wǒ wén jì shī zhī lì jiǎ dǎo kāi, shí dāng chú xī chén zūn léi. mìng yì hái yīng zì láo kǔ, yì huò jiān xīn lì lì rú yǒu shén zhù líng zhī lái.
我聞祭詩之例賈島開，時當除夕陳樽罍。命意還應自勞苦，亦或艱辛歷歷如有神助靈之來。

cái rén yì sāi lěi luò bù dé zhì, bá jiàn zhuó dì gē kōng āi. chūn fēng bù xù má yī yè, hé rú cǐ xī dòng niàng qīng xiè sān qiān bēi.
才人抑塞磊落不得志，拔劍斫地歌空哀。春風不煦麻衣業，何如此夕凍釀傾瀉三千杯。

yī bēi zhuó shī fù yī yī, jué dǎo kě miǎn jīn yán cuī. yì xī xiān zi shòu shī wǒ wǔ suì, míng nián jiù chuán sǒng shuāng jì.
一杯酌詩復一揖，絕倒可免襟顏摧。憶昔先子授詩我五歲，明年就傳聳雙髻。

kè jīng xiá fù dù líng lǜ, wǔ sháo tōu qù lán tái yì. yú cūn xiān shēng zhè zhōng qí, zhū chá lǎo bèi jiù lián mèi.
課經暇覆杜陵律，舞勺偷覷蘭台藝。漁村先生浙中耆，朱查老輩舊聯袂。

shī píng shī zhá shén xí cáng, shī jǐn yuān yuán biàn gēn dì. jiē wǒ pín ér bù shí wàn juǎn kāi shū chéng, fēng yún yuè lù huī háo qīng.
詩評詩札什襲藏，詩盡淵源辨根蒂。嗟我貧兒不識萬卷開書城，風雲月露揮毫輕。

yù táng lǎo rén gù zhī hào rán tàn, wèn wǒ shì tí yīng wù rú hé yīng, ér bù sī chuī lóng dí yǔ fèng shēng.
玉堂老人顧之浩然嘆，問我試啼英物如何英，而不思吹龍笛與鳳笙。

kuài jiàn rù hǎi tú zhǎng jīng, wèi wǒ zhì dì zuò shí shēng, hé wéi xiào cǐ yǐn qì cāng yíng míng.
快劍入海屠長鯨，為我擲地作石聲，何為效此蚓泣蒼蠅鳴。

jī shù bǎi piān xī fén qì, gèng lì yōu huàn chéng gū shēng. dào jīn chuí lǎo dé shī èr qiān sān bǎi wǔ shí yǒu yú shǒu, cì cù bù jiǎn suān hán qíng.
積數百篇悉焚棄，更歷憂患成孤生。到今垂老得詩二千三百五十有餘首，刺促不減酸寒情。

dāng nián lǎo bèi dà yá bù kě zuò, qǐ dú zhòng xuǎn bó xué hóng cí liǎo wú zuò.
當年老輩《大雅》不可作，豈獨中選博學鴻詞了無作。

xià dì zhū gōng zhì tán diàn, jiē wǔ míng xián huī guǎn gé. sù jiàng bù jìn kǔn nèi zhī, yú jūn yì shèng jīn rén ruò.
下第諸公峙壇坫，接武名賢輝館閣。宿將不盡閫內知，余軍亦勝今人弱。

ān dé jiǔ yuán hū qǐ zuò shàng zuò, lìng wǒ dī tóu jiù shéng xuē. rén shēng fù guì yóu tiān gōng, hé xū jiào liàng dá yǔ qióng.
安得九原呼起坐上坐，令我低頭就繩削。人生富貴由天公，何須較量達與窮。

wǒ bù néng xué chūn chéng wú chǔ bù fēi huā zhī hán hóng, yì wú cái nǐ xiǎo lóu yī yè tīng chūn yǔ zhī fàng wēng.
我不能學春城無處不飛花之韓翃，亦無才儗小樓一夜聽春雨之放翁。

duān jū shèng míng chǐ zhōu jí, mèng liù qǐ shì nán shān nóng. wǎng jiāng kǔ jù jī tiān zǐ, yuè yǐng guī bào chuāng xū sōng.
端居聖明恥舟楫，孟六豈是南山農。枉將苦句激天子，月影歸抱窗虛松。

làng xiān yì zuò ào qiào lèi, yǒu yǎn bù shí rén zhōng lóng. cuō tuó liáo fù chéng jìn shì, kě lián shēng míng shí è bù wéi shī jiā zōng.
浪仙亦坐傲峭累，有眼不識人中龍。蹉跎聊復成進士，可憐聲名十惡不為詩家宗。

féi shòu hé guān bīng xuě xiōng, bǐ zhèn nǎi dāng hán háo chōng. xiàn shā qí lǘ zuò dé tuī qiāo ǒu, jiāo yóu zèng dá xiāng wàng bù gé cháo zhōu zōng.
肥瘦何關冰雪胸，筆陣乃當韓豪沖。羨煞騎驢坐得推敲偶，交遊贈答相望不隔潮州蹤。

wǒ shī fēi hán yì fēi shòu, fāng gàn luó yǐn mén tíng lòu. biān sī shuí yǔ jiǔ zhōu héng, fù sì shū cán sì kù fù.
我詩非寒亦非瘦，方干羅隱門庭陋。鞭絲誰與九州橫，腹笥殊慚四庫富。

shǎng yīn yě zì bō yún chù, bìng gǔ wú yóu tuō yán xiù. cǎo jiān wèi bǐng hǔ fèng zī, yě wài nán wéi jīn shí zòu.
賞音也自播雲處，病骨無由脫岩岫。草間未稟虎鳳姿，野外難為金石奏。

jiù zhōng tì lèi fēn qiān xíng, gǔ yùn mò lùn sòng yǔ táng. hǎo yǔ zǐ sūn shí miàn mù, xiān rén yí xù liú qǔ qiān chūn zhǎng.
就中涕淚紛千行，骨韻莫論宋與唐。好與子孫識面目，先人遺緒留取千春長。

xiǎo cháo hú shī qiè lǐ xiāng, sì shì chuán kàn gǔ jǐn náng. jīn xī hé xī zuì jiǔ jiāng, zhú huā gāo tǔ téng cí máng.
《小巢壺詩》篋里香，四世傳看古錦囊。今夕何夕醉酒漿，燭花高吐騰詞鋩。

yú shēng shàng dé yú yīn qiāng, èr shí sì juǎn zhī wài wén lán yóu wāng máng.
餘生尚得餘音鏘，二十四卷之外文瀾猶汪茫。