shuāng sǐ hòu, zhāng mèng jiàn zhī, yuè rèn xì qí qián, jué shén bù lè. míng rì, yǐ fú tiē bì. zhāng yù jìn xíng, yǐ fàn zhōu lǐ jí. hū jiàn shuāng lái pān liú zhī, yún: fū rén xiāng zhī, qíng guàn qiān zài, zuó yè jiù qīng xì. zhí mián, wú jí qù. jīn hé gù yǐ fú xiāng yàn, dà zhàng fū bù tǐ tiān xià zhī lǐ, wǒ wèi fú hū? chū yōu míng lù
郯縣胡章，與上虞管雙，喜好干戈。雙死後，章夢見之，躍刃戲其前，覺甚不樂。明日，以符貼壁。章欲近行，已汎舟理楫。忽見雙來攀留之，云：夫人相知，情貫千載，昨夜就卿戲。值眠，吾即去。今何故以符相厭，大丈夫不體天下之理，我畏符乎？（出《幽明錄》）

sū sháo
蘇韶

sū sháo, zì xiào xiān, ān píng rén yě, shì zhì zhōng mù lìng, zú. sháo bó fù chéng, wèi nán zhōng láng jūn sī ér wáng. zhū zi yíng sàng hái, dào xiāng chéng. dì jiǔ zǐ jié, yè mèng jiàn lǔ bù, háng liè shén sù, jiàn sháo, shǐ hū jié yuē: qīng fàn lǔ bù, zuì yīng kūn xíng. jié fǔ shòu tì, jīng jué mō tóu, jí dé duàn fà. míng mù, yǔ rén gòng qǐn, mèng jiàn sháo yuē: qīng kūn tóu wèi jìng. jí fù tì rú qián xī. qí rì mù, zì bèi shén jǐn, míng dēng huǒ, shè fú kè, fù mèng jiàn sháo. kūn zhī rú qián xī zhě wǔ. jié sù měi fā, wǔ xī xī yuán zuò zài, jù míng chāo běn bǔ. ér jǐn. jiān liù qī rì, bù fù mèng jiàn. hòu jié zài chē shàng, zhòu rì, sháo zì wài rù. chéng mǎ, zhe hēi jiè zé, huáng shū dān yī, bái wà yōu lǚ. píng jié chē yuán, jié wèi qí xiōng dì yuē: zhōng mù zài cǐ. xiōng dì jiē è shì, wú suǒ jiàn. wèn sháo: jūn hé yóu lái? sháo yuē: wú yù gǎi zàng, jí qiú qù. yuē: wú dāng gèng lái. chū mén bù jiàn, shù rì yòu lái. xiōng dì suì yǔ sháo zuò, jié yuē: ruò bì gǎi zàng, bié zì chì ér. sháo yuē: wú jiāng wèi shū. jié shòu bǐ, sháo bù kěn, yuē: sǐ zhě shū yǔ shēng zhě yì. wèi jié zuò qí zì, xiàng hú shū chū, nǎi xiào, jí huàn jié wèi shū yuē: gǔ xī wèi wǔ hòu, fú yú xī hé, ér xià zhōng liú, gù wèi wú qǐ yuē:' měi zāi hé shān zhī gù, cǐ wèi guó zhī bǎo yě.' wú xìng ài hǎo jīng luò, měi wǎng lái chū rù, zhān shì máng shàng. lè zāi, wàn shì zhī mù yě. běi bèi mèng jīn, yáng yáng zhī