wǒ suī wú sī wú zhú yì wú ròu, yóu yǒu dù zi měi wàn juǎn shū, yóu yǒu lù shì héng sān jiān wū.
我雖無絲無竹亦無肉，猶有杜子美萬卷書，猶有陸士衡三間屋。

zuò shī níng zuò jiāo dǎo zhī hán shòu, zhōng bù xiè yuán qīng ér bái sú. wén zhāng zá zài zhòng rén zhōng, dà shì zhuó hé héng jì dú.
作詩寧作郊島之寒瘦，終不屑元輕而白俗。文章雜在眾人中，大似濁河橫濟瀆。

píng shēng làng fèi jǐ yín jiān, hé chì yòu jūn jiǔ wàn fú. jì cháng zhù qī yuán zhī shí jiǔ yán, yòu pō nǐ lì lǐ zhī sì bā mù.
平生浪費幾吟箋，何啻右軍九萬幅。既嘗注漆園之十九言，又頗擬栗里之四八目。

dào yǎn yī zhào bǎi jiē wàng, wèi ruò nú gēng bì zhī gōng kè dū. jiāng hú luò tuò dàn qiàn yī guī ěr, xiū guān yǐ xìng tiān cóng yù.
道眼一照百皆妄，未若奴耕婢織躬課督。江湖落魄但欠一歸耳，休官已幸天從欲。

zǐ nán nǚ qī sūn sì rén, yǒu cài gòng gēng wú yì zú. guò cǐ gèng jiǎo fēi wàng fú, zhèng kǒng zhāo yōu fù zhāo rǔ.
子男女七孫四人，有菜共羹吾亦足。過此更徼非妄福，政恐招憂復招辱。

zhái mén xià yīn shuāng gāo tóng, yuán jìng qiū xiāng wàn cóng jú. yú shì zì gē zhāo yǐn gē, gē yuē hè yuàn yuán jīng xī zài kōng gǔ.
宅門夏蔭雙高桐，園徑秋香萬叢菊。於是自歌招隱歌，歌曰鶴怨猿驚兮在空谷。

sì shí yú nián píng péng jiāng qī shí, yòu hé bì yuè zhī nán yàn zhī běi.
四十餘年萍蓬將七十，又何必越之南燕之北。