wú bù piān zhī yào, zé wú tǒng zhì zhī fāng. rú fāng shū nèi suǒ yún mǒu fāng tǒng zhì sì shí bù zhèng zhī qì, shèn zhì yǒu jiān zhì nèi shāng chǎn fù zhě.
无不偏之药，则无统治之方。如方书内所云∶某方统治四时不正之气，甚至有兼治内伤产妇者。

jiē bù tōng zhī lùn yě. jìn rì fāng shū shèng xíng zhě, mò guò wāng ān yī fāng jí jiě yī shū, qí zhōng cǐ lèi shén duō, yǐ qí shū wén lǐ pō tōng, shì duō dú zhī ér bù zhī qí fēi yě. tiān xià yǒu yī fāng ér kě yǐ tǒng zhì sì shí zhě hū? yí chūn zhě jí bù yí xià, yí chūn xià zhě gèng bù yí qiū dōng. yú yī shēng tǐ rèn wù qíng, zhǐ yǒu wǔ gǔ zuò fàn. kě yǐ tǒng zhì sì shí è bìng, qí tā wèi zhī wén yě. zài wǔ gǔ zhōng shàng yǒu piān shèng, zuì zhōng hé zhě mò guò yǐn shí, qiě yǒu dōng rì yǐn tāng, xià rì yǐn shuǐ zhī bié. kuàng yú yào hū! dé tiān dì wǔ yùn liù qì zhī quán zhě, mò rú rén, rén zhī běn yuán suī yī, ér rén zhī qì zhì, qí piān shèng wèi hé rú zhě? rén zhī zhōng zuì zhōng hé zhě, mò rú shèng rén, ér shèng rén zhī zhōng, qiě yǒu piān yú rèn, piān yú qīng, piān yú hé zhī yì. qiān gǔ yǐ lái bù piān zhě, shù rén ér yǐ. cháng rén zé gè yǒu qí piān, rú líng shū suǒ zài yīn yáng wǔ děng kě zhī yě.
皆不通之论也。近日方书盛行者，莫过汪 庵《医方集解》一书，其中此类甚多，以其书文理颇通，世多读之而不知其非也。天下有一方而可以统治四时者乎？宜春者即不宜夏，宜春夏者更不宜秋冬。余一生体认物情，只有五谷作饭。可以统治四时饿病，其他未之闻也。在五谷中尚有偏胜，最中和者莫过饮食，且有冬日饮汤，夏日饮水之别。况于药乎！得天地五运六气之全者，莫如人，人之本源虽一，而人之气质，其偏胜为何如者？人之中最中和者，莫如圣人，而圣人之中，且有偏于任，偏于清，偏于和之异。千古以来不偏者，数人而已。常人则各有其偏，如《灵枢》所载阴阳五等可知也。

jiàng rén yī děng, qín yǔ shòu yě jiàng qín shòu yī děng, mù yě jiàng mù yī děng, cǎo yě jiàng cǎo yī děng, jīn yǔ shí yě yòng yào zhì bìng zhě, yòng piān yǐ jiǎo qí piān. yǐ yào zhī piān shèng tài guò, gù yǒu yí yòng, yǒu yí bì zhě, hé bìng qíng zhě yòng zhī, bù hé zhě bì zhī ér yǐ. wú hào shàng, wú wèi jì, wéi bìng shì cóng. yī zhě xìng qíng zhōng zhèng hé píng, rán hòu kě yǐ yòng yào, zì bù fàn piān yú hán rè wēn liáng yī jiā zhī gù zhí, ér yì wú lǒng tǒng zhì bìng zhī bì yǐ.
降人一等，禽与兽也；降禽兽一等，木也；降木一等，草也；降草一等，金与石也；用药治病者，用偏以矫其偏。以药之偏胜太过，故有宜用，有宜避者，合病情者用之，不合者避之而已。无好尚，无畏忌，惟病是从。医者性情中正和平，然后可以用药，自不犯偏于寒热温凉一家之固执，而亦无笼统治病之弊矣。