wǒ wén jì shī zhī lì jiǎ dǎo kāi, shí dāng chú xī chén zūn léi. mìng yì hái yīng zì láo kǔ, yì huò jiān xīn lì lì rú yǒu shén zhù líng zhī lái.
我闻祭诗之例贾岛开，时当除夕陈樽罍。命意还应自劳苦，亦或艰辛历历如有神助灵之来。

cái rén yì sāi lěi luò bù dé zhì, bá jiàn zhuó dì gē kōng āi. chūn fēng bù xù má yī yè, hé rú cǐ xī dòng niàng qīng xiè sān qiān bēi.
才人抑塞磊落不得志，拔剑斫地歌空哀。春风不煦麻衣业，何如此夕冻酿倾泻三千杯。

yī bēi zhuó shī fù yī yī, jué dǎo kě miǎn jīn yán cuī. yì xī xiān zi shòu shī wǒ wǔ suì, míng nián jiù chuán sǒng shuāng jì.
一杯酌诗复一揖，绝倒可免襟颜摧。忆昔先子授诗我五岁，明年就传耸双髻。

kè jīng xiá fù dù líng lǜ, wǔ sháo tōu qù lán tái yì. yú cūn xiān shēng zhè zhōng qí, zhū chá lǎo bèi jiù lián mèi.
课经暇覆杜陵律，舞勺偷觑兰台艺。渔村先生浙中耆，朱查老辈旧联袂。

shī píng shī zhá shén xí cáng, shī jǐn yuān yuán biàn gēn dì. jiē wǒ pín ér bù shí wàn juǎn kāi shū chéng, fēng yún yuè lù huī háo qīng.
诗评诗札什袭藏，诗尽渊源辨根蒂。嗟我贫儿不识万卷开书城，风云月露挥毫轻。

yù táng lǎo rén gù zhī hào rán tàn, wèn wǒ shì tí yīng wù rú hé yīng, ér bù sī chuī lóng dí yǔ fèng shēng.
玉堂老人顾之浩然叹，问我试啼英物如何英，而不思吹龙笛与凤笙。

kuài jiàn rù hǎi tú zhǎng jīng, wèi wǒ zhì dì zuò shí shēng, hé wéi xiào cǐ yǐn qì cāng yíng míng.
快剑入海屠长鲸，为我掷地作石声，何为效此蚓泣苍蝇鸣。

jī shù bǎi piān xī fén qì, gèng lì yōu huàn chéng gū shēng. dào jīn chuí lǎo dé shī èr qiān sān bǎi wǔ shí yǒu yú shǒu, cì cù bù jiǎn suān hán qíng.
积数百篇悉焚弃，更历忧患成孤生。到今垂老得诗二千三百五十有余首，刺促不减酸寒情。

dāng nián lǎo bèi dà yá bù kě zuò, qǐ dú zhòng xuǎn bó xué hóng cí liǎo wú zuò.
当年老辈《大雅》不可作，岂独中选博学鸿词了无作。

xià dì zhū gōng zhì tán diàn, jiē wǔ míng xián huī guǎn gé. sù jiàng bù jìn kǔn nèi zhī, yú jūn yì shèng jīn rén ruò.
下第诸公峙坛坫，接武名贤辉馆阁。宿将不尽阃内知，余军亦胜今人弱。

ān dé jiǔ yuán hū qǐ zuò shàng zuò, lìng wǒ dī tóu jiù shéng xuē. rén shēng fù guì yóu tiān gōng, hé xū jiào liàng dá yǔ qióng.
安得九原呼起坐上坐，令我低头就绳削。人生富贵由天公，何须较量达与穷。

wǒ bù néng xué chūn chéng wú chǔ bù fēi huā zhī hán hóng, yì wú cái nǐ xiǎo lóu yī yè tīng chūn yǔ zhī fàng wēng.
我不能学春城无处不飞花之韩翃，亦无才儗小楼一夜听春雨之放翁。

duān jū shèng míng chǐ zhōu jí, mèng liù qǐ shì nán shān nóng. wǎng jiāng kǔ jù jī tiān zǐ, yuè yǐng guī bào chuāng xū sōng.
端居圣明耻舟楫，孟六岂是南山农。枉将苦句激天子，月影归抱窗虚松。

làng xiān yì zuò ào qiào lèi, yǒu yǎn bù shí rén zhōng lóng. cuō tuó liáo fù chéng jìn shì, kě lián shēng míng shí è bù wéi shī jiā zōng.
浪仙亦坐傲峭累，有眼不识人中龙。蹉跎聊复成进士，可怜声名十恶不为诗家宗。

féi shòu hé guān bīng xuě xiōng, bǐ zhèn nǎi dāng hán háo chōng. xiàn shā qí lǘ zuò dé tuī qiāo ǒu, jiāo yóu zèng dá xiāng wàng bù gé cháo zhōu zōng.
肥瘦何关冰雪胸，笔阵乃当韩豪冲。羡煞骑驴坐得推敲偶，交游赠答相望不隔潮州踪。

wǒ shī fēi hán yì fēi shòu, fāng gàn luó yǐn mén tíng lòu. biān sī shuí yǔ jiǔ zhōu héng, fù sì shū cán sì kù fù.
我诗非寒亦非瘦，方干罗隐门庭陋。鞭丝谁与九州横，腹笥殊惭四库富。

shǎng yīn yě zì bō yún chù, bìng gǔ wú yóu tuō yán xiù. cǎo jiān wèi bǐng hǔ fèng zī, yě wài nán wéi jīn shí zòu.
赏音也自播云处，病骨无由脱岩岫。草间未禀虎凤姿，野外难为金石奏。

jiù zhōng tì lèi fēn qiān xíng, gǔ yùn mò lùn sòng yǔ táng. hǎo yǔ zǐ sūn shí miàn mù, xiān rén yí xù liú qǔ qiān chūn zhǎng.
就中涕泪纷千行，骨韵莫论宋与唐。好与子孙识面目，先人遗绪留取千春长。

xiǎo cháo hú shī qiè lǐ xiāng, sì shì chuán kàn gǔ jǐn náng. jīn xī hé xī zuì jiǔ jiāng, zhú huā gāo tǔ téng cí máng.
《小巢壶诗》箧里香，四世传看古锦囊。今夕何夕醉酒浆，烛花高吐腾词铓。

yú shēng shàng dé yú yīn qiāng, èr shí sì juǎn zhī wài wén lán yóu wāng máng.
余生尚得余音锵，二十四卷之外文澜犹汪茫。