hóng shuǐ yǐ zhù cāng míng dōng, wā zhě wèi zé gāo zhě fēng. máng máng dà lù hào zhōng guó, zhàn zhēng jǐ bèi kuā yīng xióng.
洪水已注滄溟東，窪者為澤高者峰。茫茫大陸號中國，戰爭幾輩誇英雄。

chéng wéi dì wáng bài kòu dào, zuǒ dì wáng zhě chén chēng zhōng. yǒu shǐ yǐ lái shù qiān zǎi, jǐ cháo zhàn xuè shān hé hóng.
成為帝王敗寇盜，佐帝王者臣稱忠。有史以來數千載，幾朝戰血山河紅。

tiān dì shā jī bù yī fà, cǎo zé gè xìng shé chéng lóng. yī lóng shēng tiān zhòng shé fú, lóng jū yún qì piān cōng lóng.
天地殺機不一發，草澤各倖蛇成龍。一龍升天眾蛇伏，龍居雲氣偏蔥蘢。

shì shí tiān xià hào yī tǒng, bīng gē sì hǎi chū jiāo tōng. qīng qīng zhàn dì jiàn hé shǔ, yí mín kěn tǔ chú hāo péng.
是時天下號一統，兵戈四海初交通。青青戰地見禾黍，遺民墾土鋤蒿蓬。

wēi jiā hǎi nèi měng shì jǐn, guàn rì wú qì chéng cháng hóng. ō xiū lǚ xià kuān dà zhào, yǔ mín xiū xī mín xián cóng.
威加海內猛士盡，貫日無氣成長虹。喔咻屢下寬大詔，與民休息民咸從。

cí chén lì shàng tài píng sòng, jǔ cháo jiàng xiàng zhēng yán gōng. yū rú diào tóu bù kěn xìn, shǒu fǔ gǔ sè diào shāng gōng.
詞臣例上太平頌，舉朝將相爭言功。迂儒掉頭不肯信，手撫古瑟調商宮。

dú jū shēn niàn cǐ hé shì, cǐ réng jù luàn fēi dà tóng. kàng rán yuǎn mù tài píng shì, gāo gē jīn shí shēn shān zhōng.
獨居深念此何世，此仍據亂非大同。亢然遠慕太平世，高歌金石深山中。

shān zhōng gǔ pù fēi chán cóng, bái yún mǎn jìng wú rén zōng. míng xīn zì zhù tài píng xiàng, rén jiān bàn yè wén qīng zhōng.
山中古瀑飛潺淙，白雲滿徑無人蹤。冥心自鑄太平象，人間半夜聞清鍾。

rú shū zì xī yòng zhě guǎ, kuàng jīn bì sè fāng yán dōng? pǐ fū kāng kǎi niàn tiān xià, wǒ zhèng zuò yǒu yū rú fēng.
儒書自昔用者寡，況今閉塞方嚴冬？匹夫慷慨念天下，我正坐有迂儒風。

gěng rán yǔ shì wú yī kě, tài píng mèng xiǎng néng gōng féng. yǐ bù zuò tài huá chén xī yí, yòu bù zuò wǔ dāng zhāng sān fēng.
挭然與世無一可，太平夢想能躬逢。已不作太華陳希夷，又不作武當張三丰。

hú wéi dú sòng huáng tíng nèi jǐng yǔ, sù sù shān gé fēng shēng sōng. yǒu shān kě yǐn shàng bù yǐn, qiū nán chūn běi wèi bīn hóng.
胡為獨誦黃庭內景語，謖謖山閣風生松。有山可隱尚不隱，秋南春北為賓鴻。

zì míng yuē shì yì qiú shí, qí shù gèng chù nóng sāng gōng. bù zhī xié chí guǒ hé jù, wèi yù yǔ shì chú hūn wù.
自名曰士亦求食，其術更絀農桑工。不知挾持果何具，謂欲與世除昏雺。

tài píng yǒu dài wú qiě lǎo, qǐ yǒu dān dǐng néng huán tóng? yǎn zhōng jī wù gè zhēng zhǎng, wò kàn yī hè cāng xiāo chōng.
太平有待吾且老，豈有丹鼎能還童？眼中雞鶩各爭長，臥看一鶴蒼霄沖。

miào táng fēn fēn yǒu rén zài, shān lín yǎng zhì yóu wú róng. wò lóng yī chū tài duō shì, xī bù zhōng lǎo cóng páng gōng.
廟堂紛紛有人在，山林養志猶吾容。臥龍一出太多事，惜不終老從龐公。

wú lú shān cūn yuē dàn dìng, liáo fù tú huà jīng wú zhōng. wén chāng tí jù tàn qí jué, yǐ ruò dān zhuàn tūn wú xiōng.
吾廬山村曰澹定，聊付圖畫旌吾衷。文昌題句嘆奇絕，已若丹篆吞吾胸。

qióng jiāo hū chū bā chā shǒu, yī shōu hán tài shēng chūn róng. yún lóng shàng xià wú dǎng shì, qǐ chà yī bō chuán jī fēng.
窮郊忽出八叉手，一收寒態生春融。雲龍上下吾黨事，豈詫衣缽傳機鋒。

jiǔ yuán ruò qǐ liǔ zhōu liǔ, dìng xǔ gǔ diào gē huáng nóng. chūn shān huā luò tóng jūn tóng, chūn yǔ yè zhǎng fēng rén fēng.
九原若起柳州柳，定許古調歌黃農。春山花落桐君桐，春雨夜長楓人楓。

shǒu pī jiù shǐ fā hào tàn, wú shù shén shèng fēn zhuī chóng. qián kūn yī rú fǔ kě xiào, chà xǐ wú dǎng shī xiāng zōng.
手披舊史發浩嘆，無數神聖紛追崇。乾坤一儒腐可笑，差喜吾黨詩相宗。

huà zhōng wú lú zài hé xǔ? luó fú dōng wàng yān yún zhòng. sì bǎi sān shí èr fēng zhèng chū rì, hǎi tiān duǒ duǒ jīn fú róng.
畫中吾廬在何許？羅浮東望煙雲重。四百三十二峰正初日，海天朵朵金芙蓉。