fán zhàn, suǒ wèi gōng zhě, zhī bǐ zhě yě. zhī bǐ yǒu kě pò zhī lǐ, zé chū bīng yǐ gōng zhī, wú yǒu bù shèng. fǎ yuē: kě shèng zhě, gōng yě.
凡戰，所謂攻者，知彼者也。知彼有可破之理，則出兵以攻之，無有不勝。法曰：「可勝者，攻也。」

sān guó, wèi cáo cāo qiǎn zhū guāng wèi lú jiāng tài shǒu, tún wǎn, dà kāi dào tián, yòu lìng jiān rén zhāo yòu pó yáng zéi shuài, shǐ zuò nèi yīng. wú jiāng lǚ méng yuē: wǎn tián féi měi, ruò yī shōu shú, bǐ zhòng bì zēng, rú shì shù suì, cāo nán zhì yǐ, yí zǎo chú zhī. nǎi jù chén qí zhuàng. yú shì sūn quán qīn zhēng wǎn, yī zhāo yè zhì. wèn zhū jiāng jì cè, zhū jiāng jiē quàn zuò gāo lěi. méng yuē: zhì lěi bì lì rì nǎi chéng, bǐ chéng bèi yǐ xiū, wài jiù bì zhì, bù kě tú yě. qiě chéng yǔ shuǐ yǐ rù, ruò yān liú shù rì, bì xū jǐn hái, hái dào jiān nán, méng qiè wēi zhī. jīn guān cǐ chéng bù shèn gù, yǐ sān jūn ruì qì, sì miàn gōng zhī, bù yí shí kě bá, jí shuǐ wèi zhǎng ér guī, quán shèng zhī shù yě. wú zhǔ quán cóng zhī. méng nǎi jiàn gān níng wèi wài chéng dū du, lǜ bīng gōng qí qián, méng yǐ jīng ruì jì zhī. qīn chén jìn gōng, méng shǒu zhí bāo gǔ, shì zú jiē téng yǒng zì shēng, shí shí pò zhī. jì ér zhāng liáo zhì jiā shí, wén chéng yǐ bá, nǎi tuì. quán jiā méng gōng, jí bài lú jiāng tài shǒu.
三國，魏曹操遣朱光為廬江太守，屯皖，大開稻田，又令間人招誘鄱陽賊帥，使作內應。吳將呂蒙曰：「皖田肥美，若一收熟，彼眾必增，如是數歲，操難制矣，宜早除之。」乃具陳其狀。於是孫權親征〔皖〕，一朝夜至。問諸將計策，諸將皆勸作高壘。蒙曰：「治壘必曆日乃成，彼城備已修，外救必至，不可圖也。且乘雨水以入，若淹留數日，必須盡還，還道艱難，蒙竊危之。今觀此城不甚固，以三軍銳氣，四面攻之，不移時可拔，及水未漲而歸，全勝之術也。」吳主權從之。蒙乃薦甘寧為外城都督，率兵攻其前，蒙以精銳繼之。侵晨進攻，蒙手執枹鼓，士卒皆騰踴自升，食時破之。既而張遼至夾石，聞城已拔，乃退。權嘉蒙功，即拜廬江太守。