jīn rén shí èr zǔ lóng sǐ, shù rú wú yòng kēng shā ěr. càn táng fǔ sòng fēn qiū cáo, jūn yì hé xīn zhì yú cǐ.
金人十二祖龙死，竖儒无用坑杀耳。孱唐腐宋纷蚯螬，君亦何心至于此。

mí hún cāng cāng nà de zhāo, bèi fā dà huāng xià jiǔ xiāo. nán ér sān shí bù chēng yì, biān tà yù qiú zì yóu xì.
迷魂苍苍那得招，被发大荒下九霄。男儿三十不称意，鞭挞玉虬恣游戏。

jūn kàn liú yì xìn kě ér, shǒu zhì wàn qiān děng xián shì. nán qióng wū dǎo láng xū hú, běi shàng jīn tái mǎ gǔ kū.
君看刘毅信可儿，手掷万千等閒事。南穷巫岛狼须胡，北上金台马骨枯。

bēi gē gǎn tàn hùn tú gū, xìng hān jī fǒu gèng wū wū. yī zhāo diào tóu bù kěn gù, qì guān tóu bǐ hū yún cú.
悲歌感叹溷屠沽，兴酣击缶更呜呜。一朝掉头不肯顾，弃冠投笔忽云徂。

guī lái lǘ bèi fēng xuě hán, sǒng shēn yī jiù rù shī tán. sān nián yǐ miè cái rén cì, chǐ jiàn kōng xiū zhuàng shì yán.
归来驴背风雪寒，耸身依旧入诗坛。三年已灭才人刺，尺剑空羞壮士颜。

xiāng féng kuài dǔ kūn míng jiǔ, gāo lǐ chuī tái gòng xié shǒu. qiě tā zhū lǚ chè zhǎng jīng, mò guǎn bái yī huàn cāng gǒu.
相逢快赌鲲溟酒，高李吹台共携手。且趿朱履掣长鲸，莫管白衣幻苍狗。

wú duān diào gǔ fā láo sāo, xiào ào yíng ruán shī bǎi shǒu. suì lìng xiǔ zhuō qióng kū qiāng, qiān shang kuà wèi cóng jūn hòu.
无端吊古发牢骚，笑傲瀛壖诗百首。遂令朽拙穷枯腔，褰裳跨卫从君后。

tiān shēng wǒ bèi làng dé míng, gǔ lái cái dà rěn xiāng qīng. cháng shēn shòu gǔ bó míng jù, dé rú wèi dì pō wèi xiōng.
天生我辈浪得名，古来才大忍相轻。长身寿骨博名句，德孺为弟坡为兄。

hàn dōng zhī guó shuǐ rú miǎn, shí wén rén yǔ shuō sū chéng.
汉东之国水如渑，时闻人语说苏程。