shān wēi wēi, xuě fēi fēi. rì xī suí fēng qī jiàn shí, yè hán hé yuè zhào yán fēi.
山巍巍，雪霏霏。日夕隨風棲澗石，夜寒和月照岩扉。

shān yǎo yǎo, xuě jiǎo jiǎo. xuě zài shān tóu xuě gèng gāo, shān tóu yǒu xuě shān yú lǎo.
山杳杳，雪皎皎。雪在山頭雪更高，山頭有雪山逾老。

lǎo sēng ài xuě jiān ài shān, suì suì shān zhōng zì yǎn guān. měi dào dōng lái bì jiàn xuě, měi dào jiàn xuě bì kāi yán.
老僧愛雪兼愛山，歲歲山中自掩關。每到冬來必見雪，每到見雪必開顏。

wǒ xīn yǔ xuě hé xiāng sì, zhǎng yù kōng shān bào xuě sǐ. zòng lìng gǔ huà dìng wèi bīng, zhí zhì hún xiāo yīng zuò shuǐ.
我心與雪何相似，長欲空山抱雪死。縱令骨化定為冰，直至魂銷應作水。

wǒ cháng duì xuě jì wú shēng, xuě lái jiàn wǒ rú yǒu qíng. xī rì yuán ān jīn rì zi, xiāng kàn xiàng bàn liǎng wàng xíng.
我常對雪寂無聲，雪來見我如有情。昔日袁安今日子，相看相伴兩忘形。

cóng lái bù yuàn xiāo jīn zhàng, gāo yáng měi jiǔ zhēn hái chàng. rén jiān xíng lè zhǐ piàn shí, qū cán jiǔ xǐng shēn diāo sàng.
從來不願銷金帳，羔羊美酒斟還唱。人間行樂只片時，曲殘酒醒身凋喪。

yì bù yuàn gāo lóu yù dí chuī, méi huā luò chù shǐ rén bēi. cǐ zhōng hé xiàn jiāng nán kè, duì cǐ ān néng bù lèi chuí.
亦不願高樓玉笛吹，梅花落處使人悲。此中何限江南客，對此安能不淚垂。

dàn yuàn shēn shān huāng sì lǐ, jǐn rì wú rén wú yǔ ěr. zhǐ kǒng chūn lái ěr bù jīn, jì jì xiāng sī cóng cǐ shǐ.
但願深山荒寺里，盡日無人吾與爾。只恐春來爾不禁，寂寂相思從此始。

shì shí tiān dì kǔ míng míng, shān sēng zuò gē shān xuě tīng.
是時天地苦冥冥，山僧作歌山雪聽。