hé nán wàng tiān yì, jì jì zhī shèng. cǐ zhì suī wèi yán, míng zhī yú xīn yǐ, bù tú yǎn hū, suǒ huái wèi guǒ. qián qù qù yuán zuò zhì. jù tài píng nián yù lǎn wǔ wǔ sì bā bā sān gǎi. shí yuè, yuè yuán zuò rì, jù tài píng yù lǎn wǔ wǔ sì bā bā sān gǎi. biàn sù gǎi zàng. zài jūn sī mù cì, mǎi shù miào dì, biàn zú yǐ. jié yǔ sháo yǔ, tú jiàn qí kǒu dòng, liàng qì gāo shēng, zhōng bù wèi bàng rén suǒ wén. yán sháo rù shì, shè zuò sì zhī, bù kěn zuò. yòu wú suǒ xiǎng, wèi sháo yuē: zhōng mù píng shēng hǎo jiǔ yú, kě shǎo yǐn. sháo shǒu zhí bēi yǐn jǐn, yuē: jiā jiǔ yě. jié shì bēi kōng, jì qù, bēi jiǔ nǎi rú gù. qián hòu sān shí yú lái, xiōng dì xiá wán. jié wèn suǒ yí, sháo yuē: yán tiān shàng jí dì xià shì, yì bù néng xī zhī yě. yán yuān bo shāng, jīn jiàn zài wèi xiū wén láng. xiū wén láng fán yǒu bā rén, guǐ zhī shèng zhě. jīn xiàng liáng chéng xián zhě wú jì zǐ. jié wèn sǐ hé rú shēng, sháo yuē: wú yì, ér sǐ zhě xū, shēng zhě shí, cǐ qí yì yě. jié yuē: sǐ zhě hé bù guī shī tǐ? sháo yuē: bǐ rú duàn qīng yī bì yǐ tóu dì, jiù bō xuē zhī, yú qīng yǒu huàn bù? sǐ zhī què hái, rú cǐ yě. jié yuē: hòu zàng yú fén lǒng, sǐ zhě lè cǐ fǒu? sháo yuē: wú zài yě. jié yuē: ruò wú zài, hé gù gǎi zàng? sháo yuē: jīn wǒ chéng wú suǒ zài, dàn yù shù shēng shí yì ěr. dì yuē: ér shàng xiǎo, sǎo shǎo, mén hù kǎn kě, jūn gù niàn fǒu? sháo yuē: wǒ wú fù qíng ěr. jié yuē: yǒu shòu mìng fǒu? sháo yuē: gè yǒu. jié yuē: jié děng shòu mìng, jūn zhī zhī fǒu? yuē: zhī yǔ qīng yě. jié yuē: jīn nián dà yì bìng hé. sháo yuē: hé? sháo yuē: liú kǒng cái wèi tài shān gōng, yù fǎn, shàn qǔ rén yǐ wèi tú zhòng. běi dì zhī kǒng cái rú cǐ, jīn yǐ zhū miè yǐ. jié yuē: qián mèng jūn jiǎn fà, jūn zhī lǔ bù dǎo shuí yě? sháo yuē: jì nán wáng yě. qīng dāng sǐ, wú niàn hù qīng, gù yǐ xíng lùn qīng. jié yuē: néng yì shēng rén fǒu? sháo yuē: sǐ zhě shí zì fā yì niàn shēng, zé wú suǒ yì qīng yě. ruò cǐ míng chāo běn cǐ zuō sǐ zì wú qíng, ér shēng rén jì sì yǐ qiú fú, wú yì yě. jié yuē: qián mèng jiàn jūn, qǐ shí xiāng jiàn fǒu? sháo yuē: fū shēng zhě mèng jiàn wáng zhě, wáng zhě jiàn zhī yě. jié yuē: shēng shí chóu yuàn, fù néng hài zhī fǒu? sháo yuē: guǐ zhòng shā, bù dé zì cóng. jié xià chē, sháo dà xiào jié duǎn, yún: shì zhào lín shū. zhào lín shū duǎn xiǎo, shì sháo fù xiōng dì yě. sháo yù qù, jié liú zhī, bì mén xià suǒ shi, sháo wèi zhī shǎo zhù. sháo qù, jié jiàn mén gù bì, sháo yǐ qù yǐ. sháo yǔ jié bié yuē: wú jīn jiàn wèi xiū wén láng, shǒu zhí bù dé lái yě. jié zhí shǒu, shǒu ruǎn ruò, zhuō jué zhī, nǎi bié. zì shì suì jué. chū wáng yǐn jìn shū
蘇韶，字孝先，安平人也，仕至中牟令，卒。韶伯父承，為南中郎軍司而亡。諸子迎喪還，到襄城。第九子節，夜夢見鹵簿，行列甚肅，見韶，使呼節曰：卿犯鹵簿，罪應髡刑。節俛受剃，驚覺摸頭，即得斷髮。明暮，與人共寢，夢見韶曰：卿髡頭未競。即復剃如前夕。其日暮，自備甚謹，明燈火，設符刻，復夢見韶。髡之如前夕者五。節素美發，五夕（夕原作載，據明抄本補。）而盡。間六七日，不復夢見。後節在車上，晝日，韶自外入。乘馬，著黑介幘，黃綀單衣，白襪幽履。憑節車轅，節謂其兄弟曰：中牟在此。兄弟皆愕視，無所見。問韶：君何由來？韶曰：吾欲改葬，即求去。曰：吾當更來。出門不見，數日又來。兄弟遂與韶坐，節曰：若必改葬，別自敕兒。韶曰：吾將為書。節授筆，韶不肯，曰：死者書與生者異。為節作其字，像胡書出，乃笑，即喚節為書曰：古昔魏武侯，浮於西河，而下中流，顧謂吳起曰：'美哉河山之固，此魏國之寶也。'吾性愛好京洛，每往來出入，瞻視邙上。樂哉，萬世之墓也。北背孟津，洋洋之河；南望天邑，濟濟之盛。此志雖未言，銘之於心矣，不圖奄忽，所懷未果。前去（去原作志。據太平年御覽五五四、八八三改。）十月，（月原作日，據太平御覽五五四、八八三改。）便速改葬。在軍司墓次，買數廟地，便足矣。節與韶語，徒見其口動，亮氣高聲，終不為傍人所聞。延韶入室，設坐祀之，不肯坐。又無所饗，謂韶曰：中牟平生好酒魚，可少飲。韶手執杯飲盡，曰：佳酒也。節視杯空，既去，杯酒乃如故。前後三十餘來，兄弟狎玩。節問所疑，韶曰：言天上及地下事，亦不能悉知也。顏淵、卜商，今見在為修文郎。修文郎凡有八人，鬼之聖者。今項梁、成賢者、吳季子。節問死何如生，韶曰：無異，而死者虛，生者實，此其異也。節曰：死者何不歸屍體？韶曰：比如斷卿一臂以投地，就剝削之，於卿有患不？死之卻骸，如此也。節曰：厚葬於墳壠，死者樂此否？韶曰：無在也。節曰：若無在，何故改葬？韶曰：今我誠無所在，但欲述生時意耳。弟曰：兒尚小，嫂少，門戶坎坷，君顧念否？韶曰：我無復情耳。節曰：有壽命否？韶曰：各有。節曰：節等壽命，君知之否？曰：知語卿也。節曰：今年大疫病何。韶曰：何？韶曰：劉孔才為太山公，欲反，擅取人以為徒眾。北帝知孔才如此，今已誅滅矣。節曰：前夢君剪髮，君之鹵簿導誰也？韶曰：濟南王也。卿當死，吾念護卿，故以刑論卿。節曰：能益生人否？韶曰：死者時自發意念生，則吾所益卿也。若此（明抄本此作死）自無情，而生人祭祀以求福，無益也。節曰：前夢見君，豈實相見否？韶曰：夫生者夢見亡者，亡者見之也。節曰：生時仇怨，復能害之否？韶曰：鬼重殺，不得自從。節下車，韶大笑節短，云：似趙麟舒。趙麟舒短小，是韶婦兄弟也。韶欲去，節留之，閉門下鎖匙，韶為之少住。韶去，節見門故閉，韶已去矣。韶與節別曰：吾今見為修文郎，守職不得來也。節執手，手軟弱，捉覺之，乃別。自是遂絕。（出王隱《晉書》）

