wáng sūn jiǎ nián shí wǔ, shì mǐn wáng. wáng chū zǒu, shī wáng zhī chù. qí mǔ yuē: nǚ cháo chū ér wǎn lái, zé wú yǐ mén ér wàng nǚ mù chū ér bù hái, zé wú yǐ lǘ ér wàng. nǚ jīn shì wáng, wáng chū zǒu, nǚ bù zhī qí chù, nǚ shàng hé guī?
王孫賈年十五，事閔王。王出走，失王之處。其母曰：「女朝出而晚來，則吾倚門而望；女暮出而不還，則吾倚閭而望。女今事王，王出走，女不知其處，女尚何歸?」

wáng sūn jiǎ nǎi rù shì zhōng, yuē: nào chǐ luàn qí guó, shā mǐn wáng, yù yǔ wǒ zhū zhě, tǎn yòu! shì rén cóng zhě sì bǎi rén, yǔ zhī zhū nào chǐ, cì ér shā zhī.
王孫賈乃入市中，曰：「淖齒亂齊國，殺閔王，欲與我誅者，袒右！」市人從者四百人，與之誅淖齒，刺而殺之。