fán zhàn, shǐ shì zú gǎn jìn ér bù gǎn tuì, tuì yī cùn zhě, bì chéng zhī yǐ zhòng xíng, gù kě yǐ qǔ shèng yě. fǎ yuē: fá bù qiān liè.
凡戰，使士卒敢進而不敢退，退一寸者，必懲之以重刑，故可以取勝也。法曰：「罰不遷列。」

suí, dà jiāng yáng sù yù róng yán zhěng, yǒu fàn jūn lìng zhě, lì zhǎn zhī, wú suǒ kuān dài. měi jiāng duì dí, zhé qiú rén guò shī ér zhǎn zhī, duō zhě bǎi yú rén, shǎo zhě bù xià shí shù rén. liú xiě yíng qián, yán xiào zì ruò. jí qí duì zhèn, xiān lìng sān bǎi rén fù dí, xiàn zhèn zé yǐ, rú bù néng xiàn zhèn ér hái zhě, wú wèn duō shǎo, xī zhǎn zhī. yòu lìng èr sān bǎi rén fù jìn, hái rú xiàng zhě. jiāng shì gǔ lì, yǒu bì sǐ zhī xīn, yóu shì zhàn wú bù shèng.
隋，大將楊素御戎嚴整，有犯軍令者，立斬之，無所寬貸。每將對敵，輒求人過失而斬之，多者百餘人，少者不下十數人。流血盈前，言笑自若。及其對陣，先令三百人赴敵，陷陣則已，如不能陷陣而還者，無問多少，悉斬之。又令二三百人復進，還如向者。將士股慄，有必死之心，由是戰無不勝。