cǎi huā gōng kè néng mǎn yǔ, bù zì yíng cháo bì fēng yǔ. lěi tǔ xuē bǎn fēi ài jūn, jūn zì guī zhī ruò ān dǔ.
採花供課能滿庾，不自營巢庇風雨。壘土削板非愛君，君自歸之若安堵。

yī shēng yá jí lǜ lìng yán, liǎng gǔ xié chí jīn lì kǔ. dòng yǔ bù láo ǒu duò dì, jǐn jiàn shì jiā kuī jī jù.
一聲衙集律令嚴，兩股挾持筋力苦。棟宇不牢偶墮地，盡見室家窺積聚。

wáng yuán jī jiǔ pō hòu shí, zhāo kòu màn cáng shuí zì qǔ. shān sēng píng rì kǒng wù shāng, rěn xiàng me wēi shī shù gǔ.
王緣積久頗厚實，招寇慢藏誰自取。山僧平日恐物傷，忍向麼微施數罟。

qǐ xián jiáo là wèi tài báo, yī gē wèi yàn yóu zài gǔ. chū yóu rěn liàn zòng zhuī shì, é kùn xūn zhuó nán lì jù.
豈嫌嚼蠟味太薄，一割未厭猶再鼓。初猶忍戀縱追螫，俄困薰灼難力拒。

jīng fēi làng zǒu chù fān lí, wǎng wǎng sàn duò zhé gōng gǔ. hài shēn jí shì yǎng shēn rén, ài běn wèi chóu cí shì hǔ.
驚飛浪走觸藩籬，往往散墮折肱股。害身即是養身人，愛本為仇慈是虎。

cháng wén shì shì jiè duó shí, cǐ dào hú wéi jīn bù shù. dāo tóu dé mì wú hé yǒu, chū lì wèi jūn bàng zuò zhǔ.
嘗聞釋氏戒奪食，此道胡為今不數。刀頭得蜜吾何有，出力為君傍作主。

quàn sēng qiē wù kǔ yǒu qíng, hé yòng cí bēi míng fèi fǔ. qiě liú yú shí gōng suì shì, shù dé chūn fēng róng màn wǔ.
勸僧切勿苦有情，盍用慈悲銘肺腑。且留餘食供歲事，庶得春風容慢舞。

dīng níng gèng yù zhòng fēng wáng, zì cǐ yì kě kuān zǔ bù.
丁寧更喻眾蜂王，自此亦可寬祖簿。