strong liú jǐn dú móu shōu wén fǔ　 lǐ tōng qiǎo jì zuì kuáng nú strong
劉瑾毒謀收文府　李通巧計醉狂奴

qiě shuō wén guì tuì rù hòu táng, jiàn lǐ tōng yuē: ruò fēi jiāng jūn zhǐ diǎn, běn shuài jǐ xiàn hǔ kǒu. jiāng jūn zhī gōng fēi xiǎo. lǐ tōng yuē: méng dà rén tí xié, zěn gǎn yǐn nì bù yán! fāng cái dà rén jiāng fāng dé jiān jìn, shí wèi cuò suàn. wén guì yuē: jiān jìn fāng dé, hǎo tóng jīn pí jiě jīng zòu zhǔ, shǐ yǒu píng zhèng. lǐ tōng yuē: fāng jīn tiān zǐ lǎn duò, jiǔ bù yù cháo, jiān dǎng yòu duō. dà rén ruò jiě jīng, zěn néng miàn jiàn tiān zǐ? liú jǐn bì jiāng jīn pái chén nì, fāng dé fàng tuō, qǐ bú shì jiě qù fàng shēng? wén guì yuē: nǐ shuō de yě shì, wú qiě qí jiā fù cì jiā yuè huí shí, nà shí jiě jīng, liàng jiān dào bì bù néng zǔ è le. jì tōng yuē: zhè gè yòu shì huò duān le. nǐ xiǎng, liú jǐn chāng héng wú jì. wéi yǒu cǐ shì, què shì dà rén xún shì. tā míng shì fèng hūn cuī qǔ yín liǎng, què bèi dà rén huǐ zhú, suì shǐ jīn yòu shī zú le sān shí yú liǎng huáng jīn, dìng rán tòng hèn, chà guān ruò wèi bèi zhuō, tā hái kě biàn, jīn chà guān bèi zhuō, bì wèi hòu huàn, qǐ bù shēn móu dú hài? dà rén rú hé dǐ dāng? mò jiāng sī lái, bù rú bǎ fāng dé fàng huí, jīn pái liú xià. tā jiàn chà guān yǐ huí, liàng wú jiàn zhèng, yì jiù bà le. wǒ men qí guó lǎo jí qiān suì huí cháo, kě hǎo jìn zòu. wén guì yuē: nǐ yán suī shì, dàn shì wú ruò shì fàng, wèi miǎn bèi tā chǐ xiào. lǐ tōng yuē: zhè bù nán, kě lìng yù guān rú cǐ rú cǐ, fāng dé biàn zǒu le, què yòu shěng shì. wén guì xǐ yuē: jiāng jūn zhēn nǎi shén jī miào suàn, wú dāng yī jì xíng shì.
且說文貴退入後堂，見李通曰：「若非將軍指點，本帥幾陷虎口。將軍之功非小。」李通曰：「蒙大人提攜，怎敢隱匿不言！方才大人將方德監禁，實為錯算。」文貴曰：「監禁方德，好同金脾解京奏主，始有憑證。」李通曰：「方今天子懶惰，久不御朝，奸黨又多。大人若解京，怎能面見天子？劉瑾必將金牌沉匿，方德放脫，豈不是解去放生？」文貴曰：「你說得也是，吾且俟家父伺家岳回時，那時解京，諒奸盜必不能阻遏了。」季通曰：「這個又是禍端了。你想，劉瑾猖橫無忌。惟有此事，卻是大人尋事。他明是奉昏催取銀兩，卻被大人毀逐，遂使今又失足了三十餘兩黃金，定然痛恨，差官若未被捉，他還可辨，今差官被捉，必為後患，豈不深謀毒害？大人如何抵當？末將思來，不如把方德放回，金牌留下。他見差官已回，諒無見證，亦就罷了。我們俟國老及千歲回朝，可好進奏。」文貴曰：「你言雖是，但是吾若釋放，未免被他恥笑。」李通曰：「這不難，可令獄官如此如此，方德便走了，卻又省事。」文貴喜曰：「將軍真乃神機妙算，吾當依計行事。」

biàn lìng sù chuán yù guān jìn hòu táng, wén guì fù ěr jiào qí shì fàng fāng dé zhī jì. yù guān huí dào yù zhōng, duì tí láo jìn zǐ shuō míng, tí láo jìn zǐ lì jiāng gè fàn shōu shí rù hù, gè rén duǒ shǎn bù biǎo.
便令速傳獄官進後堂，文貴附耳教其釋放方德之計。獄官回到獄中，對提牢禁子說明，提牢禁子立將各犯收拾入戶，各人躲閃不表。

