fū bīng zhě, xiōng qì yě zhàn zhě, nì dé yě. shí bù huò yǐ ér yòng zhī. bù kě yǐ guó zhī dà mín zhī zhòng, jǐn ruì zhēng fá, zhēng zhàn bù zhǐ, zhōng zhì bài wáng, huǐ wú suǒ zhuī. rán bīng yóu huǒ yě, fú jí, jiāng yǒu zì fén zhī huàn dú wǔ qióng bīng, huò bù xuán zhǒng. fǎ yuē:" guó suī dà, hào zhàn bì wáng."
夫兵者，凶器也；战者，逆德也。实不获已而用之。不可以国之大、民之众，尽锐征伐，争战不止，终致败亡，悔无所追。然兵犹火也，弗戢，将有自焚之患；黩武穷兵，祸不旋踵。法曰：“国虽大，好战必亡。”

suí zhī yáng dì, guó fēi bù dà, mín fēi bù zhòng, shì wǔ hào zhàn, rì xún gān gē, zhēng fá bù xiū, jí shì biàn bīng bài liáo chéng, huò qǐ xiāo qiáng, qǐ bù wéi hòu shì xiào hū? xū, wéi rén jūn zhě, kě bù shèn zāi!
隋之炀帝，国非不大，民非不众，嗜武好战，日寻干戈，征伐不休，及事变兵败辽城，祸起萧墙，岂不为后世笑乎？吁，为人君者，可不慎哉！