wú bù piān zhī yào, zé wú tǒng zhì zhī fāng. rú fāng shū nèi suǒ yún mǒu fāng tǒng zhì sì shí bù zhèng zhī qì, shèn zhì yǒu jiān zhì nèi shāng chǎn fù zhě.
無不偏之藥，則無統治之方。如方書內所云∶某方統治四時不正之氣，甚至有兼治內傷產婦者。

jiē bù tōng zhī lùn yě. jìn rì fāng shū shèng xíng zhě, mò guò wāng ān yī fāng jí jiě yī shū, qí zhōng cǐ lèi shén duō, yǐ qí shū wén lǐ pō tōng, shì duō dú zhī ér bù zhī qí fēi yě. tiān xià yǒu yī fāng ér kě yǐ tǒng zhì sì shí zhě hū? yí chūn zhě jí bù yí xià, yí chūn xià zhě gèng bù yí qiū dōng. yú yī shēng tǐ rèn wù qíng, zhǐ yǒu wǔ gǔ zuò fàn. kě yǐ tǒng zhì sì shí è bìng, qí tā wèi zhī wén yě. zài wǔ gǔ zhōng shàng yǒu piān shèng, zuì zhōng hé zhě mò guò yǐn shí, qiě yǒu dōng rì yǐn tāng, xià rì yǐn shuǐ zhī bié. kuàng yú yào hū! dé tiān dì wǔ yùn liù qì zhī quán zhě, mò rú rén, rén zhī běn yuán suī yī, ér rén zhī qì zhì, qí piān shèng wèi hé rú zhě? rén zhī zhōng zuì zhōng hé zhě, mò rú shèng rén, ér shèng rén zhī zhōng, qiě yǒu piān yú rèn, piān yú qīng, piān yú hé zhī yì. qiān gǔ yǐ lái bù piān zhě, shù rén ér yǐ. cháng rén zé gè yǒu qí piān, rú líng shū suǒ zài yīn yáng wǔ děng kě zhī yě.
皆不通之論也。近日方書盛行者，莫過汪 庵《醫方集解》一書，其中此類甚多，以其書文理頗通，世多讀之而不知其非也。天下有一方而可以統治四時者乎？宜春者即不宜夏，宜春夏者更不宜秋冬。餘一生體認物情，只有五穀作飯。可以統治四時餓病，其他未之聞也。在五穀中尚有偏勝，最中和者莫過飲食，且有冬日飲湯，夏日飲水之別。況於藥乎！得天地五運六氣之全者，莫如人，人之本源雖一，而人之氣質，其偏勝為何如者？人之中最中和者，莫如聖人，而聖人之中，且有偏於任，偏於清，偏於和之異。千古以來不偏者，數人而已。常人則各有其偏，如《靈樞》所載陰陽五等可知也。

jiàng rén yī děng, qín yǔ shòu yě jiàng qín shòu yī děng, mù yě jiàng mù yī děng, cǎo yě jiàng cǎo yī děng, jīn yǔ shí yě yòng yào zhì bìng zhě, yòng piān yǐ jiǎo qí piān. yǐ yào zhī piān shèng tài guò, gù yǒu yí yòng, yǒu yí bì zhě, hé bìng qíng zhě yòng zhī, bù hé zhě bì zhī ér yǐ. wú hào shàng, wú wèi jì, wéi bìng shì cóng. yī zhě xìng qíng zhōng zhèng hé píng, rán hòu kě yǐ yòng yào, zì bù fàn piān yú hán rè wēn liáng yī jiā zhī gù zhí, ér yì wú lóng tǒng zhì bìng zhī bì yǐ.
降人一等，禽與獸也；降禽獸一等，木也；降木一等，草也；降草一等，金與石也；用藥治病者，用偏以矯其偏。以藥之偏勝太過，故有宜用，有宜避者，合病情者用之，不合者避之而已。無好尚，無畏忌，惟病是從。醫者性情中正和平，然後可以用藥，自不犯偏於寒熱溫涼一家之固執，而亦無籠統治病之弊矣。