nǚ wā bǔ tiān liàn bù jìn, cuò luò wǔ sè duī rén huán. yáo bō jiǔ zài dí lěi kuài, xiù chū shén gǔ zhēng chán yán.
女媧補天煉不盡，錯落五色堆人寰。堯波九載滌磊塊，秀出神骨爭巉顏。

kūn shān tài qiǎo líng bì wán, me me suǒ xiè jī àn jiān. bú jiàn dòng tíng gāo fēng yī bǎi chǐ, wàn gǔ zhǎng hán tài xū bì.
崑山太巧靈壁頑，麼麼瑣屑几案間。不見洞庭高峰一百尺，萬古長含太虛碧。

shuí lìng zhuàng shì zhì tiān wài, tiān rǔ chí hóng tái pàn sè. yíng yún hē wù zuò biàn tài, zhàng rì chēng kōng ráo dìng lì.
誰令壯士擲天外，添汝遲鴻台畔色。縈雲欱霧作變態，障日撐空饒定力。

mù zi zhèn qí zhě bài zhī, bù kěn jù cǎo cǎo qìng zhé. zān hù tuō cháo shēn zì yán, shēng píng shí jiāo wéi shí jūn.
穆子振奇者拜之，不肯遽草草磬折。簪笏拖朝紳自言，生平石交唯石君。

jīn fù dé cǐ shí, zhàng chéng sān rén bài. qǐ hū shí zhàng rǔ zǒng léng, jiǎo liè quē wú bù chēn ài.
今復得此石，丈成三人拜。起呼石丈汝總崚，角裂缺吾不嗔愛。

rǔ cāng cāng mào shū jiǔ, hé sì shēng rén lǎo shào chéng hǎo chǒu. ài rǔ bīng xuě zhǎng xiàng shǒu, hé sì bǎi huì chūn róng jiàn shuāng xiǔ.
汝蒼蒼貌殊久，何似生人老少成好醜。愛汝冰雪長相守，何似百卉春榮見霜朽。

ài rǔ bù xiào fù bù yán, hé sì dāng miàn shū xīn bèi miàn gòu. ài rǔ bù qīng fù bù zè, hé sì kuáng biāo mí cǎo bō lì zǒu.
愛汝不笑復不言，何似當面輸心背面詬。愛汝不傾復不仄，何似狂飆靡草波立走。

shí zhàng bù kěn dá, wáng zǐ wèi dài zhī. xī zài cháng qìng shí, niú jiā lǐ jiā dà cēn cī.
石丈不肯答，王子為代之。昔在長慶時，牛家李家大參差。

wǒ dú chēng shàng kè, guī é qí jiān bú jiàn yí. wáng shēng wèi shí zhàng, dāng shí lóu hù yì rú shì, què guài píng quán rǔ cáo yī xiǎo dì.
我獨稱上客，傀俄其間不見疑。王生謂石丈，當時樓護亦如是，卻怪平泉汝曹一小弟。

jīn nián jiǔ jià yì tài guì, nài hé xǐng wǒ shǐ wǒ bù dé zuì. mù zi jiá fǔ gē wū wū, rǔ néng chū shēng yī hé wú.
今年酒價亦太貴，奈何醒我使我不得醉。穆子戛拊歌烏烏，汝能出聲一和無。

wú lùn mù zi pǐ qiě gū, wáng shēng yì yǒu yú gōng yú.
毋論穆子癖且孤，王生亦有愚公愚。