zhū dān xī wèi chǎn hòu bù kě yòng bái sháo, kǒng fá shēng shēng zhī qì, zé dà miù bù rán, dàn shì qí wèi xū hán xū rè ěr. ruò xì xū hán, suī fēi chǎn hòu, yì bù kě yòng rú zhòng jǐng yǒu guì zhī tāng qù sháo yào fǎ, xiǎo qīng lóng qù sháo yào fǎ. ruò xì xū rè, bì yí yòng zhī shōu yīn. hòu shì bù shàn dú shū zhě, gǔ rén liáng fǎ bù zhī shǒu, cǐ děng piān miù chù, piān láo jì zài xīn, wù jǐn dà shì, kě fā yī tàn. àn bái sháo huā kāi chūn mò xià chū, bǐng jué yīn fēng mù zhī quán tǐ, dé shǎo yīn jūn huǒ zhī qì huà, yán shàng zuò kǔ, gù qì wèi kǔ píng běn jīng sháo yào bìng wú suān zì, dàn yún kǔ píng wú dú, suān zì hòu shì wàng jiā zhě yě. zhǔ zhì xié qì fù tòng, chú xuè bì, pò jiān jī, hán rè shàn jiǎ, zhǐ tòng, lì xiǎo biàn, yì qì, qǐ fá shēng shēng zhī qì zhě hū? shǐ fá shēng qì, zhòng jǐng xiǎo jiàn zhōng tāng, bǔ zhū xū bù zú ér yǐ zhī wèi jūn hū? zhāng yǐn ān běn cǎo chóng yuán zhōng lùn zhī zuì xiáng.
朱丹溪謂產後不可用白芍，恐伐生生之氣，則大謬不然，但視其為虛寒虛熱耳。若系虛寒，雖非產後，亦不可用；如仲景有桂枝湯去芍藥法，小青龍去芍藥法。若系虛熱，必宜用之收陰。後世不善讀書者，古人良法不知守，此等偏謬處，偏牢記在心，誤盡大事，可發一嘆。按白芍花開春末夏初，稟厥陰風木之全體，得少陰君火之氣化，炎上作苦，故氣味苦平（《本經》芍藥並無酸字，但云苦平無毒，酸字後世妄加者也）。主治邪氣腹痛，除血痹，破堅積，寒熱疝瘕，止痛，利小便，益氣，豈伐生生之氣者乎？使伐生氣，仲景小建中湯，補諸虛不足而以之為君乎？張隱庵《本草崇原》中論之最詳。