táng zhēn yuán chū, guǎng líng rén féng jùn, yǐ yōng gōng zī shēng. duō lì ér yú zhí, gù yì shòu. cháng yù yī dào shì, yú shì mǎi yào, zhì yī yì, zhòng bǎi yú jīn, mù néng dú fù zhě, dāng bèi chóu qí zhí. jùn nǎi qǐng xíng.
唐貞元初，廣陵人馮俊，以傭工資生。多力而愚直，故易售。常遇一道士，於市買藥，置一翼，重百餘斤，募能獨負者，當倍酬其直。俊乃請行。

zhì liù hé, yuē chóu yī qiān wén, zhì bǐ qǔ zī. jùn nǎi guī gào qí qī, ér hòu cóng zhī. dào shì yún: cóng wǒ xíng, bù bì zhí zhì liù hé. jīn yù cóng shuǐ lù wǎng bǐ, dé zhōu qiě suí wǒ zhōu xíng, yì bù jiǎn rǔ zhí.
至六合，約酬一千文，至彼取資。俊乃歸告其妻，而後從之。道士云：「從我行，不必直至六合。今欲從水路往彼，得舟且隨我舟行，亦不減汝直。」

jùn cóng zhī. suì rù xiǎo zhōu, yǔ jùn bìng dào shì gòng zài. chū jiāng kǒu shù lǐ, dào shì yuē: wú fēng, shàng shuǐ bù kě zhì, wú shī xiǎo shù.
俊從之。遂入小舟，與俊並道士共載。出江口數里，道士曰：「無風，上水不可至，吾施小術。」

lìng èr rén jiē fú zhōu zhōng, dào shì dú zài chuán shàng, yǐn fān chí jí. èr rén zài zhōu zhōng, wén fēng làng shēng, dù qí chuán rú zài kōng zhōng, jù bù gǎn dòng. shù shí qǐng, suì lìng kāi chuán, zhào chū, zhì yī chù, píng hú miǎo rán, qián duì shān lǐng zhòng dié. zhōu rén jiǔ zhī fāng wù, nǎi shì nán hú lú shān xià xīng zǐ wān yě. dào shì shàng àn, lìng jùn fù yào. chuán rén jí fù chuán jià, zhōu rén jìng jù bù shòu, dào shì yuē: zhī rǔ shì xún yáng rén, yào dāng shí zhì, yǐ cǐ biàn xiāng jiǎ, qǐ wèi cí yé?
令二人皆伏舟中，道士獨在船上，引帆持楫。二人在舟中，聞風浪聲，度其船如在空中，懼不敢動。數食頃，遂令開船，召出，至一處，平湖渺然，前對山嶺重疊。舟人久之方悟，乃是南湖廬山下星子灣也。道士上岸，令俊負藥。船人即付船價，舟人敬懼不受，道士曰：「知汝是潯陽人，要當時至，以此便相假，豈為辭耶？」

zhōu rén suì bài shòu zhī ér qù, shí jiāng zhōu rén yě, suì yǐn jùn fù yào, yú luàn shí jiān xíng wǔ liù lǐ, jiāng zhì shān xià, yǒu yī dà shí fāng shù zhàng. dào shì yǐ xiǎo shí kòu zhī shù shí xià, dà shí fēn wèi èr, yǒu yī tóng chū yú shí jiān, xǐ yuē: zūn shī guī yě!
舟人遂拜受之而去，實江州人也，遂引俊負藥，於亂石間行五六里，將至山下，有一大石方數丈。道士以小石扣之數十下，大石分為二，有一童出於石間，喜曰：「尊師歸也！」

dào shì suì yǐn jùn rù shí xué. chū shén jùn, xià shí zhàng yú, páng xíng jiàn kuān píng. rù shù shí bù, qí zhōng dòng míng, yǒu dà shí táng. dào shì shù shí, yì qí xì xiào. jiàn dào shì, jiē yuē: hé wǎn yě?
道士遂引俊入石穴。初甚峻，下十丈余，旁行漸寬平。入數十步，其中洞明，有大石堂。道士數十，弈棋戲笑。見道士，皆曰：「何晚也？」