xià hóu kǎi
夏侯愷

xià hóu kǎi, zì wàn rén, bìng wáng. kǎi jiā zōng rén ér gǒu nú, sù jiàn guǐ, jiàn kǎi shù guī. yù qǔ mǎ, jí qí dì ruǎn gōng jiāng qù. ruǎn táo gǒu nú jiā, jiě yù, jí dōng dé zhǐ. kǎi zhǎng zi tǒng, xiàng qí jiā shuō: zuó mèng rén jiàn fù, yǔ lì dà zhēng, ěr nǎi dé jiě. yǔ qì, gé mén hū yǒu guāng míng wèi zhòu, jiàn kǎi zhe píng shàng qíng dān yī, rù zuò rú shēng píng. zuò xī bì dà chuáng, bēi xiào rú shēng shí, shēng qì, biàn qiè chǐ zuò shēng, yán: rén yì wǒ mén hù, wū tǒng zàng rén. tǎn shān jiàn fù, lài wǒ qiǎn rén jiù zhī, dé jiě. jiāng shù shí rén, dà zhě zài wài, bā háng suí kǎi. ruǎn qiān chuáng lí bì, kǎi jiàn yǔ ruǎn: hé qǔ chuáng? yòu shuō: jiā wú zhǔ, bù chéng jū. ruǎn dá hé bù qǔ qī. kǎi yuē: qīng yǔ qí jū ěr xǔ nián, ér zuò cǐ yǔ yě. zhū guǐ zhōng dāng yǒu yī rén dá. ruǎn wèn shuí, kǎi yuē: ér bèi yì, bù zú yuè yě. hū jiàn sūn ér, yún: shǎo zhě qì ruò, wù lìng jìn wǒ. yòu shuō: dà nǚ yǒu xiāng, wù zhé jià rén. kǎi wèn ruǎn: yù jiàn wáng nǚ, kě hū zhī. ruǎn yuē: nǚ wáng yǐ jiǔ, bù yuàn jiàn yě. kǎi yuē: shù yù jiàn fù, ér jìn xiàn wèi dé jiàn. yòu shuō: wǒ běn wèi yīng sǐ, shàng yǒu jiǔ nián. guān jì shì quē, zǒng zhào shí rén, bù shí, shū bù zhōng, jiē dé chū. wǒ shū zhōng, suì bī liú bǔ quē. chū wáng yǐn jìn shū
夏侯愷，字萬仁，病亡。愷家宗人兒狗奴，素見鬼，見愷數歸。欲取馬，及其弟阮公將去。阮逃狗奴家，解喻，及冬得止。愷長子統，向其家說：昨夢人見縛，與力大爭，爾乃得解。語訖，閣門忽有光明為晝，見愷著平上情單衣，入坐如生平。坐西壁大床，悲笑如生時，聲訖，便切齒作聲，言：人易我門戶，誣統藏人。袒衫見縛，賴我遣人救之，得解。將數十人，大者在外，八行隨愷。阮牽床離壁，愷見語阮：何取床？又說：家無主，不成居。阮答何不娶妻。愷曰：卿與其居爾許年，而作此語也。諸鬼中當有一人達。阮問誰，愷曰：兒輩意，不足悅也。呼見孫兒，云：少者氣弱，勿令近我。又說：大女有相，勿輒嫁人。愷問阮：欲見亡女，可呼之。阮曰：女亡已久，不願見也。愷曰：數欲見父，而禁限未得見。又說：我本未應死，尚有九年。官記室缺，總召十人，不識，書不中，皆得出。我書中，遂逼留補缺。（出王隱《晉書》）

liú tā
劉他

liú tā zài xià kǒu jū, hū yǒu yī guǐ, lái zhù liú jiā. chū yīn àn, fǎng fú jiàn xíng rú rén, zhe bái bù kù. zì ěr hòu, shù rì yī lái, bù fù yǐn xíng, biàn bù qù. xǐ tōu shí, bù yǐ wèi huàn, rán qiě nán zhī. chū bù gǎn ā mà. jí yì zǐ zhě, qiáng liáng bù xìn guǐ, zhì liú jiā. wèi zhǔ rén: qīng jiā guǐ hé zài? huàn lái, jīn wèi qīng mà zhī. jí wén wū liáng zuò shēng. shí dà yǒu kè, gòng yǎng shì xīn, biàn fēn yún zhì yī wù xià, zhèng zhe yì zǐ miàn. shì zhī, nǎi zhǔ rén jiā fù nǚ xiè yī, è yóu zhe yān. zhòng gòng dà xiào wèi lè, jí dà cán, xǐ miàn ér qù. yǒu rén yǔ liú, cǐ guǐ tōu shí nǎi shí jǐn, bì yǒu xíng zhī wù, kě yǐ dú yào zhōng zhī. liú jí yú tā jiā zhǔ yě gé, qǔ èr shēng zhī, mì jī hái. xiàng yè, lìng zuò mí, zhe yú jǐ shàng, yǐ pén fù zhī. hòu wén guǐ wài lái, fā pén qǔ mí. jì chī, zhì pò ōu chū qù. xū yú, wén zài wū tóu tǔ, chēn nù fēi cháng, zhàng bàng dǎ chuāng hù. liú xiān yǐ fáng bèi, yǔ dòu, yì bù gǎn rù hù, zhì sì gēng zhōng, rán hòu suì jué. chū xù sōu shén jì
劉他在下口居，忽有一鬼，來住劉家。初因暗，仿佛見形如人，著白布袴。自爾後，數日一來，不復隱形，便不去。喜偷食，不以為患，然且難之。初不敢呵罵。吉翼子者，強梁不信鬼，至劉家。謂主人：卿家鬼何在？喚來，今為卿罵之。即聞屋樑作聲。時大有客，共仰視欣，便紛紜擲一物下，正著翼子面。視之，乃主人家婦女褻衣，惡猶著焉。眾共大笑為樂，吉大慚，洗面而去。有人語劉，此鬼偷食乃食盡，必有形之物，可以毒藥中之。劉即於他家煮冶葛，取二升汁，密齎還。向夜，令作糜，著於几上，以盆復之。後聞鬼外來，發盆取糜。既吃，擲破甌出去。須臾，聞在屋頭吐，嗔怒非常，仗棒打窗戶。劉先以防備，與斗，亦不敢入戶，至四更中，然後遂絕。（出《續搜神記》）