qiě shuō yù guān dài le jiǔ cài, lái dào fāng dé jìn fáng, pái zài àn shàng. lìng kāi fāng dé xíng jù, hè lìng kàn yì tuì chū biàn qǐng fāng dé tóng yǐn. fāng dé cí yuē: xiǎo rén fàn zuì, fā fù lǎo yé shōu jìn, bù gǎn dòng láo. lǎo yé rú cǐ ēn dài, xiǎo rén bù gǎn lǐng qíng. yù guān yuē: báo zhuó cū zhuàn, bù bì tuī cí, qǐng zuò xià bù fáng. fāng dé gào zuì zuò xià, yù guān zhí hú zhēn jiǔ, jiǔ guò shù xún, yù guān yuē: wǒ xiǎng dà rén bì shì liú gōng gōng xīn fù, wén tí dū bù zhī sǐ huó, zǎo wǎn dìng rán bèi hài, dà shū zì rán huí jīng. wéi wàng dà shū zài liú gōng gōng miàn qián yī yán, xiāng zhù xià guān, biàn dé shēng qiān. fāng dé xiào yuē: lǎo yé guǒ rán shí rén, wǒ de tóng bàn huí qù, liú gōng gōng bì dìng biàn liǎn, yòng jì hài sǐ wén guì. xiǎo rén huí jīng, jí bǎo lǎo yé dà dé. liú gōng gōng dìng rán gāo shēng lǎo yé de guān zhí. yù guān yuē: ruò dé rú cǐ, shì dāng hòu bào. èr rén kāi huái chàng yǐn, yù guān jiǎ yì kuáng yǐn yī fān, zhuāng zuò zuì tài, píng jǐ chén shuì, fāng dé jiàn zuǒ yòu wú rén, xīn sī bù rú chèn cǐ táo zǒu bà. rěn zhù téng tòng, zǒu chū láo yù huí jīng.
且說獄官帶了酒菜，來到方德禁房，排在案上。令開方德刑具，喝令看役退出便請方德同飲。方德辭曰：「小人犯罪，發付老爺收禁，不敢動勞。老爺如此恩待，小人不敢領情。」獄官曰：「薄酌粗饌，不必推辭，請坐下不妨。」方德告罪坐下，獄官執壺斟酒，酒過數旬，獄官曰：「我想大人必是劉公公心腹，文提督不知死活，早晚定然被害，大叔自然回京。惟望大叔在劉公公面前一言，相助下官，便得升遷。」方德笑曰：「老爺果然識人，我的同伴回去，劉公公必定變臉，用計害死文貴。小人回京，即保老爺大德。劉公公定然高升老爺的官職。」獄官曰：「若得如此，誓當厚報。」二人開懷暢飲，獄官假意狂飲一番，裝作醉態，憑几沉睡，方德見左右無人，心思不如趁此逃走罷。忍住疼痛，走出牢獄回京。

nà yù guān zhī fāng dé yǐ qù, lìng réng suǒ guān yù mén, xiǎo xīn zhào guǎn, zì jìn tí dū yá, huí bǐng yuē: fāng dé yǐ táo zǒu. wén guì yuē: zhī dào le. suì lìng tuì chū, biàn duì lǐ tōng yuē: fāng dé yǐ qù, liàng kě wú shì le. lǐ tōng chén yín yī huì, jiào yuē: bù hǎo le, dà rén mǎn mén zài jīng, bì dìng duàn sòng xìng mìng. wén guì dà jīng yuē: què shì hé gù? lǐ tōng yuē: táo zǒu de rén yì huí jīng qù bào, liú jǐn yí dìng fā nù, dà rén bǎo juàn, jù zài guó lǎo fǔ zhōng. liú jǐn bì móu rén shā hài, xiāo xuě hèn qì.
那獄官知方德已去，令仍鎖關獄門，小心照管，自進提督衙，回稟曰：「方德已逃走。」文貴曰：「知道了。」遂令退出，便對李通曰：「方德已去，諒可無事了。」李通沉吟一會，叫曰：「不好了，大人滿門在京，必定斷送性命。」文貴大驚曰：「卻是何故？」李通曰：「逃走的人役回京去報，劉瑾一定發怒，大人寶眷，俱在國老府中。劉瑾必謀人殺害，消雪恨氣。」

