pò shān zhī lù xīng fú sì, tíng yǒu shuāng zhū shù. zhuàng wèi yīng luò bào jiā qù, shàng yǒu qiú gàn gàn qīng yún, xià yǒu chuí tiáo cāng cāng fú xíng lù.
破山之麓興福寺，庭有雙珠樹。狀為纓絡抱佳趣，上有虬乾乾青雲，下有垂條蒼蒼拂行路。

chuán wén zhí zì qí liáng jiān, lóng shān běi jiàn shī wèi shān. míng xián xīn shēng gèng jiān qǐ, yě rén duì cǐ yí xīn yán.
傳聞植自齊梁間，龍山北澗詩未刪。名賢新聲更間起，野人對此怡心顏。

zī shù dǔ shēng yǒu miào lǐ, zuǒ xī kāi huā yòu jié zǐ. shān niǎo bù gǎn cháo qí diān, yuán náo xī shǔ bù gǎn xué qí lǐ.
茲樹篤生有妙理，左兮開花右結子。山鳥不敢巢其巔，猿猱鼷鼠不敢穴其里。

qǐ yuē shuò guǒ yí liú cún, tiān dì yì ruò wéi ěr péi líng gēn. huò yù zhǎn qí gēn, pī qí zhī, dāng fēng zá dié cuī shāo zhī.
豈曰碩果宜留存，天地亦若為爾培靈根。或欲斬其根，披其枝，當風雜疊摧燒之。

shù ruò yǒu líng tīng wǒ qián zhì cí, tài shān shān tóu qiān chǐ sōng, zhǐ jīn yǐ shòu qín huáng fēng.
樹若有靈聽我前致詞，泰山山頭千尺松，只今已受秦皇封。

fǔ jīn kē shí biàn hǎi nèi, ěr shù ān dé réng yǐ bù cái zhōng. jūn bú jiàn qī xīng tán qián qī zhū guì, zhāo míng shǒu zé jīn hé zài.
斧斤柯石遍海內，爾樹安得仍以不材終。君不見七星壇前七株檜，昭明手澤今何在。

yòu bú jiàn sān fēng shù rèn dān guì huā, kě lián chán xuē wú méng yá. wàn wù chéng huǐ gù yǒu shù, shēng wú guà ài sǐ wú bù.
又不見三峰數仞丹桂花，可憐劖削無萌芽。萬物成毀固有數，生無掛礙死無怖。

ěr zhù sì gāo sēng qián qiān bǎi nián, wén wú cǐ yán dāng huǎng rán.
爾住四高僧前千百年，聞吾此言當恍然。