dì mài zhì cǐ duàn, tiān shān yǐ bāo tiān. rì yuè hé chǔ qī, zǒng guà qīng sōng diān.
地脈至此斷，天山已包天。日月何處棲，總掛青松巔。

qióng dōng léng léng shuò fēng liè, xuě fù bāo shān méi shān gǔ. fēng xíng jī gǔ shuí dé kuī, shàng yǒu hóng méng wàn nián xuě.
窮冬稜稜朔風裂，雪復包山沒山骨。峰形積古誰得窺，上有鴻蒙萬年雪。

tiān shān zhī shí lǜ rú yù, xuě yǔ shí guāng jiē rǎn lǜ. bàn kōng shí duò bīng hū kāi, duì miàn jū rán luò fēi pù.
天山之石綠如玉，雪與石光皆染綠。半空石墮冰忽開，對面居然落飛瀑。

qīng sōng gǎng tóu shǔ lù liáng, yī yī jìng yù cān tiān guāng. yán lín ruò zhì fēi bù qǐ, jīng yuè bǎo dàn sōng huā xiāng.
青松崗頭鼠陸梁，一一竟欲餐天光。沿林弱雉飛不起，經月飽啖松花香。

rén xíng shān kǒu xuě méi zōng, shān fù jiǔ yǐ cáng chūn fēng. shǐ zhī líng jìng jiǒng rán yì, qì hòu dùn yǔ sān xiāo tōng.
人行山口雪沒蹤，山腹久已藏春風。始知靈境迥然異，氣候頓與三霄通。

wǒ wèi cháng chéng bù xū zhù, cǐ xiǎn tiān jiào xiàn shā mò. shān nán shān běi ěr xǔ zhǎng, hàn hǎi huáng hé zī qǐ fú.
我謂長城不須築，此險天教限沙漠。山南山北爾許長，瀚海黃河茲起伏。

tā shí zhú kè tǎng dé hái, zhì jiā yì xiàng qí lián shān. kòng xián zòng xùn luó qí huò, tóu bǐ huò shì fú fēng bān.
他時逐客倘得還，置家亦象祁連山。控弦縱遜騾騎霍，投筆或似扶風班。

bié jiā jìn yǐ wàng nián zǎi, rì chū cāng míng tǎng jiā zài. lián fēng ǒu yī wàng dōng nán, yún qì méng méng shēng fù bèi.
別家近已忘年載，日出滄溟倘家在。連峰偶一望東南，雲氣蒙蒙生腹背。

jiǔ zhōu wǒ xī lì xiǎn yí, wǔ yuè dǐng shàng dōu biāo tí. nán tiáo běi tiáo děng xián ěr, tài yǐ tài shì shū cǐ qí.
九州我昔歷險夷，五嶽頂上都標題。南條北條等閒爾，太乙太室輸此奇。

jūn bú jiàn qí zhōng sài wài tiān xī qǔ, fēng lì shǐ rén měng fēi jǔ. yī fēng quē chù bǔ yī yún, rén yù chū shān yún bù xǔ.
君不見奇鍾塞外天奚取，風力史人猛飛舉。一峰缺處補一雲，人慾出山雲不許。