wén guì tīng bà, hún bù fù tǐ, yuē: jiāng jūn jīn kě dài lǐng xīn fù jiā jiāng èr shí míng, bàn zuò shāng kè mó yàng, gǎn jìn jīng chéng, mì jiāng jiā juàn dào chū ruò hé? lǐ tōng yuē: mò jiāng yì shì rú cǐ sī liang, zǎo shì gǎn jǐn dǎ fā wèi yào, mò jiāng huí jiā zhuāng bàn jiù shì. shuō bà tuì chū.
文貴聽罷，魂不附體，曰：「將軍今可帶領心腹家將二十名，扮作商客模樣，趕進京城，密將家眷盜出若何？」李通曰：「末將亦是如此思量，早是趕緊打發為要，末將回家裝扮就是。」說罷退出。

wén guì lián máng zhe jiā jiāng, xuǎn dìng èr shí pǐ mǎ. xū yú jiān lǐ tōng yǐ dào. wén guì zhǔ yuē: běn shuài quán jiā xìng mìng, quán kào jiāng jūn shēn shàng, xū yào jǐn mì. lǐ tōng yuē: mò jiāng cǐ qù, dà rén bǎo juàn ruò yǐ bèi hài, zhè biàn wú jiù. tǎng wèi bèi hài, mò jiāng zì rán jiù huí, jué bù yǒu wù. wén guì yuē: shì.
文貴連忙着家將，選定二十匹馬。須臾間李通已到。文貴囑曰：「本帥全家性命，全靠將軍身上，須要緊密。」李通曰：「末將此去，大人寶眷若已被害，這便無救。倘未被害，末將自然救回，決不有誤。」文貴曰：「是。」

lǐ tōng suí tóng jiā jiāng, shàng mǎ lián yè chū chéng gǎn shàng lù chéng ér qù bù biǎo.
李通隨同家將，上馬連夜出城趕上路程而去不表。

