chú shān chā kōng wàng bù zú, xíng xìn mǎ tí rù yōu gǔ. shēng píng wèi guàn chén wài yóu, xiān zhuó hán xī xǐ chén mù.
滁山插空望不足，行信馬蹄入幽谷。生平未慣塵外游，先酌寒溪洗塵目。

zì yí shēn shì wǔ líng kè, wù zhú táo huā mí shuǐ qū. yù qióng běn shǐ wèn suì yuè, tíng shàng xióng wén záo qīng yù.
自疑身是武陵客，誤逐桃花迷水曲。欲窮本始問歲月，亭上雄文鑿青玉。

yì gāo yǔ xiǎn cè nán dào, fú sàn bái yún zài sān dú. nǎi zhī zào zuò zì hùn dùn, shān shén gù hù bǎo zàng dú.
意高語險測難到，拂散白雲再三讀。乃知造作自混沌，山神固護寶藏櫝。

lù qí wèi xǔ chē mǎ tōng, bái rì cāng yān zǒu mí lù. yī cóng zǐ fǔ xiān rén lái, zhǐ chū dòng tiān sān shí liù.
路歧未許車馬通，白日蒼煙走麋鹿。一從紫府仙人來，指出洞天三十六。

gào zé shū kāi bù sǐ quán, dòng liáng yǎng chéng suì hán mù. líng miáo yì cǎo wú gēn zhū, yáo dàng qīng xiāng guò lín lù.
膏澤疏開不死泉，棟樑養成歲寒木。靈苗異草無根株，搖盪清香過林麓。

fēng luán wéi zā bié shì tiān, tiān zài shān zhōng chéng dà chù. xiān shēng zhī xīn cǐ qí xiàng, wǎng xíng qián yán shēn yùn xù.
峰巒圍匝別是天，天在山中成大畜。先生之心此其象，往行前言深蘊蓄。

yì lùn tǔ wèi rén yì cí, wén zhāng sàn zuò shēng líng fú. mò xiào zhēn gōng gōng wèi chún, dòu dìng chūn fēng nòng hóng lǜ.
議論吐為仁義辭，文章散作生靈福。默笑真工功未醇，餖飣春風弄紅綠。

dān yún gǔ dé yī yǐ yíng, yǐ yī néng yīng wú qióng shēng. qiān gǔ wàn gǔ shēng bù jìn, xiān shēng de zhī wèi shēng míng.
聃雲谷得一以盈，以一能應無窮聲。千古萬古聲不盡，先生得之為聲名。

gōng zhī shēng míng gōng zhī xīn, rì yì yuǎn dà rì yì shēn. yú rú ěr mù suǒ bù jí, fèn bǐ kōng chéng yōu gǔ yín.
公之聲名公之心，日益遠大日益深。愚儒耳目所不及，奮筆空成幽谷吟。