qín wèi wèi yǔ guó. qí chǔ yuē ér yù gōng wèi, wèi shǐ rén qiú jiù yú qín, guān gài xiāng wàng, qín jiù bù chū.
秦、魏为与国。齐、楚约而欲攻魏，魏使人求救于秦，冠盖相望，秦救不出。

wèi rén yǒu táng qiě zhě, nián jiǔ shí yú, wèi wèi wáng yuē:" lǎo chén qǐng chū xī shuō qín, lìng bīng xiān chén chū, kě hū?" wèi wáng yuē:" jìng nuò." suì yuē chē ér qiǎn zhī.
魏人有唐且者，年九十余，谓魏王曰：“老臣请出西说秦，令兵先臣出，可乎?”魏王曰：“敬诺。”遂约车而遣之。

táng qiě jiàn qín wáng, qín wáng yuē:" zhàng rén máng rán nǎi yuǎn zhì cǐ, shén kǔ yǐ. wèi lái qiú jiù shù yǐ, guǎ rén zhī wèi zhī jí yǐ." táng qiě duì yuē:" dài wáng yǐ zhī wèi zhī jí ér jiù bù zhì zhě, shì dài wáng chóu cè zhī chén wú rèn yǐ. qiě fú wèi yī wàn shèng zhī guó, chēng dōng fān, shòu guàn dài, cí chūn qiū zhě, yǐ wéi qín zhī qiáng zú yǐ wéi yǔ yě. jīn qí chǔ zhī bīng yǐ zài wèi jiāo yǐ, dài wáng zhī jiù bù zhì, wèi jí zé qiě gē dì ér yuē qí chǔ, wáng suī yù jiù zhī, qǐ yǒu jí zāi? shì wáng yī wàn shèng zhī wèi, ér qiáng èr dí zhī qí chǔ yě. qiè yǐ wéi dài wáng chóu cè zhī chén wú rèn yǐ."
唐且见秦王，秦王曰：“丈人芒然乃远至此，甚苦矣。魏来求救数矣，寡人知魏之急矣。”唐且对曰：“大王已知魏之急而救不至者，是大王筹策之臣无任矣。且夫魏一万乘之国，称东藩，受冠带，祠春秋者，以为秦之强足以为与也。今齐、楚之兵已在魏郊矣，大王之救不至，魏急则且割地而约齐、楚，王虽欲救之，岂有及哉?是亡一万乘之魏，而强二敌之齐、楚也。窃以为大王筹策之臣无任矣。”

qín wáng kuì rán chóu wù, jù fā bīng, rì yè fù wèi, qí chǔ wén zhī, nǎi yǐn bīng ér qù. wèi shì fù quán, táng qiě zhī shuō yě.
秦王喟然愁悟，遽发兵，日夜赴魏，齐、楚闻之，乃引兵而去。魏氏复全，唐且之说也。