qiě shuō liú jǐn de jiā rén, zì tí dū fǔ táo zǒu, yú lù shàng wén dé yàn pò jiǎ jīn pái, fāng dé shōu jiān, lián máng xīng yè gǎn huí jīng zhōng. zhè yī rì zǎo fàn hòu jìn jīng, gǎn zhì tài jiān fǔ, lái zhì hòu táng, bài jiàn yuē: qǐ shàng gōng gōng, jīn pái bài lù, fāng dé bèi tā shōu jìn láo yù le. liú jǐn shī sè wèn yuē: jīn pái zěn yàng bài lù? jiā rén biàn jiāng wén guì xiān jiē jīn pái bù yí, jí hòu fā chū xíng lǐ, yù tóng qǐ chéng. zhuǎn huàn fāng dé rù, wèn shuō jīn pái bì shí, dāng miàn míng chèng, zhǐ de èr jīn bā liǎng, huò èr jīn wǔ liǎng líng, qīng zhòng bù yī. xiǎo de men wén zhī, jiàn bú shì shì tóu, jí táo huí jīng. liú jǐn wén yán, nù qì chōng tiān, dà jiào yuē: bà le, fēn fù kuài huàn mù hóng jiāo cǎi qián lái. jiā rén máng qù qǐng le mù hóng jiāo cǎi lái. zhì bài jiàn bì, wèn yuē: gōng gōng hū huàn mén xià, yǒu hé fēn fù? liú jǐn yuē: nǐ kě wèn nà jiǎ qīn chà biàn zhī duān dì. jiǎ qīn chà jí jiāng qián qíng shuō míng. mù hóng jiāo cǎi yuē: jù cǐ ér yán, fēi dàn mén xià bù shí jīn pái yuán gù. wén guì yì bù zhī qí gù, tā jì fā chū xíng lǐ, yù tóng qǐ chéng, liàng bì shì yù néng rén kàn chū, gù fù yàn jīn pái. liú jǐn yuē: xián huà xiū shuō, wǒ jīn jí bái bái duàn sòng sān shí yú liǎng huáng jīn. fāng dé què yòu bèi qín, cǐ hèn zěn xiāo? mù hóng yuē: jīn yǐ dǎ cǎo jīng shé, wén guì yuè jiā dī fáng, gèng nán móu hài. liú jǐn yuē: nán dào ráo tā bù chéng? jiāo cǎi yuē: gōng gōng zháo jí bào yuàn, mǒu yǒu yī jì, jiù kě xiāo xuě hèn qì. wén guì suī zài shān dōng, qí lǎo mǔ qī zǐ, jù zài guó lǎo fǔ zhōng. gōng gōng kě lìng xīn fù jiā dīng, yú jīn yè sān gēng shí hòu, jiǎ zuò dào zéi, gōng jìn fǔ zhōng, jiāng tā yī mén shā jǐn. yǒu sī guān jiù zhī dào, shuí gǎn yǔ gōng gōng jié yuàn? bì chēng bèi dào zéi jié shā. liú jǐn yuē: jí miào! dàn zá jiā jīn wǎn, gōng zhōng yǒu shì, xū yào jìn gōng. jiù fán èr wèi xián qì, jīn yè xíng shì. èr jiān yuē: zhè dào róng yì, zhǐ shì gōng gōng xū lìng yī rén kān shǒu. tǎng wén guì lìng rén àn qǔ jiā juàn huí qù, wǒ men qǐ bù bèi tā chǐ xiào wú móu? liú jǐn yuē: nǐ děng jīn biàn, zhǐ guǎn xià shǒu, wǒ xiān zhe rén kān shǒu. ruò yǐ jīng qǐ shēn, yì jí chāi rén chū chéng zhuī shā. èr jiān wéi nuò, cí bié ér qù.
且說劉瑾的家人，自提督府逃走，於路上聞得驗破假金牌，方德收監，連忙星夜趕回京中。這一日早飯後進京，趕至太監府，來至後堂，拜見曰：「啟上公公，金牌敗露，方德被他收禁牢獄了。」劉瑾失色問曰：「金牌怎樣敗露？」家人便將「文貴先接金牌不疑，及後發出行李，欲同起程。轉喚方德入，問說金牌弊實，當面明秤，只得二斤八兩，或二斤五兩零，輕重不一。小的們聞知，見不是勢頭，即逃回京。」劉瑾聞言，怒氣衝天，大叫曰：「罷了，吩咐快喚穆宏、焦彩前來。」家人忙去請了穆宏、焦彩來。至拜見畢，問曰：「公公呼喚門下，有何吩咐？」劉瑾曰：「你可問那假欽差便知端的。」假欽差即將前情說明。穆宏、焦彩曰：「據此而言，非但門下不識金牌緣故。文貴亦不知其故，他既發出行李，欲同起程，諒必是遇能人看出，故復驗金牌。」劉瑾曰：「閒話休說，我今即白白斷送三十餘兩黃金。方德卻又被擒，此恨怎消？」穆宏曰：「今已打草驚蛇，文貴越加提防，更難謀害。」劉瑾曰：「難道饒他不成？」焦彩曰：」公公着急報怨，某有一計，就可消雪恨氣。文貴雖在山東，其老母妻子，俱在國老府中。公公可令心腹家丁，於今夜三更時候，假作盜賊，攻進府中，將他一門殺盡。有司官就知道，誰敢與公公結怨？必稱被盜賊劫殺。」劉瑾曰：「極妙！但咱家今晚，宮中有事，須要進宮。就煩二位賢契，今夜行事。」二奸曰：「這倒容易，只是公公須令一人看守。倘文貴令人暗取家眷回去，我們豈不被他恥笑無謀？」劉瑾曰：「你等今便，只管下手，我先着人看守。若已經起身，亦即差人出城追殺。」二奸唯諾，辭別而去。