wáng róng
王戎

ān fēng hóu wáng róng, cháng fù rén jiā bìn liàn. zhǔ rén zhì guān wèi jìng, sòng sòng zì yuán quē, jù sōu shén hòu jì bǔ. zhě xī zài zài zì yuán kòng quē, jù huáng běn bǔ. tīng shì shàng. ān fēng chē zhōng wò, hū jiàn kōng zhōng yǒu yī yì wù, rú niǎo, shú shì zhuǎn dà. jiàn jìn, jiàn yī chéng chì mǎ chē, yī rén zài zhōng, zhe zé chì yī, shǒu chí yī fǔ. zhì dì xià chē, jìng rù wáng chē zhōng, huí jǐ róng zhī. wèi wáng yuē: jūn shén míng qīng zhào, wù wú yǐn qíng, yì yǒu shēn, gù lái xiāng cóng. rán dāng zèng jūn yī yán. fán rén jiā bìn liàn zàng sòng, gǒu fēi zhì qīn, bù kě jí wǎng. liáng bù huò yǐ, kě chéng qīng niú, lìng rán nú yù zhī. jí chéng bái mǎ, zé kě ráng zhī. wèi róng: jūn dāng zhì wèi sān gōng. yǔ liáng jiǔ, zhǔ rén nèi guān dāng bìn, zhòng kè xī rù, cǐ guǐ yì rù. jì rù hù, guǐ biàn chí fǔ, xíng guān qiáng shàng. yǒu yī qīn qù guān, yù yǔ wáng rén jué, guǐ biàn yǐ fǔ zhèng dǎ qí é, jí dǎo dì, zuǒ yòu fú chū. guǐ yú guān shàng shì róng ér xiào, zhòng xī jiàn, guǐ biàn chí fǔ ér chū. chū xù sōu shén jì
安豐侯王戎，嘗赴人家殯殮。主人治棺未競，送（送字原缺，據《搜神後記》補。）者悉在（在字原空缺，據黃本補。）廳事上。安豐車中臥，忽見空中有一異物，如鳥，熟視轉大。漸近，見一乘赤馬車，一人在中，著幘赤衣，手持一斧。至地下車，徑入王車中，回幾容之。謂王曰：君神明清照，物無隱情，亦有身，故來相從。然當贈君一言。凡人家殯殮葬送，苟非至親，不可急往。良不獲已，可乘青牛，令髯奴御之。及乘白馬，則可禳之。謂戎：君當致位三公。語良久，主人內棺當殯，眾客悉入，此鬼亦入。既入戶，鬼便持斧，行棺牆上。有一親趣棺，欲與亡人訣，鬼便以斧正打其額，即倒地，左右扶出。鬼於棺上視戎而笑，眾悉見，鬼變持斧而出。（出《續搜神記》）

wáng zhòng wén
王仲文

wáng zhòng wén wèi hé nán jùn zhǔ bù, jū gōu shì xiàn běi. dé xiū yīng guī, dào jīng shuǐ zé, jiàn hòu yǒu yī bái gǒu, zhòng wén shén zhī. yù biàn qǔ, hū biàn rú rén. zhǎng liù chǐ, zhuàng shì fāng xiāng. mù chì rú huǒ, cuō chǐ jiáo shé, shén yǒu zēng è. yù jī zhī, huò què, huò yù shàng chē. zhòng wén dà bù, biàn shǐ nú dǎ, bù néng nài hé. yīn xià chē, zuǒ nú gòng yòu dǎ, yì bù jīn. bìng lì jǐn, bù néng fù dǎ, yú shì shě zǒu. gào rén jiā, hé shí yú rén, chí dāo zhuō huǒ, zì lái shì zhī, biàn bù zhī suǒ zài. yuè yú rì, zhòng wén hū fù jiàn zhī, yǔ nú bìng zǒu, wèi dào rén jiā, fú dì jù sǐ. chū xù sōu shén jì
王仲文為何南郡主簿，居緱氏縣北。得休應歸，道經水澤，見後有一白狗，仲文甚之。欲便取，忽變如人。長六尺，狀似方相。目赤如火，磋齒嚼舌，甚有憎惡。欲擊之，或卻，或欲上車。仲文大怖，便使奴打，不能奈何。因下車，佐奴共又打，亦不禁。併力盡，不能復打，於是舍走。告人家，合十餘人，持刀捉火，自來視之，便不知所在。月余日，仲文忽復見之，與奴並走，未到人家，伏地俱死。（出《續搜神記》）