chì jùn shě yào, mìng zuǒ yòu sù qiǎn lái rén guī. qián dào shì mìng zuǒ yòu yuē: dān rén shén jī, yǔ zhī fàn shí.
敕俊舍藥，命左右速遣來人歸。前道士命左右曰：「擔人甚飢，與之飯食。」

suì yú cí ōu shèng hú má fàn yǔ zhī shí. yòu yǔ yī wǎn jiāng, gān huá rú rǔ, bù zhī hé wù yě. dào shì suì sòng jùn chū, wèi yuē: láo rǔ yuǎn lái, shǎo yǒu yí rǔ. shòu yǔ qián yī qiān wén, lìng xì yāo xià. zhì jiā, jiě guān zhī, zì dāng yǒu yì ěr. yòu wèn: jiā yǒu jǐ kǒu? yún: qī ér wǔ kǒu. shòu yǐ dān yào kě bǎi yú lì, yuē: rì shí yī lì, kě bǎi rì bù shí. jùn cí yuē: cǐ guī lù yuǎn, hé yóu kě zhī. dào shì yuē: yǔ rǔ tú zhī. suì yǐn xíng luàn shí jiān, jiàn yī shí wò rú hǔ zhuàng, lìng jùn qí shàng. yǐ wù méng shí tóu, jùn zhí qí mò, rú zhí pèi yān. chéng lìng bì mù, hòu zú zháo dì jí kāi. jùn rú yán qí shí, dào shì yǐ biān biān shí, dōu jué cǐ shí jǔ zài kōng zhōng ér fēi. shí yǐ xiàng wǎn, rú chuī jiǔ, jué zú niè dì, kāi mù, yǐ zài guǎng líng guō mén yǐ. rén jiā fāng shǐ jǔ zhú, bǐ zhì shě, qī ér yóu jīng qí sù. suì jiě yāo xià, jiē jīn qián yě. zì cǐ bù fù wèi rén yōng gōng, guǎng zhì tián yuán, wèi fù mín yān. lǐ rén jiē yí wèi dào yě. hòu tā chù yǒu dào fā, lǐ rén yì jùn tóng zhī, suì zhí yǐ yì fǔ. shí jié shǐ dù gōng yà, zhòng yào shù, hào qí shuō, wén jùn yán, suì mìng qǔ qí jīn dān. dān zhì yà shǒu, rú zhuì dì yān ér shī zhī. jiān yán guō wài suǒ chéng zhī shí yóu zài, suì shě zhī. yà yóu shì jīng yì yú dào, pō hǎo shāo liàn, jìng wú suǒ chéng. jùn hòu shòu zhōng, zi sūn zhì fù yān.
遂於瓷甌盛胡麻飯與之食。又與一碗漿，甘滑如乳，不知何物也。道士遂送俊出，謂曰：「勞汝遠來，少有遺汝。」授與錢一千文，令系腰下。「至家，解觀之，自當有異耳。」又問：「家有幾口？」云：「妻兒五口。」授以丹藥可百餘粒，曰：「日食一粒，可百日不食。」俊辭曰：「此歸路遠，何由可知。」道士曰：「與汝圖之。」遂引行亂石間，見一石臥如虎狀，令俊騎上。以物蒙石頭，俊執其末，如執轡焉。誠令閉目，候足着地即開。俊如言騎石，道士以鞭鞭石，都覺此石舉在空中而飛。時已向晚，如炊久，覺足躡地，開目，已在廣陵郭門矣。人家方始舉燭，比至舍，妻兒猶驚其速。遂解腰下，皆金錢也。自此不復為人傭工，廣置田園，為富民焉。里人皆疑為盜也。後他處有盜發，里人意俊同之，遂縶以詣府。時節使杜公亞，重藥術，好奇說，聞俊言，遂命取其金丹。丹至亞手，如墜地焉而失之。兼言郭外所乘之石猶在，遂舍之。亞由是精意於道，頗好燒煉，竟無所成。俊後壽終，子孫至富焉。