liú jǐn biàn jiào: wú fāng hé zài? yuán lái liú jǐn zì liú jiàn qù hòu, lìng yòng yī xīn fù xiǎo jiāng, míng huàn wú fāng, xìng kù shì jiǔ. dāng xià liú jǐn fēn fù yuē: nǐ kě wǎng guó lǎo fǔ, liào wàng jiā juàn. ruò yǐ jīng qǐ shēn, kě sù lái bào zá jiā, jí lìng rén chū chéng zhuī gǎn jié guǒ. tǎng wú dòng jìng, hòu zhì bì chéng huí bào, hǎo dài jīn yè xià shǒu. wú fāng yuē: shì. jí qǐ shēn yù qù, liú jǐn huàn zhuǎn zhǔ yuē: rǔ bù kě rú píng shí chén zuì hú tú dá yīng. wú fāng yuē: zhè shì jǐn yào zhòng qíng, nú bì zěn gǎn chī jiǔ wù shì? biàn chū le tài jiān mén, lái dào guó lǎo fǔ qián. zhǐ jiàn fǔ mén jǐn bì wú rén. wú fāng àn xiǎng, mò fēi zhī fēng táo zǒu le? wǒ ruò bù wèn gè míng bái, gōng gōng dào wǒ wù shì. jí dào duì miàn yī zuò jiǔ lóu, wèn diàn zhǔ yuē: duì miàn guó lǎo fǔ mén hù, wèi hé nèn zǎo jǐn bì? mò shì bān jiā tā wǎng fǒu? diàn zhǔ yuē: gōng gōng yǒu suǒ bù zhī, guó lǎo yuǎn chū, tí dū yòu zài shān dōng, lǎo fū rén zhì jiā yán jǐn, kǒng jiā rén zài wài nào shì, měi rì guān mén bì hù. xiǎo de jiàn tā shì cái hái zài chū rù, zěn shuō bān jiā? wú fāng yuē: yuán lái rú cǐ, fán láo le. jí qǐ shēn, cóng hòu mén hái zhuǎn qián mén guān wàng.
劉瑾便叫：「吳芳何在？」原來劉瑾自劉健去後，另用一心腹小將，名喚吳芳，性酷嗜酒。當下劉瑾吩咐曰：「你可往國老府，瞭望家眷。若已經起身，可速來報咱家，即令人出城追趕結果。倘無動靜，候至閉城回報，好待今夜下手。」吳芳曰：「是。」即起身欲去，劉瑾喚轉囑曰：「汝不可如平時沉醉糊塗答應。」吳芳曰：「這是緊要重情，奴婢怎敢吃酒誤事？」便出了太監門，來到國老府前。只見府門緊閉無人。吳芳暗想，莫非知風逃走了？我若不問個明白，公公道我誤事。即到對面一座酒樓，問店主曰：「對面國老府門戶，為何恁早緊閉？莫是搬家他往否？」店主曰：「公公有所不知，國老遠出，提督又在山東，老夫人治家嚴緊，恐家人在外鬧事，每日關門閉戶。小的見他適才還在出入，怎說搬家？」吳芳曰：「原來如此，煩勞了。」即起身，從後門還轉前門觀望。

qiě shuō lǐ tōng yú shì rì wǔ hòu jǐ dào jīng, lìng jiā jiāng zài chéng wài kān shǒu mǎ pǐ, xū yào lún tì bǎo yǐn, bù xǔ yuǎn lí. zì jǐ bù xíng jìn chéng. xiǎng liú jǐn de xīn fù, liàng bì dào jīng miàn shù, liú jǐn bì shēng móu hài de jǐn, liàng yǒu chāi rén zài wài biān kān shǒu, wǒ ruò bù fēn zào bái jìn qù bān jiā, liú jǐn dìng chāi rén zhuī shā, qǐ bù lián wǒ yī tóng bèi hài? xū kàn wú rén, fāng kě jìn fǔ. xīn zhōng xiǎng dìng, yǐ dào jiē shàng, tíng bù yī kàn, yáo jiàn yī rén zhù shì guó lǎo fǔ mén. lǐ tōng yí huò, shàng qián kuī jiàn, nǎi shì xiǎo jiān xíng zhuàng, jí yí bù xiàng jiē wěi ér qù. jí wú fāng dào jiē wěi, lǐ tōng yòu dào jiē tóu. èr rén lái wǎng qūn xún. jí zhì rì tóu xī xié, lǐ tōng xīn zhōng jiāo zào, tǎng tiān hēi bì zhù chéng mén, zěn néng bǎo hù jiā juàn chū chéng? wǒ qián yòu zài wén tí dū qián kuā kǒu, bì yào bǎo chū jiā juàn. rú jīn liú jǐn lìng rén kān shǒu, jiào wǒ zěn néng jiù tuō? zhèng suǒ wèi zhī shì shěng shì, bù rú wú shì. āi dào tiān sè jiāng wǎn, lǐ tōng kǒng qí hēi yè, gèng nán táo tuō, yù shí fēn zháo jí bù biǎo.
且說李通於是日午後己到京，令家將在城外看守馬匹，須要輪替飽飲，不許遠離。自己步行進城。想劉瑾的心腹，諒必到京面述，劉瑾必生謀害的緊，諒有差人在外邊看守，我若不分皂白進去搬家，劉瑾定差人追殺，豈不連我一同被害？須看無人，方可進府。心中想定，已到街上，停步一看，遙見一人注視國老府門。李通疑惑，上前窺見，乃是小監形狀，即移步向街尾而去。及吳芳到街尾，李通又到街頭。二人來往逡巡。及至日頭西斜，李通心中焦燥，倘天黑閉住城門，怎能保護家眷出城？我前又在文提督前誇口，必要保出家眷。如今劉瑾令人看守，教我怎能救脫？正所謂知事省事，不如無事。挨到天色將晚，李通恐其黑夜，更難逃脫，愈十分着急不表。

