dà mò fēi shuāng méi píng yě, jiàn cǐ sēn rán tǐng qí xiù. cāng tái bō luò lóng lín cū, cuì xiǎo méng lóng shí léng shòu.
大漠飛霜沒平野，見此森然挺奇秀。蒼苔剝落龍鱗粗，翠筱蒙蘢石棱瘦。

yě huǒ shāo cán pī lì yú, shuǎng qì gāo biāo sà huí shǒu. jiā rén jué dài wò kōng gǔ, xián shì jī gū chéng lǎo chǒu.
野火燒殘霹靂餘，爽氣高標颯回首。佳人絕代臥空谷，賢士羈孤成老丑。

hé rén mào cǐ zhēn kǔ xīn, gǔ fǎ jiān yīng cún zhuàn zhòu. yì dài liú chuán lǐ jì qiū, fù zǐ shēng míng zài rén kǒu.
何人貌此真苦心，古法兼應存篆籀。異代流傳李薊丘，父子聲名在人口。

qīng jiān gǔ mò liǎng xiāng tóu, fěn huì dān qīng jù luò hòu. pān shēng hǎo shì ǒu jiàn zhī, yǐ shǒu mā sā tàn liáng jiǔ.
輕縑古墨兩相投，粉繪丹青俱落後。潘生好事偶見之，以手摩挲嘆良久。

zhì shēn huǎng zài diān yá jiān, huī ā kǒng zuò jiāo lóng zǒu. jǐn biāo diàn zhóu zhuāng zhòng chí, chí guī bù yòng lián chéng gòu.
置身恍在顛厓間，撝呵恐作蛟龍走。錦標鈿軸裝重池，持歸不用連城購。

pān shēng xiàng jiù réng suǒ shī, wèi ěr zhòng zēng yù hé bēi. dù líng táo zhú huò biàn huà, zhāng gōng bǎo jiàn néng xióng cí.
潘生相就仍索詩，為爾重增遇合悲。杜陵桃竹或變化，張公寶劍能雄雌。

qiān jīn bì zhǒu dēng láng miào, kěn shǐ guī cái wěi lù qí.
千金敝帚登廊廟，肯使瑰材委路歧。