bàn chǐ wú tóng dāng chūn xǐ, zōng guǒ xì gāi fēng ní zǐ. bù dàn yuǎn lái guāi tǔ yí, gū gàn héng jiān bā shí lǐ.
半尺梧桐當春徙，棕裹細荄封泥滓。不憚遠來乖土宜，孤干橫肩八十里。

mái gēn yī yuè wèi jiàn shēng, xīn yān jīng yí guài yǐ yǐ. piē rán yī jiàn èr cùn yá, cēn cī nèn lǜ fēng chuī qǐ.
薶根一月未見生，心焉驚疑怪已矣。瞥然一見二寸芽，參差嫩綠風吹起。

gēn qì yù chōng zhī yù zhǎng, tíng tíng dú lì wú suǒ yǐ. nóng yàn zhuó zhuó yí rén qíng, suǒ yǐ kàn huā xiàn táo lǐ.
根氣欲充枝欲長，亭亭獨立無所倚。穠艷灼灼移人情，所以看花羨桃李。

wǒ xìng lěng dàn yí dān yōu, piān yú wú tóng yǒu dú xǐ. jié zǐ bù yǔ fán mù tóng, diǎn zhuì yè cì zhū lěi lěi.
我性冷淡宜耽幽，偏於梧桐有獨喜。結子不與凡木同，點綴葉次珠累累。

qǐ zài yī yè shí qiū xīn, zhí gàn shū zhī wú wěi mǐ.
豈在一葉識秋心，直干疏枝無委靡。