qiě shuō wú fāng děng zhì rì tóu xī xié hòu, běn shì xù jiǔ zhī tú, jī kě nán dāng. qià yù jīng jì xiǎo mín, chū rù chéng zhōng tǎo zhàng. jí dào duì miàn jiǔ diàn bǎo yǐn. yīn chī xiē jiǔ, yóu rú kě lóng zhì shuǐ. wú fāng jiàn le kǒu jué liú xián, shēn biān yòu wú dài zhe yín zi. yīn xiǎng zhè diàn zhǔ wèi rén hòu dào, liàng kě shē qiàn jǐ bēi, biàn jìn diàn lái. diàn zhǔ yíng jiē yuē: gōng gōng tóng guì rén, jīn rì hé xiá zài cǐ? hé bù xiǎo zhuó jǐ bēi? wú fāng yuē: zán yīn děng yī qì yǒu wèi dào, dù zhōng jī è, nài wèi dài de yín zi, bù gǎn zào cì. nǐ ruò kěn zàn shē, lái rì jí dāng sòng hái. diàn zhǔ yuē: gōng gōng hé rú rén! mò shuō lái rì, biàn zài tíng shù rì hé fáng?
且說吳芳等至日頭西斜後，本是酗酒之徒，饑渴難當。恰遇經紀小民，出入城中討賬。即到對面酒店飽飲。因吃些酒，猶如渴龍治水。吳芳見了口角流涎，身邊又無帶着銀子。因想這店主為人厚道，諒可賒欠幾杯，便進店來。店主迎接曰：「公公同貴人，今日何暇在此？何不小酌幾杯？」吳芳曰：「咱因等一契友未到，肚中飢餓，奈未帶的銀子，不敢造次。你若肯暫賒，來日即當送還。」店主曰：「公公何如人！莫說來日，便再停數日何妨？」

wú fāng dà xǐ, biàn zài diàn zhōng zuò tóu zuò xià, yuē: zhǐ xū sì pán xiǎo cài, jiǔ què yāo hǎo de. xiǎo èr nuò nuò, lián shēng sòng shàng jiǔ cài. wú fāng zì zhēn zì zhuó bù biǎo.
吳芳大喜，便在店中座頭坐下，曰：「只須四盤小菜，酒卻要好的。」小二諾諾，連聲送上酒菜。吳芳自斟自酌不表。

zài shuō lǐ tōng jiàn tiān sè jiāng wǎn, zhèng zài zháo jí, hū bù jiàn le nà yī xiǎo jiān, xīn zhōng yí huò. jìn qián yī tàn, jiàn zài diàn nèi chī jiǔ, xiǎng bì shì hǎo jiǔ. xīn shēng yī jì, jiù zài diàn biān zhāo xiǎo èr qián lái. lǐ tōng yuē: nà chī jiǔ de nèi jiān xìng shén míng shuí? wǒ yī shí wàng huái. xiǎo èr yuē: tā nǎi liù guān sī lǐ liú gōng gōng de xiǎo jiān, xìng wú, què bù xiǎo de míng zì. lǐ tōng yuē: zhī dào le, nǐ jìn qù xiū yào duō yán.
再說李通見天色將晚，正在着急，忽不見了那一小監，心中疑惑。近前一探，見在店內吃酒，想必是好酒。心生一計，就在店邊招小二前來。李通曰：「那吃酒的內監姓甚名誰？我一時忘懷。」小二曰：「他乃六官司禮劉公公的小監，姓吳，卻不曉的名字。」李通曰：「知道了，你進去休要多言。」

