fán zhàn, suǒ wèi gōng zhě, zhī bǐ zhě yě. zhī bǐ yǒu kě pò zhī lǐ, zé chū bīng yǐ gōng zhī, wú yǒu bù shèng. fǎ yuē: kě shèng zhě, gōng yě.
凡战，所谓攻者，知彼者也。知彼有可破之理，则出兵以攻之，无有不胜。法曰：「可胜者，攻也。」

sān guó, wèi cáo cāo qiǎn zhū guāng wèi lú jiāng tài shǒu, tún wǎn, dà kāi dào tián, yòu lìng jiān rén zhāo yòu pó yáng zéi shuài, shǐ zuò nèi yìng. wú jiāng lǚ méng yuē: wǎn tián féi měi, ruò yī shōu shú, bǐ zhòng bì zēng, rú shì shù suì, cāo nán zhì yǐ, yí zǎo chú zhī. nǎi jù chén qí zhuàng. yú shì sūn quán qīn zhēng wǎn, yī zhāo yè zhì. wèn zhū jiàng jì cè, zhū jiàng jiē quàn zuò gāo lěi. méng yuē: zhì lěi bì lì rì nǎi chéng, bǐ chéng bèi yǐ xiū, wài jiù bì zhì, bù kě tú yě. qiě chéng yǔ shuǐ yǐ rù, ruò yān liú shù rì, bì xū jǐn hái, hái dào jiān nán, méng qiè wēi zhī. jīn guān cǐ chéng bù shèn gù, yǐ sān jūn ruì qì, sì miàn gōng zhī, bù yí shí kě bá, jí shuǐ wèi zhǎng ér guī, quán shèng zhī shù yě. wú zhǔ quán cóng zhī. méng nǎi jiàn gān níng wèi wài chéng dū du, lǜ bīng gōng qí qián, méng yǐ jīng ruì jì zhī. qīn chén jìn gōng, méng shǒu zhí bāo gǔ, shì zú jiē téng yǒng zì shēng, shí shí pò zhī. jì ér zhāng liáo zhì jiā shí, wén chéng yǐ bá, nǎi tuì. quán jiā méng gōng, jí bài lú jiāng tài shǒu.
三国，魏曹操遣朱光为庐江太守，屯皖，大开稻田，又令间人招诱鄱阳贼帅，使作内应。吴将吕蒙曰：「皖田肥美，若一收熟，彼众必增，如是数岁，操难制矣，宜早除之。」乃具陈其状。于是孙权亲征〔皖〕，一朝夜至。问诸将计策，诸将皆劝作高垒。蒙曰：「治垒必历日乃成，彼城备已修，外救必至，不可图也。且乘雨水以入，若淹留数日，必须尽还，还道艰难，蒙窃危之。今观此城不甚固，以三军锐气，四面攻之，不移时可拔，及水未涨而归，全胜之术也。」吴主权从之。蒙乃荐甘宁为外城都督，率兵攻其前，蒙以精锐继之。侵晨进攻，蒙手执枹鼓，士卒皆腾踊自升，食时破之。既而张辽至夹石，闻城已拔，乃退。权嘉蒙功，即拜庐江太守。