wáng sūn jiǎ nián shí wǔ, shì mǐn wáng. wáng chū zǒu, shī wáng zhī chù. qí mǔ yuē:" nǚ cháo chū ér wǎn lái, zé wú yǐ mén ér wàng nǚ mù chū ér bù hái, zé wú yǐ lǘ ér wàng. nǚ jīn shì wáng, wáng chū zǒu, nǚ bù zhī qí chù, nǚ shàng hé guī?"
王孙贾年十五，事闵王。王出走，失王之处。其母曰：“女朝出而晚来，则吾倚门而望；女暮出而不还，则吾倚闾而望。女今事王，王出走，女不知其处，女尚何归?”

wáng sūn jiǎ nǎi rù shì zhōng, yuē:" nào chǐ luàn qí guó, shā mǐn wáng, yù yǔ wǒ zhū zhě, tǎn yòu!" shì rén cóng zhě sì bǎi rén, yǔ zhī zhū nào chǐ, cì ér shā zhī.
王孙贾乃入市中，曰：“淖齿乱齐国，杀闵王，欲与我诛者，袒右！”市人从者四百人，与之诛淖齿，刺而杀之。