gǔ mù qiān nián yǐn lín lù, ào xuě líng hán jiǔ yōu dú. shuāng pí suī wú sì shí wéi, zhōng yǒu áng xiāo qì yíng jū.
古木千年隱林麓，傲雪凌寒久幽獨。霜皮雖無四十圍，中有昂霄氣盈掬。

kǒng míng miào qián sè pō tóng, cǎo táng shī lǎo guàn fǔ yù. yǔ lín rì zhì suì yuè mó, gàn gǎo gēn cuī hū diān bó.
孔明廟前色頗同，草堂詩老慣撫育。雨淋日炙歲月摩，干槁根摧忽顛踣。

qiáo fū chú kè bù wǒ gù, zhǎng bàn cāng tái yìng hán lǜ. jīn nián gōng fǔ chuàng gāo táng, liáng dòng qiú zhī kǔ bù zú.
樵夫芻客不我顧，長伴蒼苔映寒綠。今年公府創高堂，梁棟求之苦不足。

mù guān qí mǎ zì rù shān, jiàng zhě qū chí rú guǐ sù. zì cán zhuō cái fù hé yòng, lì rǔ fǔ jīn méng chǐ lù.
幕官騎馬自入山，匠者驅馳如鬼速。自慚拙才復何用，例辱斧斤蒙齒錄。

shān wēng yīn xiào bǎi wú néng, yī shēng zhī lí tóng cǐ mù. fǔ mù sān tàn wèi mù yán, rú cǐ jiǎng zhuó fēi wǒ yù.
山翁因笑百無能，一生支離同此木。撫木三嘆為木言，如此獎擢非我欲。

bù yuàn ěr wèi qín huáng ē páng gōng, bù yuàn ěr wèi hàn wǔ huáng jīn wū. liǎng jūn fù guì jiāo qiě yín, shì zhōng wéi xù měi nǚ cáng zhū yù.
不願爾為秦皇阿房宮，不願爾為漢武黃金屋。兩君富貴驕且淫，是中唯蓄美女藏珠玉。

dàn yuàn ěr wèi yōu rén lú, mǎn zhù yān xiá jì kōng gǔ. yǒu shí wéi wén dú gǔ shū, lǐn lǐn zhōng yì héng zài fù.
但願爾為幽人廬，滿貯煙霞寄空谷。有時惟聞讀古書，凜凜忠義橫在腹。

yǒu shí wéi wén dàn gǔ tóng, gāo diào qī liáng shēng duàn xù. fǒu zé gòu zuò chéng míng lú, kuī rán zhǎng zài tiān zǐ mù.
有時惟聞彈古桐，高調淒涼聲斷續。否則搆作承明廬，巋然長在天子目。

guǎng yán tiān xià zhī yīng háo, xiàn kě tì fǒu gàn wáng lù. cǐ shí bù dú mù ěr róng, sì hǎi cāng shēng jǐn méng fú.
廣延天下之英豪，獻可替否干王祿。此時不獨木爾榮，四海蒼生盡蒙福。