xiǎo èr yīng shēng jìn qù le. lǐ tōng zhěng le yì guān, jìn rù diàn lái, duì zhe wú fāng zuō yī yuē: gōng gōng yī xiàng jiǔ wéi le. wú fāng jiàn qí yì guān zhěng chǔ, rén wù chū zhòng, máng dá lǐ yuē: qǐng le, bù xián biàn lái qǐng zuò, xiāng huì tóng yǐn. jí jiào xiǎo èr, zài qǔ guò bēi pán qián lái. lǐ tōng yuē: gōng gōng nǎi guì rén, zěn chī dé zhè děng jiǔ? lìng xiǎo èr lìng bèi hǎo jiǔ cài shàng lái. wú fāng yuē: zá jiā wèi děng yī gè péng yǒu wèi dào, gù zài cǐ shǎo yǐn. dàn wèi zhī rén xiōng, gāo xìng dà míng? hé chù xiāng huì zhe? lǐ tōng yuē: gōng gōng qián yǔ mǒu tóng xí, zěn jiù wàng huái? wú fāng yuē: shì le, zá jiā shàng qián céng shān dōng chū chāi, yǒu jǐ wèi fù hù xiāng péi, zú xià liàng yì tóng xí fǒu? lǐ tōng yuē: zhèng shì. wú fāng yuē: zú xià shì xìng zhāng fǒu?
小二應聲進去了。李通整了衣冠，進入店來，對着吳芳作揖曰：「公公一向久違了。」吳芳見其衣冠整楚，人物出眾，忙答禮曰：「請了，不嫌便來請坐，相會同飲。」即叫小二，再取過杯盤前來。李通曰：「公公乃貴人，怎吃得這等酒？」令小二另備好酒菜上來。吳芳曰：「咱家為等一個朋友未到，故在此少飲。但未知仁兄，高姓大名？何處相會着？」李通曰：「公公前與某同席，怎就忘懷？」吳芳曰：「是了，咱家上前曾山東出差，有幾位富戶相陪，足下諒亦同席否？」李通曰：「正是。」吳芳曰：「足下是姓張否？」

lǐ tōng yuē: zhèng shì zhāng tōng. wú fāng yuē: zú xià dào jīng, yǒu hé yuán gù? lǐ tōng yuē: xiǎo dì yīn yǒu xiē báo yè, kāi zhāng gè chóu duàn pù, zuó yǒu wú lài zhī tú, chéng yè è sǐ yī gè xiǎo hái zi, zhì zài wǒ jiā hòu huā yuán. fǔ xiàn guān qián lái lè suǒ rén mìng, xiǎo dì yī shí qì fèn, bù yuàn yǔ tā, gù dài yín shàng jīng, lái yù mì gè mén lù, duàn sòng le fǔ xiàn qián chéng. fāng cái dào cǐ, yù jiàn gōng gōng, wèi zhī yǒu shèn mén lù, kě yǐ duàn sòng tā qián chéng fǒu? wú fāng yuē: wèi zhī rén xiōng xiàn dài duō shǎo yín zi yīng yòng? lǐ tōng yuē: xiǎo dì xiàn dài wǔ wàn liǎng yín zi, tǎng yào duō xiē, cǐ dì yì yǒu kě nuó jiè chù. wú fāng dà xǐ yuē: zhè shì cǐ fǔ xiàn de gāi dào yùn. gù rén xiōng dé yù zhe gē jiā. dāng jīn wǒ liú gōng gōng shì lì zhòng dà. mò shuō shì gè fǔ xiàn, biàn shì xún fǔ, yì bù nán bà zhí. zhǐ shì zán jīn rì wèi xiá, lái rì rén xiōng kě lái tài jiān fǔ xún zán.
李通曰：「正是張通。」吳芳曰：「足下到京，有何緣故？」李通曰：「小弟因有些薄業，開張個綢緞鋪，昨有無賴之徒，乘夜扼死一個小孩子，擲在我家後花園。府縣官前來勒索人命，小弟一時氣憤，不願與他，故帶銀上京，來欲覓個門路，斷送了府縣前程。方才到此，遇見公公，未知有甚門路，可以斷送他前程否？」吳芳曰：「未知仁兄現帶多少銀子應用？」李通曰：「小弟現帶五萬兩銀子，倘要多些，此地亦有可挪借處。」吳芳大喜曰：「這是此府縣的該倒運。故仁兄得遇着咯家。當今我劉公公勢力重大。莫說是個府縣，便是巡撫，亦不難罷職。只是咱今日未暇，來日仁兄可來太監府尋咱。

bèi yī fù hòu lǐ, bài zài wǒ gōng gōng mén xià, hé nán duàn sòng tā gǒu fǔ xiàn de! lǐ tōng yuē: rú cǐ jí miào! lái rì dāng fán gōng gōng wèi dì dǐng lì. shì wèn gōng gōng cǐ shí, zěn de xián xiá zài cǐ yǐn jiǔ? shí wú fāng jiǔ yǒu qī bā fēn zuì yì, zhǐ yuē: biàn shì wèi zhe duì mén de. lǐ tōng yuē: duì mén de hé rén? wèi zhe hé shì? wú fāng yuē: nǐ wǒ rú cǐ xiāng de, zěn hǎo yǐn mán? nà duì mén jí shì sān cháo lǎo chén, zhǎng cháo guó lǎo fǔ dì. tā yǒu yī zi míng huàn wén guì, xiàn wèi shān dōng tí dū, zuò zhèn dà tóng guān. wǒ gōng gōng fèng zhǐ shōu qǔ tiān xià wén wǔ guān yuán yín liǎng. tā bù shí shí wù, huǐ shū zhú shǐ. wǒ gōng gōng chù nù, jiǎ zào jīn pái shèng zhǐ, xuān zhào rù jīng, jié guǒ xìng mìng. wén guì xìn yǐ wèi zhēn, fā chū xíng lǐ, biàn yào qǐ chéng. bù zhī nà gè yǒu zhì móu de shí pò shì jiǎ. lǐ tōng àn xiào dá yuē: tā zěn zhī shì jiǎ? wú fāng yuē: nǐ bù zhī nà pǐ fū jiān huá de hěn, shuō zhēn jīn pái dì qī miàn sǔn shī le yī jiǎo, yòng yín xiāng bǔ, jiǎn zhòng èr liǎng yú, yòu jiāng qīn chà zhuō xià, jū jìn láo yù. xìng zhòng rén táo huí, shǎng wǔ huí bào. liú gōng gōng nù qì chōng tiān, lìng jiā jiāng jiù jīn yū sān gēng shí hòu, zhuāng jiǎ qiáng dào, jiāng yī jiā shā sǐ, yǐ xiè qí fèn. yòu kǒng nà pǐ fū jì shí jiǎ jīn pái, bì néng xiǎo dé lái qǔ jiā juàn huí qù. gù jīn zán zài cǐ liào wàng, qí dào sān gēng, jiù xià shǒu le. ruò shì lái qǔ chū chéng qù, yì lìng zhuī shā zhī. nǐ dào liú gōng gōng zhè děng shì lì hào dà bù hào dà?
備一副厚禮，拜在我公公門下，何難斷送他狗府縣的！」李通曰：「如此極妙！來日當煩公公為弟鼎力。試問公公此時，怎得閒暇在此飲酒？」時吳芳酒有七八分醉意，指曰：「便是為着對門的。」李通曰：「對門的何人？為着何事？」吳芳曰：「你我如此相得，怎好隱瞞？那對門即是三朝老臣，掌朝國老府第。他有一子名喚文貴，現為山東提督，坐鎮大同關。我公公奉旨收取天下文武官員銀兩。他不識時務，毀書逐使。我公公觸怒，假造金牌聖旨，宣召入京，結果性命。文貴信以為真，發出行李，便要起程。不知那個有智謀的識破是假。」李通暗笑答曰：「他怎知是假？」吳芳曰：「你不知那匹夫奸猾得很，說真金牌第七面損失了一角，用銀鑲補，減重二兩餘，又將欽差捉下，拘禁牢獄。幸眾人逃回，晌午回報。劉公公怒氣衝天，令家將就今淤三更時候，裝假強盜，將一家殺死，以泄其憤。又恐那匹夫既識假金牌，必能曉得來取家眷回去。故今咱在此瞭望，俟到三更，就下手了。若是來取出城去，亦令追殺之。你道劉公公這等勢力浩大不浩大？」

wèi zhī hòu shì rú hé? qiě kàn xià huí fēn jiě.
未知後事如何？且看下回分解。